تنوع زیستی دیاتومه‌ها و ارتباط آنها با عوامل محیطی در رودخانه اهرچای، شمال‌غرب ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموخته کارشناسی ارشد، گروه زیست‌شناسی گیاهی، سلولی و مولکولی، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

2 دانشیار گروه زیست‌شناسی گیاهی، سلولی و مولکولی، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

چکیده

دیاتومه‌ها یکی از شاخص‌های زیستی مناسب برای ارزیابی کیفیت آب رودخانه هستند. دیاتومه‌ها منعکس‌کنندة شرایط اکولوژیکی اکوسیستم‌های آبی هستند؛ به‌طوری‌که برخی از دیاتومه‌ها برای رشد محیط آلوده را انتخاب می‌کنند؛ بنابراین، از دیاتومه‌ها به‌عنوان شاخص آلودگی نیز می‌توان استفاده کرد. با در نظر گرفتن این موارد، تحقیق حاضر به‌منظور تعیین فلور دیاتومه‌ای رودخانه اهرچای و همچنین بررسی تأثیر عوامل محیطی بر جوامع دیاتومه‌ای انجام گرفت. در این مطالعه، 6 ایستگاه در رودخانه اهرچای تعیین شدند. نمونه‌برداری در سال 1399 و به‌صورت فصلی انجام گرفت. به‌طور کلی، تعداد 40 سرده و 123 گونه در این رودخانه مشاهده شدند که بیشترین تنوع گونه‌ای مربوط به سرده‌های Cymbella، Nitzschia، Navicula و Gomphonema است که هر چهار سرده متعلق به Bacillariphyceae هستند. تنوع زیستی بالایی از دیاتومه‌ها در فصل بهار و تابستان مشاهد شد. تجزیه و تحلیل آماری این تحقیق نشان داد پارامترهایی مانند دما، pH، هدایت الکتریکی (EC)، کدورت، نور و میزان مواد مغذی، تأثیر معنی‌داری بر پراکنش دیاتومه‌ها در طول رودخانه اهرچای دارند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Biodiversity of Diatoms and Their Relationship with Environmental Factors in the Ahar-Chai River, Northwest Iran

نویسندگان [English]

  • Zahra Yadollahi 1
  • Ehsan Atazadeh 2
1 MSc Graduate, Department of Plant, Cell and Molecular Biology, Faculty of Natural Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran
2 Associate Professor, Department of Plant, Cell and Molecular Biology, Faculty of Natural Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran
چکیده [English]

Diatoms are one of the biological indicators suitable for evaluating river water quality. Diatoms reflect the ecological conditions of aquatic ecosystems so that some diatoms choose a polluted environment for growth. Thus, diatoms can be used as an indicator of pollution. In this regard, the present study was conducted in order to determine the diatom flora of the Ahar-Chai River and to investigate the effect of environmental factors on diatom communities. In this study, 6 sampling stations were determined in the Ahar-Chai River. Sampling was done seasonally in 2019. In general, the number of 40 genera and 123 species were observed in this river, the most species diversity are Cymbella, Nitzschia, Navicula, and Gomphonema, all four genera belong to the Bacillariphyceae. A high biodiversity of diatoms was observed in spring and summer. The statistical analysis of this research showed that parameters such as temperature, pH, electrical conductivity (EC), turbidity, light, and amount of nutrients have a significant effect on the distribution of diatoms along the Ahar-Chai River.
Key words: Diatoms, Biological Indicators, Ecology and Systematics of Diatoms, Ahar Chai River, Northwestern Iran.
 
Introduction
Rivers are the vessels of the earth, and without them, the earth is not able to carry on its own life. Currently, Iran is facing serious problems in water resources. Excessive harvesting of surface water, release of all kinds of sewage into fresh water rivers and destruction of its quality, and failure to respect the biological rights of the river have brought the country's water situation to a critical level. Soil erosion, land subsidence, successive storms of dust and salt, and frequent drying of rivers prove these issues. Iran is one of the countries that has faced a severe shortage of water supply resources for the past several years. This is quite noticeable with the drying up of Urmia Lake, Zayandeh Rood, Gavkhoni Wetland, and Parishan Wetland. For this reason, water resources must be under proper management so that they can apply restoration operations well in case of changes in water volume and quality (Gordon et al., 2004). The study of Iranian diatoms has a history of about 40 years (Compère, 1981), but the number of studies conducted and the published data are not very high compared to this time period. Most of the studies have focused on the shores of the Caspian Sea (Zarei Darki, 2009), the Persian Gulf (Attaran-Fariman & Asefi, 2022), the catchments of the central Alborz (Kheiri et al., 2018;Naseri et al., 2022), and the west and northwest of Iran (Atazadeh et al., 2007, Panahi-Mirzahasanlou, 2018). In this research, an attempt was made to investigate the species diversity of diatoms in the Ahar-Chai River in different seasons of the year, measure the physicochemical parameters and environmental changes affecting them throughout the year, and express the role of each in biodiversity.
 
Materials and Methods
The Ahar-Chai River, with a length of about 240 km, is one of the most important rivers of the Aras River Basin in the north of East Azarbaijan province and originates from Pirsaqqa. After passing through Varzeghan and Ahar cities, this river joins the Qarasu River in Ardabil province, and after joining the Qarasu River, it joins the Aras River on the border of Iran and the Republic of Azerbaijan and finally reaches the Caspian Sea . To study this river, 6 stations were determined based on environmental observations. The first station was in the village of Sowmaeh Del due to the discharge of village waste and the investigation of their impact on the river, the second station was in the Sattarkhan dam due to the impact of the Sattarkhan dam, the third station was at the entrance of the city of Ahar and the fourth and fifth stations were inside the city of Ahar, and finally, the sixth station was Shahverdi village.
During the four seasons of this study, the change of water volume in the stations was observed, the lowest water volume was in the summer season. So, in this season, the water flow was low in stations 3 and 5.
At each sampling station, multiple samples were collected for analysis of algal biomass standing crop and species composition. In all cases, samples were taken from areas with low hydraulic stress. Shading and depth of the water body were also considered in taking samples; samples were collected in shallow water where there was no shading. Algal periphyton communities can have great diversity, yet their structure and composition may vary depending on the nature of the substrate. Diatoms and soft algae colonize natural substrates such as cobbles, stones, mud, rock, woody debris, emergent and submerged plants. Small boulders and pebbles were used for taking samples if cobbles were not available. For diatom species identification and enumeration, the samples were prepared following the standard methods. Samples were digested with 35% hydrogen peroxide in a beaker at 90 °C on a hotplate for 2 hours, after which two drops of 35% hydrochloric acid were added. The beakers were filled with distilled water and left to settle overnight after which the supernatant was discarded. This process was repeated four times. Subsamples of 800 µl were air-dried on coverslips and mounted using Naphrax.
 
Research Findings
In this study, the biological diversity and seasonal distribution of diatom species, as well as the relationship between the species and the amount of pollutants, were investigated. Taxonomic studies have shown 123 species from 40 genera in the Ahar-Chai River. Among 123 species, 4 genera Nitzschia (40 Sp), Navicula (28 Sp), Gomphonema (22 Sp), Cymbella (22 Sp) have the most species diversity. Among the 40 genera, only Stephanodiscus and Cyclotella genera are centric diatoms and the rest are pennate diatoms. In this research, physical and chemical factors (silica, phosphate, sulfate, nitrate, pH, EC, and TDS) were measured for each station during four seasons. In terms of pH, all stations are alkaline during four seasons (the pH of all stations is between 7 and 8.1), except Station 1, which had a relatively acidic pH (6.8) in all seasons except spring. The lowest electrical conductivity (EC) corresponds to spring (Station 2) and the highest EC corresponds to summer (Station 6).
 
Discussion of Results and Conclusions
In general, the amount of EC varies between 240 (spring season of Station 2) and 3540 (summer season of Station 6) microsiemens during four seasons, and stations 1 to 3 have lower EC than the other three stations. In all seasons, Station 2 has the lowest amount of EC. In the three seasons of summer, spring, and winter, Station 6 and Station 3 have the highest amount of EC. The amount of total dissolved solids (TDS) was observed during four seasons from 0.29 to 0.97 g/L, the lowest amount of TDS is related to the spring season of Station 2 (0.29 g/L) and the highest amount is related to the summer season of Station 6 (0.197 g/L). In all seasons, Station 6 has the highest amount and Station 2 has the lowest amount of TDS. The amount of silica was 0.139 mg/L during 4 seasons, the highest amount of silica was observed in the spring season (in all stations) and the lowest amount of silica was observed in the summer season (Station 5).

کلیدواژه‌ها [English]

  • Diatoms
  • Biological Indicators
  • Ecology and Systematics of Diatoms
  • Ahar Chai River
  • Northwestern Iran

مقدمه

رودخانه‌ها رگ‌های کره زمین هستند و زمین بدون آنها قادر به پیش‌بردن حیات خود نیست. در زمان حاضر ایران با مشکلات جدی در حوزه آب روبه‌رو است. برداشت بیش‌ازحد از آب‌های سطحی، رهاسازی انواع فاضلاب‌ها به رودخانه‌های آب شیرین و تخریب کیفیت آن و عدم رعایت حقابه‌های زیستی رودخانه، وضعیت آب کشور را به حد بحران رسانده است. فرسایش خاک، فرونشست زمین و طوفان‌های پی‌درپی گرد و غبار و نمک و خشک‌شدن مکرر رودخانه‌ها این امر را اثبات می‌کند. کشور ایران یکی از کشورهایی است که روی کمربندی خشکی جهان قرار گرفته و طی چندین سال گذشته با کمبود شدید منابع تامین‌کنندة آبی مواجه شده است؛ ازاین‌رو، اهمیت این موضوع را دوچندان می‌کند. این مسئله با خشک‌شدن دریاچه ارومیه، زاینده‌رود، تالاب گاوخونی و تالاب پریشان کاملاً ملاحظه می‌شود؛ به همین علت، منابع آبی باید تحت نظارت درست قرار داشته باشند تا در صورت تغییر در حجم و کیفیت آب بتوانند عملیات احیا را به‌خوبی اعمال کنند (Gordon et al., 2004).

مطالعه دیاتومه‌های ایران پیشینه حدود 40 ساله دارد (Compère, 1981; Afsharzadeh et al., 2003)؛ اما تعداد پژوهش‌های انجام‌شده و داده‌های منتشرشده به نسبت این دوره زمانی چندان زیاد نیست. بیشتر مطالعات در سواحل دریای خزر (Zarei Darki, 2009)، خلیج فارس (Attaran-Fariman & Asefi, 2022)، آبریزهای البرز مرکزی (Kheiri et al. 2018; Naseri et al., 2022)، غرب و شمال‌غرب ایران (Atazadeh et al., 2007, Panahy-Mirzahasanlou, 2018; Mehrjuyan & Atazadeh, 2022) است.

برای ارزیابی کیفیت آب از شاخص‌های فیزیکی و شیمیایی متعددی استفاده می‌شود؛ اما به‌دلیل محدودبودن این اطلاعات ازنظر مکانی و زمانی، امروزه از موجودات آبزی به‌عنوان شاخص کیفیت آب استفاده می‌شود
(Atazadeh et al., 2020). یکی از شاخص‌های زیستی برای بررسی کیفیت آب، دیاتومه‌ها هستند. رشد دیاتومه‌ها تأثیرگرفته از عوامل متعددی ازجمله تغییر یک ماده خاص و تغییر کیفیت آب و شرایط اقلیمی (دما، شوری، نوع بستر، میزان نور یا میزان تاریکی و ...) است (Sabater et al., 2002). به عبارتی، دیاتومه‌ها ابزار خوبی برای ارزیابی کیفیت آب رودخانه‌ها هستند (Hotzel & Croome, 1999). برخی از دیاتومه‌ها به شکل کلونی‌های با نظم ساده دیده می‌شوند (Sabater & Admiral, 2005) و چون دیاتومه‌ها نسبت به تغییرات محیط بسیار حساس هستند؛ بنابراین، به‌عنوان شاخص برای تغییرات اکوسیستم آبی استفاده می‌شوند. هر گروه از دیاتومه‌ها دارای نیازهای اکولوژیکی مختص به خود هستند که تا حدودی شناسایی شده‌اند. با توجه به این ویژگی‌های اکولوژیکی لازم برای رشد هر گونه دیاتومه، می‌توان کیفیت آب را با توجه به حضور و شناسایی گونه دیاتومه مشخص کرد. ازنظر تکاملی دیاتومه‌ها در طول بیش از 100 میلیون سال زیستن، خود را با محیط‌های مختلف زیستی سازش داده‌اند .(Harwood et al., 2007)

این پژوهش با هدف شناسایی دیاتومه‌ها به‌عنوان شاخص کیفیت آب و بررسی تنوع زیستی در رودخانه‌ها و همچنین به‌عنوان یک مطالعه پایه به‌منظور مدیریت منابع آبی انجام شد. مطالعه فلور دیاتومه‌ای ایران با توجه به غنای محیط‌های مناسب بالقوه برای رشد آنها بسیار اندک بوده و نیازمند توجه ویژه است. مطالعه دقیق دیاتومه‌ها نیازمند شناسایی دقیق گونه‌ها است. در این پژوهش تلاش شد تنوع گونه‌ای دیاتومه‌ها در رودخانه اهرچای در فصول مختلف سال بررسی شود و پارامترهای فیزیکوشیمیایی و تغییرات محیطی تأثیرگذار در طول سال، سنجیده و نقش هریک در تنوع زیستی بیان شود.

 

مواد و روش‌ها

رودخانه اهرچای با طول حدود 240 کیلومتر، یکی از رودخانه‌های مهم حوضه آبریز رودخانه ارس در شمال استان آذربایجان شرقی محسوب می‌شود و از پیرسقا سرچشمه می‌گیرد. این رود پس از عبور از شهرهای ورزقان و اهر به رودخانه قره‌سو در استان اردبیل می‌پیوندد و بعد از الحاق به رودخانه قره‌سو به رودخانه ارس در مرز ایران و جمهوری آذربایجان می‌پیوندد و درنهایت به دریای خزر می‌رسد. برای مطالعه روی این رودخانه، 6 ایستگاه بر پایه مشاهدات محیطی تعیین شدند. ایستگاه اول در روستای صومعه دل به‌دلیل تخلیه زباله روستایی و بررسی تأثیر آنها بر رودخانه، ایستگاه دوم در سد ستارخان به‌دلیل تأثیر سد ستارخان، ایستگاه سوم در ورودی شهر اهر و ایستگاه چهارم و پنجم در داخل شهر اهر و درنهایت ایستگاه ششم بعد از شهر اهر در روستای شاهوردی انتخاب شدند. در چهار فصل از مطالعه حاضر، تغییر حجم آبی در ایستگاه‌ها مشاهده شد که کمترین حجم آبی در فصل تابستان بود؛ به‌طوری‌که در این فصل در ایستگاه‌های 3 و 5 جریان آب کم بود.

 

شکل 1- نقشه رودخانه اهرچای در شمال‌غرب ایران و ایستگاه‌های نمونه‌برداری (*) و سد ستارخان به شکل مثلث به چپ

Figure 1- Map of the Aharchai River in the northwest of Iran and the sampling stations (*) and the Sattarkhan dam in the form of a triangle to the left

دیاتومه‌ها بخش مهمی از موجودات بنتیک (کفزی) را تشکیل می‌دهند و در بستر‌های سنگی آبریزهای جاری زندگی می‌کنند؛ به همین علت، نمونه‌برداری ازطریق تراشیدن سنگ‌های کوچک و بزرگ جمع‌آوری‌شده از بستر رودخانه انجام گرفت. سنگ‌های جمع‌آوری‌شده در داخل تشتک تراشیده شدند و سپس مواد حاصل از آنها به همراه آب رودخانه در یک بطری جمع‌آوری شد. نمونه‌های جمع‌آوری‌شده در آزمایشگاه با آب اکسیژنه و اسید کلریدریک 35 درصد جوشانده شد. سپس با شستشوی مداوم با آب مقطر اسید کلریدریک کاملاً از محلول جداسازی شد؛ زیرا اگر اسید کلریدریک از محلول خارج نشود، به مرور زمان باعث تجزیه دیاتومه‌ها در اسلاید می‌شود(Battarbee, 1986) . اسلاید‌ها با استفاده از چسب نفراکس، تهیه و سپس در زیر میکروسکوپ نوریAxioscope I  Zeiss بررسی شدند. شناسایی گونه‌ها با فلورهای معتبر بین‌المللی و کتاب‌ها و مقاله‌های معتبر شامل Karmmer & Lange-Bertalot (1986a, 1988, 1991a, 1991b), Krammer (2000, 2002, 2003), Lange-Bertalot (1997), Sonneman et al. (2000), Taylor
et al. (2007
), Bishop et al. (2017), Potapova (2014), Tuji (2016), Bahls et al. (2018), Cumming et al. (1995), Solak et al. (2019), Goma et al. (2005), Jovanovska et al. (2015), Moresco et al. (2011), Levcov & Ector 2010) انجام شد. همچنین، از آب جاری هر ایستگاه به‌منظور سنجش فسفات، سولفات، سیلیس، نیترات، EC، TDS و pH (APHA نمونه‌برداری انجام گرفت. اندازه‌گیری فسفات، نیترات، سولفات و سیلیس با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتری (Shimadzu UV-1800) انجام گرفت. اندازه‌گیری EC، pH و TDS با استفاده از دستگاه
Hanna HI9811 در محل انجام شد. اطلاعات و داده‌ها به‌منظور ارتباط عوامل اکولوژیکی با پراکنش گونه‌ها با استفاده از نرم‌افزار Canoco و آنالیز CCA انجام گرفت.

 

نتایج

در این مطالعه تنوع زیستی و پراکنش فصلی گونه‌های دیاتومه‌ای و همچنین ارتباط گونه‌ها با میزان آلاینده‌ها بررسی شدند. مطالعات تاکسونومیک، 123 گونه از 40 سرده را در رودخانه اهرچای نشان داده است. از بین 123 گونه، 4 سرده Nitzschia(40 Sp)، Navicula(28 Sp)، Gomphonema(22 Sp)  و Cymbella (22Sp) دارای بیشترین تنوع گونه‌ای بوده‌اند. از بین 40 سرده تنها سرده‌های Stephanodiscus و Cyclotella جزء دیاتومه‌های دایره‌ای شکل (Centric) و بقیه جزء دیاتومه‌های دوکی شکل (pennate) هستند (پلیت a-g). در این پژوهش عوامل فیزیکی و شیمیایی (سیلیس، فسفات، سولفات، نیترات، pH، EC و TDS) در طول چهار فصل برای هر ایستگاه اندازه‌گیری شدند. ازنظر pH تمامی ایستگاه‌ها در طول چهار فصل حالت قلیایی (pH تمامی ایستگاه‌ها بین 7 تا 1/8) دارند؛ به‌جز ایستگاه 1 که در کلیه فصول به‌جز بهار دارای pH نسبتاً اسیدی (8/6) بود. کمترین هدایت الکتریکی (EC) مربوط به فصل بهار (ایستگاه 2) و بیشترین میزان EC مربوط به فصل تابستان (ایستگاه 6) است. به‌طور کلی میزان EC در طول چهار فصل بین 240 (فصل بهار ایستگاه 2) تا 3540 (فصل تابستان ایستگاه 6) میکروزیمنس متغیر است و ایستگاه 1 تا 3، EC پایین‌تری نسبت به سه ایستگاه دیگر دارند. در تمامی فصل‌ها، ایستگاه 2 دارای پایین‌ترین میزان EC است. در سه فصل تابستان، بهار و زمستان، ایستگاه 6 و در فصل پاییز، ایستگاه 3 دارای بیشترین میزان EC است. میزان کل مواد جامد محلول (TDS) در طول 4 فصل بینg/L  29/0 تا  g/L97/0 مشاهد شد که کمترین میزان TDS مربوط به فصل بهار ایستگاه 2 (g/L 29/0) و بیشترین میزان مربوط به فصل تابستان ایستگاه 6 ( g/L 97/0) است. در تمامی فصول ایستگاه 6 دارای بیشترین میزان و ایستگاه 2 دارای کمترین میزان TDS است. میزان سیلیس در طول 4 فصلmg/L  139/0 بود که بیشترین مقدار سیلیس در فصل بهار (در همه ایستگاه‌ها) و کمترین میزان سیلیس در فصل تابستان (ایستگاه 5) مشاهده شد. به‌طور کلی میزان سیلیس بالایی در ایستگاه‌های بالادست نسبت به ایستگاه‌های پایین‌دست مشاهده شد. میزان سیلیس در فصل پاییز و بهار دارای تفاوت کمتر بین ایستگاه‌های بالادست و پایین‌دست است. میزان فسفات در طول چهار فصل بین پایین‌دست و بالادست رودخانه کاملاً متفاوت است و اعدادی بین 0 تا mg/L 948/0 داشت. در فصل بهار غلظت فسفات در پایین‌دست رودخانه کمتر از بالادست رودخانه است و بیشترین غلظت فسفات در بالادست رودخانه مربوط به ایستگاه 6 است. در فصل تابستان بیشترین غلظت فسفات مربوط به بالادست رودخانه است. در فصل پاییز بیشترین غلظت مربوط به ایستگاه 2 و در فصل زمستان مربوط به ایستگاه 4 است. میزان سولفات در طی چهار فصل اعدادی بین mg/L 362/0 تاmg/L  172/ 6 است (کمترین میزان مربوط به ایستگاه 1 در فصل زمستان و بیشترین میزان مربوط به ایستگاه 6 در فصل تابستان است). بیشترین میزان سولفات در فصول تابستان، زمستان و پاییز متعلق به بالادست رودخانه است (در زمستان ایستگاه 4 و در تابستان ایستگاه 6). در فصل بهار ایستگاه 1 دارای بیشترین غلظت سولفات است. در فصل بهار حداقل میزان سولفات در ایستگاه‌های مختلف از بالادست (ایستگاه 2) و پایین‌دست (ایستگاه 6) مشاهده شد. در ایستگاه 5، افزایش و دوباره در ایستگاه 6 کاهش غلظت سولفات را نشان داده است. میزان غلظت سولفات در ایستگاه‌های 3 و 4 برابر است. میزان نیترات در طول چهار فصل عددی بین mg/L 074/0 تاmg/L  2/1 مشاهد شد. به‌طور کلی در تمامی فصول قسمت بالادست رودخانه دارای بیشترین غلظت نیترات نسبت به پایین‌دست رودخانه است و از بین چهار فصل، بیشترین میزان نیترات در فصل زمستان و کمترین میزان در فصل بهار در تمامی ایستگاه‌ها مشاهده شد. تغییرات پارامترهای فیزیکوشیمیایی طی فصول برای ایستگاه‌ها در جداول 1 تا 4 ارائه شده‌اند.

جدول 1- عوامل فیزیکوشیمیایی اندازه‌گیری‌شده در فصل بهار

Table 1- Physicochemical factors measured in spring

ایستگاه‌ها

pH

TN

(mg.L-1)

TP

(mg.L _1)

SO4-2

(mg.L-1)

SiO2

(mg.L-1)

EC

(µS)

TDS

(g.L-1)

ایستگاه 1

63/7

162/1

001/0

095/2

8/3

610

32/0

ایستگاه 2

69/7

157/0

001/0

007/2

2/3

240

29/9

ایستگاه 3

11/7

074/0

001/0

802/1

9/3

1450

71/0

ایستگاه 4

27/7

221/0

207/0

802/0

1/3

1310

61/0

ایستگاه 5

01/7

543/0

170/0

125/1

7/3

1290

62/0

ایستگاه 6

69/7

287/0

138/0

817/0

4/3

1650

83/0

  جدول 2- عوامل فیزیکوشیمیایی اندازه‌گیری‌شده در فصل تابستان

Table 2- Physicochemical factors measured in the summer season

ایستگاه‌ها

pH

TN

(mg.L-1)

TP

(mg.L _1)

SO4-2

(mg.L-1)

SiO2

(mg.L-1)

EC

(µS)

TDS

(g.L-1)

ایستگاه 1

82/6

813/0

133/0

052/2

587/0

2590

81/0

ایستگاه 2

08/7

788/0

392/0

812/1

664/0

907

31/0

ایستگاه 3

39/7

373/0

244/0

862/1

159/0

2110

6/0

ایستگاه 4

62/7

108/1

001/0

122/3

194/0

2340

61/0

ایستگاه 5

44/7

718/2

001/0

752/3

219/0

2160

69/0

ایستگاه 6

45/7

438/1

001/0

172/6

284/0

3540

97/0

 

جدول 3- عوامل فیزیکوشیمیایی اندازه‌گیری‌شده در فصل پاییز

Table 3- Physicochemical factors measured in autumn season

ایستگاه‌ها

pH

TN

(mg.L-1)

TP

(mg.L _1)

SO4-2

 (mg.L-1)

SiO2

(mg.L-1)

EC

(µS)

TDS

(g.L-1)

ایستگاه 1

83/6

628/0

059/0

062/2

809/0

990

34/0

ایستگاه 2

18/7

763/0

392/0

042/1

659/0

931

34/0

ایستگاه 3

37/7

618/0

133/0

212/2

374/0

2570

8/0

ایستگاه 4

00/7

028/1

001/0

092/3

469/0

2320

69/0

ایستگاه 5

39/7

723/0

001/0

432/3

739/0

2210

67/0

ایستگاه 6

41/7

408/1

170/0

712/2

725/0

2260

85/0

 

جدول 4- عوامل فیزیکوشیمیایی اندازه‌گیری‌شده در فصل زمستان

Table 4- Physicochemical factors measured in winter season

ایستگاه ها

pH

TN

(mg.L-1)

TP

(mg.L _1)

SO4-2

 (mg.L-1)

SiO2

(mg.L-1)

EC

(µS)

TDS

(g.L-1)

ایستگاه 1

98/6

278/1

392/0

362/0

840/0

1047

36/0

ایستگاه 2

06/8

693/0

096/0

947/1

894/0

966

32/0

ایستگاه 3

77/7

625/0

059/0

762/1

234/0

2280

66/0

ایستگاه 4

68/7

281/1

948/0

722/2

254/0

1819

55/0

ایستگاه 5

71/7

233/1

001/0

667/2

139/0

1766

5/0

ایستگاه 6

01/8

445/1

001/0

122/2

209/0

2480

75/0

 نتابج تاکسونومی نشان دادند در این رودخانه دیاتومه‌ها عمدتاً از نوع دیاتومه‌های دوکی هستند. از میان دیاتومه‌های ثبت‌شده Stephanodiscus medius; Cyclotella meneghiniana از گروه سنتریک هستند. وجود گونه‌های سنتریک نشان‌دهندة آب‌های الیگوتروف است. ازنظر زیست‌بوم این نوع از دیاتومه‌ها هم در اکوسیستم‌های لنتیک (آب‌های پایدار) و هم در اکوسیستم لوتیک (آب‌های جاری) زندگی می‌کنند؛ اما عموماً به حالت شناور و پلانکتون در آب‌ها مستقر هستند و کمتر به حالت بنتیک یا چسبیده به سطح دیده می‌شوند. در رودخانه اهرچای دو گروه از دیاتومه سرده‌های Cyclotella meneghiniana  و Stephanodiscus neoastrea  متعلق به گروه دیاتومه‌های شعاعی هستند. گونه Cyclotella meneghiniana  به تعداد بسیار کم است؛ اما گونه Stephanodiscus neoastraea به تعداد 52 عدد در 700 میکرولیتر در اسلایدهای تهیه‌شده از ایستگاه 2 در فصل زمستان مشاهده می‌شود؛ این گونه همبستگی منفی با دما دارد و در ماه‌های سرد یافت می‌شود.

 

جدول 5- لیست گونه‌های دیاتومه‌های مشاهده‌شده در رودخانه اهرچای، شمال‌غرب ایران

Table 5- List of diatom species observed in Aharchai River, Northwestern Iran

Genus

Species

Taxon authority

Genus

Species

Taxon authority

Amphora

pediculus

(Kütz.) Grunow in Schmidt 1875

Cocconeis

pediculus

Ehrenb. 1838

indistinicta

Levkov 2009

placentula

Ehrenb. 1838

exigua

W. Gregory 1857

euglypta

Ehrenberg 1854

ovalis

(Kütz.) Kütz. 1844

pseudolineata

(Geitler) Lange-Bertalot; 2004

affinis

Kützing 1844

Cyclotella

meneghiniana

Kützing 1844

neglectiformis

Levkov & Edlund 2009

Cymbella

proxima

Reimer in R. M. Patrick and Reimer 1975

aequalis

Krammer 1980

affiniformis

Krammer 2002

pseudominutissima

Levkov 2009

vulgata

Krammer 2002

bicapitata

M. H. Hohn and Hellerman 1966

tumida

(Bréb. ex Kütz.) Van Heurck 1880

inariensis

Krammer 1980

compacta

Østrup 1910

eximia

J. R. Carter, 1974

helvetica

Kützing 1844

Achnanthidium

thermale

Rabenhorst, 1864

excisiformis

Krammer 2002

catentatum

(Bily & Marvan) Lange-Bertalot, 1999

affinis

Kütz. 1844

minutissimum

(Kütz.) Czarn. 1994

hantzschiana

Krammer 2002

eutrophilum

(Lange-Bert.) Lange-Bert. 1999

amplificata

Krammer 2002

Aulacoseira

ambigua

(Grunow) Simonsen 1979

neocistula

Krammer 2002

Bacillaria

paxillifera

(O. F. Müll.) N.I. Hendey 1951

asiatica

D. Metzeltin, H. Lange-Bertalot 2009

Brachysira

neoacuta

Lange-Bert. in Lange-Bert. and Gerd Moser 1994

helvetica

Østrup 1910

neoexilis

Lange-Bertalot 1994

alpestris

Krammer 2002

Caloneis

amphisbaena

(Bory) Cleve 1894

neolanceolata

W.Silva 2013

silicula

(Ehrenb.) Cleve 1894

aspera

(Ehrenb.) Cleve 1894

Cymatopleura

solea

(Brébisson) W. Smith 1851

Encyonopsis

microcephala

(Grunow) Krammer 1997

apiculata

W. Smith 1853

Fragilaria

austriaca

(Grunow) Lange-Bertalot, 2000

eliptica

(Brébisson) W. Smith 1851

Cymbopleura

frequens

Krammer 2003

gracilis

Østrup 1910

elliptica

Krammer 2003

vaucheriae

(Kütz.) Petersen 1938

apiculata

Krammer 2003

mesolepta

Rabenh. 1861

inaequalis

(Ehrenb.) Krammer 2003

socia

(Wallace) Lange-Bert. 1980

subaequalis

(Grunow) Krammer 2003

Fragilariforma

virescens

(Ralfs) D. M. Williams and Round 1988

Craticula

ambigua

Round, R. M. Crawford and D. G. Mann 1990

Frustulia

vulgaris

(Thwaites) De Toni 1891

Diatoma

moniliformis

Kütz. 1833

Gomphonema

italicum

Kützing, 1844

ehrenbergii

Kütz. 1844

laticollum

E. Reichardt 2001

tenuis

C.Agardh 1812

parvulum

(Kützing) Kützing 1849

vulgaris

Bory 1824

pumilum

(Grunow)
E. Reichardt & Lange-Bertalot 1991

Encyonema

ventricosum

(C.Agardh) Grunow, 1875

olivaceum

f. subramosum (C.Agardh) A.Mayer 1928

minutum

(Hilse) D.G.Mann, 1990

olivaceoides

Hustedt 1950

caespitosum

Kützing, 1849

olivaceolacuum

(Lange-Bertalot & E.Reichardt) Lange-Bertalot & E.Reichardt 2004

prostratum

(Berkeley) Kützing, 1844

sarcophagus

W.Gregory 1856

latens

Krasske) D.G.Mann 1990

micropus

f. major Grunow 1880

silesiacum

(Bleisch in Rabenh.) D.G.Mann 1990

tergestinum

(Grunow) Fricke 1902

obscuriforme

Krammer 1997

Angusta

f. sarcophagus (W.Gregory) Hustedt 1957

cesatii

(Rabenh.) Krammer 1997

exilissimum

Lange-Bertalot, H. & Metzeltin, D. (1996)

lange-bertalotii

Krammer 1997

extentum

Reichardt, E. (1994)

Gomphonema

duplipunctatum

Lange-Bertalot & E.Reichardt 1996

Nitzschia

angusta

Cleve, P.T. & Möller, J.D. (1878)

clavatulum

Reichardt, E. (1999)

supralitorea

Lange-Bertalot, H. (1979)

innocens

Reichardt, E. (1999)

pusilla

Grunow, A. (1862)

lagerheimii

Cleve [Cleve-Euler], A. (1895)

fruticosa

Hustedt, F. (1957)

utae

Reichardt, E. (1999)

capitellata

Cleve-Euler, A. (1952)

hebridense

Gregory, W. (1854)

umbonata

(Ehrenberg) Lange-Bertalot 1978

subclavatum

(Grunow) R.M.Patrick 1961

amreviata

 

minutum

(Hustedt) Lange-Bertalot & E.Reichardt 1993

clausi

Manguin, E. (1942)

holmquistiae

Foged 1968

hungarica

Cleve, P.T. & Grunow, A. (1880)

Geissleria

acceptata

(Hustedt)Lange-Bertalot&Metzeltin 1996

acidoclinata

Lange-Bertalot, H. (1976)

schoenfeldii

(Hustedt)Lange-Bertalot&Metzeltin 1996

palea

Van Heurck, H. (1881)

Gyrosigma

obtusatum

Boyer, C.S. (1922)

linearis

(W.Smith) Grunow 1880

exilis

(Grunow) C.W.Reimer 1966

denticula

Cleve, P.T. & Grunow, A. (1880)

Hannaea

inaequidenta

(Lagerstedt) Genkal & Kharitonov 2008

dissipata

Mayer, A. (1913)

Halamphora

veneta

(Kützing) Levkov 2009

amphibia

Grunow 1862

Humidophila

laevissima

(Cleve) R.L.Lowe & al. 2014

inconspicua

Grunow 1862

Hantzschia

amphioxys

Grunow 1880

vermicularis

(Kützing) Hantzsch 1860

abundans

Lange-Bertalot 1993

debilis

Cleve, P.T. & Grunow, A. (1880)

Melosira

varians

C.Agardh 1827

brunoi

Lange-Bertalot, H. & Metzeltin, D. (1996)

Mastogloia

smithii

Grunow 1878

adamata

Hustedt, F. (1957)

Meridion

circulare

(Greville) C.Agardh 1831

recta

Hustedt 1950

Nitzschia

recta

Hustedt 1950

frustulum

Hustedt, F. (1937)

hantzschiana

Rabenhorst 1860

wuellerstorffi

Lange-Bertalot, H. & Krammer, K. (1987)

Navicula

tripunctata

(O.F.Müller) Bory 1822

Pinnularia

brebissonii

(Grunow) A.Cleve 1932

lanceolata

Ehrenberg 1838

ovata

Krammer 2000

exilis

Kützing 1844

Rhopalodia

gibba

(Ehrenberg) O.Muller 1895

krammerae

Lange-Bertalot 1996

musculus

(Kutzing) O. Muller 1900

novaesiberica

Lange-Bertalot, nom. inval. 1993

Reimeria

sinuata

(Gregory) Kociolek &Stoermer 1987

capitata

Fritsch & F.Rich 1929

ovata

(Hustedt) Levkov & Ector 2010

amphiceropsis

Lange-Bertalot & U.Rumrich 2000

Rhoicosphenia

abbreviata

Lange-Bertalot 1980

slesvicensis

Grunow 1880

Stephanodiscus

medius

Hakansson & Hickel 1986

veneta

perminuta Grunow 1880

Surirella

 

 

slesvicensis

Grunow 1880

angusta

Kutzing 1844

cariehrenberg

 

peisonis

Pantocsek 1912

semenicula

Kulikovskiy, Lange-Bertalot & Metzeltin 2012

minuta

Brebisson ex Kützing, nom. illeg. 1849

cryptotenella

Lange-Bertalot 1985

biseriata

Var. constricta Grunow ex Hustedt, nom. inval. 1930

unbonata

 

bifrons

Ehrenberg 1843

angusta

Grunow 1860

brightwellii

W .Smith 1853

Eidrigiana

J.R.Carter 1979

visurgis

Hustedt 1957

Phyllepta

Kützing 1844

robusta

Ehrenberg 1840

Nupela

impexiformis

(Lange-Bertalot) 1999

ovalis

var. ambigua A.Mayer 1913

Odentidium

hyemale

var. rotundatum Rabenhorst 1853

Tribunela

hungarica

var. hungarica Pantocsek 1892

mesodon

(Ehrenberg) Kützing 1849

ulnaria

ulna

(Nitzsch) Compere2001

 

 

 

Plate a) 1 Stephanodiscus medius; 2 Cyclotella meneghiniana; 3-4 Gomphonella olivacea;
5-6 Nitzschia dissipata; 7 Nitzschia dissipata var. media; 8-9 Pinnularia brebisonii; 10 Surirella brebisonii; 11-12 Encyonema caespitosum

 

 

 

Plate b) 13-14 Diatoma vulagaris; 15 Amphora ovalis; 16 Gomphonema laticollum;
17
Cymbella lanceolata; 18-19 Nitzschia cf. sigmoidea

 

Plate c) 20 Cymbella tumida; 21 Caloneis silicula; 22 Cymbella cf. affiniformis; 23 Surirella brebisonii; 24 Tryblionella cf. salinarum. 25 Amphora paracopulata; 26 Rhoicosphenia abbreviata; 27 Navicula tripunctata; 28-29 Cymbella helvetica; 30 Cymatopleura apiculata; 31 Ulnaria ulna

 

 

 

Plate d) 32 Surirella peisonis; 33 Gomphonema pumilum; 34 Anomoeoneis inconcinna; 35 Caloneis amphisbaena; 36 Craticula ambigua; 37 Gomphonema microlaticollum; 38 Gyrosigma cf. acuminatum; 39 Gyrosigma acuminatum

 

 

 

 

 

 

Plate e) 40 Amphora copulata; 41 Nizschia cf. clausii; 42 Surirella brebisonii; 43 Tryblionella apiculata; 44 Navicula tripunctata; 45 Epithemia sorex; 46 Trblionella hungarica; 47 Gomphonema micropus; 48 Cocconeis pediculus; 49 Iconella cf. splendida

 

 

 

 

 

 

 

Plate f) 50 Navicula lanceolata; 51 Hantzschia amphioxys; 52 Nitzschia linearis; 53 Cocconeis placentula; 54 Tryblionella apiculata; 55 Surirella librile (= Cymatopleura solea); 56 Tabularia fasiculata; 57 Diploneis cf. parma; 58 Nitzschia palea; 59 Nitzschia amphibia; 60 Surirella librile
(= Cymatopleura solea)

 

 

 

Plate g) 61 Cymbella cf. cistula; 62 Surirella angusta; 63 Odontidium mesodon; 64 Cymbella compacta; 65 Rhopalodia cf. musculus; 66 Diatoma moniliformis; 67-69 Tryblionella brunoi - 70 Fragilaria recapitellata

بحث

فراونی گونه‌ای سردهNitzschia  در بیشتر ایستگاه‌ها در طول چهار فصل حاکی از تحمل طیف وسیعی از شرایط محیطی ازجمله شوری، آلودگی آب‌ها و قلیایی‌بودن آب‌ها است. این مسئله در بسیاری از زیست‌بوم‌های دنیا یافت می‌شوند. در این پژوهش دو سرده Nitzschia و Navicula که از دیاتومه‌های دوکی شکل هستند در همه ایستگاه‌ها مشاهده شدندتراکم وسیع از گونه‌های این دو سرده علاوه بر نشان‌دهندگی آلودگی رودخانه، نشان‌دهندة غنی‌بودن رودخانه از لحاظ مواد غذایی آلی و معدنی است که دیاتومه‌ها از آن استفاده می‌کنند؛ این موضوع را Atici در سال 2006 گزارش داده است. این مورد در ارتباط با همه ایستگاه‌های رودخانه اهرچای که بر اثر واردکردن زباله‌های خانگی و وجود فضولات دامی (اشاره به کودهای حیوانی استفاده‌شده در زمین‌های کشاورزی و همچنین فضولاتی دارد که در اثر چرا و خوردن آب توسط دام وارد رودخانه می‌شوند) و واردشدن کودهای شیمیایی از زمین‌های کشاورزی
(فسفات، سولفات و نیترات) و همچنین، مواد آزادشده از تجزیه بقایای موجودات زنده توجیه‌پذیر است؛ زیرا همه موارد ذکرشده در افزایش مواد آلی و معدنی تأثیر‌گزار هستند.

Cocconeis یکی دیگر از سرده‌های مقاوم به آلودگی است که در این رودخانه دیده شد. باوجود تراکم بالای جمعیت به‌خصوص Cocconeis pediculus و Cocconeis placentula در بالادست رودخانه و تراکم کم آن در پایین‌دست رودخانه، می‌توان اینگونه اظهارنظر کرد که جنس Cocconeis یکی از سرده‌های سازگار با محیط ازنظر آلودگی است. در قسمت‌هایی که حجم و جریان آب کم است، میزان غلظت آلودگی افزایش می‌یابد. با همه این تفاسیر انتظار می‌رود میزان آلودگی در ایستگاه 1 که پایین‌دست رودخانه است، بیشتر از ایستگاه‌های دیگر باشد و همچنین ایستگاه 2 و 5 ازنظر آلودگی دارای وضعیت مناسب‌تر باشند؛ زیرا این دو ایستگاه ازنظر حجم آبی و غلظت (شفافیت و زلال‌بودن) در وضعیت مناسب قرار دارند. یکی از داده‌هایی که با مشاهده آن به آلودگی رودخانه توسط فلزات سنگین می‌توان پی برد، دفرمه و بد شکل شدن ظاهر دیاتومه‌ها است. پوسته خارجی دیاتومه‌ها، از جنس سیلیس و این پوشش در برابر تغییرات محیطی بسیار مقاوم است؛ اما وجود فلزات سنگین در رودخانه‌ها باعث تغیر شکل دیاتومه‌ها می‌شود و با مشاهده تغیر شکل ظاهری دیاتومه‌ها می‌توان از آلوده‌بودن رودخانه توسط فلزات سنگین مطلع شد (Dela-Cruz et al., 2006). در رودخانه اهرچای این تغییر شکل ظاهری در برخی از گونه‌ها مانندOdontidiom mesodon مشاهده می‌شود؛ اما تعداد جمعیت تغییر شکل یافته از این گونه بسیار کم است و به تعداد انگشت شمار مشاهده می‌شود؛ ازجمله گونه‌های مقاوم به آلودگی که در این پژوهش ثبت شده‌اند و در ادامه به آنها اشاره می‌شود. در رودخانه اهرچای به‌دلیل مشاهده‌نشدن سرده‌های اسیددوست مانند Eunotia می‌توان نتیجه گرفت این رودخانه خاصیت اسیدی چندانی ندارد و محیط مناسب برای دیاتومه‌های اسیددوست نیست (Jamaloo et al., 2006). براساس اعداد به‌دست‌آمده از سنجش pH رودخانه اهرچای می‌توان دید این رودخانه تقریباً در تمامی فصول دارای pH قلیایی است؛ به‌جز ایستگاه 1 که در همه فصول به‌جز فصل بهار، pH اسیدی دارد. از بین گونه‌های شناسایی‌شده برخی از آنها مقاوم به آلودگی هستند و در آب‌های لب شور می‌توانند به حیات ادامه دهند. این گونه‌ها عبارت‌اند از Surirella brebisoni, Navicula veneta, Amphora veneta, Cyclotella meneghiniana
(Dela-Cruz et al., 2006; Komulaynen, 2009). برخی از گونه‌ها نیز در این پژوهش مشاهده شده‌اند که در تروفی‌های مختلف می‌توانند زنده بمانند؛ این گونه‌ها شامل Diatoma moniliformis، Amphora pediculus، Encyonema minutum و Rimeria sinuata هستند که از بین اینها Gomphone olivaceum در بین همه ایستگاه‌ها در همه فصل‌ها مشترک است (Dela-Cruz et al., 2006). فلور دیاتومه‌های رودخانه اهر نشان داد گونه غالب در این رودخانه Nitzschia است و بعد از آن به‌ترتیب Cymbella، Gomphonema و Naviculla است. مطالعات پژوهشگران دیگر نشان داده‌اند جنس‌های Nitzschia، Navicula، Gomphonema و Cymbella جنس‌های رایجی هستند که هرکدام تعداد گونه‌های فراوانی دارند. فراوانی گونه‌های Nitzschia در بیشتر ایستگاه‌ها در طول 4 فصل حاکی از تحمل طیف وسیعی از شرایط محیطی ازجمله شوری، قلیایی‌بودن آب‌ها و آلوده‌بودن آب‌ها است که این مسئله در بسیاری از زیست‌بوم‌های ایران یافت می‌شود (Atazadeh et al., 2007). براساس این، مطالعاتی روی سایر رودخانه‌های ایران نیز انجام گرفته است. مطالعه روی رودخانه کرج و جاجرود در ضلع جنوبی البرز (Kheiri et al., 2018; Jamaloo et al., 2006) و نتایج حاصل از آن پروهش‌ها نشان دادند مطابق این مطالعه همانند رودخانه اهرچای جنس‌های Nitzschia و  Navicula غالب هستند و از این نظر با رودخانه اهرچای مشابهت دارد. نکته شایان توجه این است که فراوانی این گونه در رودخانه اهرچای در بخش‌های بالادست رودخانه بیشتر از مناطق پایین‌دست است؛ اما میزان سیلیس در پایین‌دست رودخانه اهرچای بیشتر از بالادست است. به‌طور کلی با مقایسه رودخانه مطالعه‌شده (اهرچای) و سایر حوضه‌های آبریزی مطالعه‌شده، می‌توان نتیجه گرفت گونه‌های فراوانی بین نقاط مختلف مشترک‌اند که از این گونه‌ها می‌توان به این موارد اشاره کرد: Amphora pediculus  ، Nitzschia dissipata، Ulnaria ulna ، Nitzschia recta ، Navicula tripunctata  تمامی گونه‌های مذکور سازگار با محیط قلیایی‌اند. محیط‌های قلیایی ازنظر مواد غذایی بسیار غنی‌اند و مواد معدنی در این محیط غنی است
(Chessman et al., 2007; Atazadeh et al., 2007). همان‌طور که در رودخانه اهرچای مشاهده شد، تمامی ایستگاه‌ها (به‌جز ایستگاه 1)، قلیایی و گونه‌های مشاهده‌شده سازگار با محیط قلیایی‌ هستند.

شکل 2- آنالیز CCA در چهار فصل بهار، تابستان، پاییز و زمستان (پراکنش گونه‌ها: بهار مثلث وارونه، تابستان مربع، پاییز دایره توپر، زمستان لوزی)

Figure 2- CCA analysis in the four seasons of spring, summer, autumn and winter (distribution of species: inverted triangle spring, square summer, solid circle autumn, rhombus winter)

نتایج تحقیقات متعددی نشان می‌دهند بین عوامل فیزیک و شیمیایی و شاخصه‌های زیست‌بوم ارتباط متناسبی وجود دارد (Chester & Robson, 2014). در تحقیق حاضر آنالیز CCA انجام شد (شکل 2). بر پایه این آنالیز مشخص شد پارامترهای EC، pH و فسفات عمده‌ترین پارامترهای تأثیرگذار بر تنوع دیاتومه‌های رودخانه اهرچای است. حضور دیاتومه‌ها به میزان سیلیس نیز بستگی دارد. زمانی که نسبت سیلیس به فسفات کاهش می‌یابد (با افزایش فسفات) محدودیت سیلیسی دیاتومه‌ها را در شرایط رقابتی با جلبک‌های غیرسیلیسی قرار می‌دهد. براساس اندازه‌گیری‌های انجام‌شده، میزان سیلیس در فصل بهار افزایش می‌یابد و در فصل تابستان اعداد کاهشی را نشان می‌دهد. در مطالعات دیگر، میزان سیلیس تأثیر بیشتری نسبت به نیترات و فسفات داشته است. منبع میزان فسفات به‌دلیل وجود آب‌های معدنی در منطقه است.

همچنین، طبق شکل (2) که نمودار مربوط به آنالیز آماری است، pH را تأثیرگذارترین عامل بر پراکنش دیاتومه‌ها می‌توان شناخت. pH تأثیر عمده‌ای بر ترکیب جوامع دیاتومه‌ای دارد که ممکن است تغییرات pH بر اثر عوامل زمین‌شناختی و تغییرات خارجی محیطی مانند کود کشاورزی یا فضولات حیوانی باشد. pH در رودخانه اهرچای در تمامی فصل در محدوده قلیایی در حدود 8-7 قرار داشت.

نتیجه‌گیری

مطالعه روی رودخانه اهرچای برای نخستین‌بار انجام گرفت و هدف از این مطالعه تهیه فلور دیاتومه‌ای و ارتباط آنها با عوامل فیزیکوشیمیایی و تعیین کیفیت آب رودخانه بود. نتایج نشان دادند میزان آلودگی در پایین‌دست رودخانه نسبتاً بالاست. از دیاتومه‌ها به‌عنوان یکی از عوامل زیستی، در تعیین کیفیت آب می‌توان بهره‌برداری و کیفیت آب را ارزیابی کرد. همچنین، با پی‌بردن به فراوانی جمعیت گونه‌های دیاتومه‌ای، اطلاعات اکولوژیکی در رابطه با محیط زندگی دیاتومه‌ها به دست می‌آید. نتایج حاصل از مطالعه روی رودخانه اهرچای می‌تواند به‌عنوان اطلاعات پایه برای مدیریت منابع آبی مؤثر باشد.

 سپاسگزاری

نویسندگان از مجموعه دانشگاه تبریز برای فراهم‌کردن تسهیلات نمونه‌برداری و آزمایشگاهی تشکر و قدردانی می‌کنند.

Afsharzadeh, S., Rahiminezhhad, M., Nezhadstari, T., & Ebrahimnezhad, M. (2003). Study of algal flora in Zayandehrood River. Iranian Journal of Biology. 14(1-2), 32-45. https://www.sid.ir/paper/21155/en
APHA (1999). Standard Methods for the Examination of Water and Wastewater. American Public Health Association.
Atazadeh, E., Sharifi, M., Kelly, M. G. (2007). Evaluation of the trophic diatom index for assessing water quality in River Gharasou, western Iran. Hydrobiologia, 589, 165–173. 10.1007/s10750-007-0736-0
Atazadeh, E., Barton, A., Shirinpour, M., Zarghami, M., & Rajabifard, A. (2020). River management and environmental water allocation in regulated ecosystems of arid and semiarid regions–a review. Fund Appl Limnol/Archiv für Hydrobiologie, 193, 327-345. 10.1127/fal/2020/1286
Attaran-Fariman G., & Asefi, A. (2022). Checklist of phytoplankton of the tropical Persian Gulf and Sea of Oman. Nova Hedwigia, 114, 251-301. 10.1127/nova_hedwigia/2022/0687
Bahls, L. L. (2018). Evidence from checklists for a Holarctic (circumboreal) kingdom of diatoms. Phtokeys, 108, 13-24. 10.3897/phytokeys.108.26277
Battarbee R. W. (1986). Diatom analysis. In: Berglund, B. E. (ed.), Handbook of Holocene Paleoecology and Paleohydrology. John Wiley & Sons Ltd, Chichester. Pp. 527–570.
Bishop, I. W., Esposito, R. M., Tyree, M., & Spaulding, S. A. (2017). A diatom voucher flora from selected southeast rivers (USA). Phytotaxa, 332(2), 101-140. https://doi.org/10.11646/phytotaxa.332.2.1
Chessman B. C., Bate, N., Gell, P. A., & Newall, P. (2007). A diatom species index for bioassessment of Australian rivers. Marine and Freshwater Research, 58, 542-557. 10.1071/MF06220
Chester E. T., & Robson, B. J. (2014). Do recolonisation processes in intermittent streams have sustained effects on benthic algal density and assemblage composition?. Marine and Freshwater Research, 65, 784-790. 10.1071/MF13239
Compère P. (1981). Algues des deserts d’Iran. Bulletin du Jardin botanique national de Belgique/Bulletin van de National Plantentuin van België, 51, 3-40. https://doi.org/10.2307/3667734
Cumming, B. F., Wilson, S. E., Hall, R. I., & Smol, J. P. (1995). Diatoms frome British Colombia (Canada) lakes and their relationship to salinity, nutrients and other limnological variabilities. Bibliotheca Diatomologica, 31, 1-20. https://B2n.ir/k89159
Dela-Cruz, J., Pritchard, T., Gordon, G., & Andajani, P. (2006). The use of periphytic diatoms as a means of assessing impacts of point source inorganic nutrient pollution in south-eastern Australia. Freshwater Biology, 51, 951-972. https://doi.org/10.1071/MF06220
Goma, J., Rimet, F., Cambra, J., Hoffmann, L., & Andector, L. (2005). Diatom communities and water quality assessment in mountain rivers of the upper segre basin (La Cerdanya, Oriental Pyrenees) Hydrobiologia, 551, 209-225. 10.1007/s10750-005-4462-1
Gordon N. D., Mcmahon, T. A., Finlayson, B. L., Gippel, C. J., & Nathan, R. J. (2004). Stream hydrology: An introduction for ecologists. 2nd ed. John Wiley & Sons Ltd.
Harwood, D. M., Nikolaev, V. A., & Winter, D. M. (2007). Cretaceous records of diatom evolution, radiation, and expansion. The Paleontological Society Papers, 13, 33-59. https://doi.org/10.1017/S1089332600001455
Hotzel, G., & Croome, R. (1999). A phytoplankton methods manual for Australian Rivers. Land and Water Resources Research and Development Corporation (LWRRDC).
Jamaloo, F., Falahian, F., Nejadsattari, T., & Majd, A. (2006). Study of diatom flora in Jajrood River. Sciences and Technology of Environment, (26), 98-112. https://www.sid.ir/paper/382081/fa
[In Persian].
Jovanovska, E., Levkov, Z., & Edlund, M. B. (2015). The genus diploneis ehrenberg ex cleve (Bacillariophyta) from Lake Hovsgol, Mongolia. Phytotaxa, 217(3), 201. 10.11646/phytotaxa.217.3.1
Kheiri, S., Solak, C. N., Edlund, M. B., Spaulding, S., Nejadsattari, T., Asri, Y., & Hamdi, S. M. M. (2018). Biodiversity of diatoms in the Karaj River in the Central Alborz, Iran. Diatom Research, 33(3), 355-380. 10.1080/0269249X.2018.1557747
Komulaynen, S. (2009). Diatoms of periphyton assemblages in small rivers in Northwestern Russia. Studi trentini di scienze naturali, 84, 153-160. https://B2n.ir/e98562
Krammer,  K. (1980). Morphologic and taxonomic investigations of some freshwater species of the diatom genus. Bacillaria, 3, 197-225.
Krammer, K. (1997a). Die cymbelloiden diatomeen. Ein monographie der Weltweit bekannten Taxa. Teil 1. Allgemeines und Encyonema part. Bibliotheca diatomologica, 36.
Krammer, K. (1997b). Die cymbelloiden diatomeen. Ein monographie der Weltweit bekannten Taxa. Teil 2. Allgemeines und Encyonema part. Bibliotheca diatomologica, 37.
Krammer, K. (2000). The genus Pinnularia. In: Lange-Bertalot, H. (ed.), Diatoms of the European inland waters and comparable habitats. Vol.1. A. R.G. Gantner Verlag K.G., Ruggell. Pp. 703.
Krammer, K. (2002). Cymbella. In: Lange-Bertalot, H. (ed.), Diatoms of the European inland waters and comparable habitats. Vol. 3. A. R. G. Gantner Verlagll K.G., Ruggell. Pp. 584
Krammer, K. (2003). Diatoms of the European inland waters and comparable habitats: Cymbopleura, Delicata, Navicymbula, Gomphocymbellopsis, Afrocymbella. In: H. Lange-Bertalot (ed.), Diatoms of Europe. Vol. 4. A.R.G. Gantner Verlag K.G., Ruggel. Pp. 529.
Krammer, K., & Lange-Bertalot, H. (1986a). Bacillariophyceae. (n.p).
Krammer, K., & Lange-Bertalot, H. (1986b). Bacillariophyceae, 1. Teil: Naviculaceae In: Ettl, H., Gerloff, J., Heynig, H., & Mollenhauer, D. (Ed.), Suswasserflora Von Mitteleuropa. Vol. 2/1. G. Fischer Verlag, Stuttgart & New York. Pp. 876.
Krammer, K., & Lange-Bertalot, H. (1988). Bacillariophyceae, 2. Teil: Bacillariaceae, Epithemiaceae, Surirellaceae. In: Ettl, H., Gerloff, J., Heynig, H., & Mollenhauer, D. (Ed.), Süßwasserflora Von Mitteleuropa. Vol. 2/2. G. Fischerverlag, Stuttgart & New York. Pp. 596.
Krammer, K., & Lange-Bertalot, H. (1991a). Bacillariophyceae, 3. Teil: Centrales, Fragilariaceae,      Eunotiaceae. In: Ettl, H., Gerloff, J., Heynig, H., & Mollenhauer, D. (Ed.), Süßwasserflora Von Mitteleuropa. Vol. 2/3. G. Fischer Verlag, Stuttgart & New York.
Krammer, K., & Lange-Bertalot, H. (1991b). Bacillariophyceae, 4. Teil: Achnanthaceae. Kritische Erganzungen -Zu Navicula (Lineolatae) Und Gomphonema, Gesamtliteraturverzeichnis. In: Ettl, H., Gerloff, J., Heynig, H., & Mollenhauer, D. (Ed.), Süswasserflora Von Mitteleuropa. Vol 2/4. G. Fischer Verlag.
Lange-Bertalot, H. (1997). Frankophila, Mayamaea and Fistulifera: Drei Neue Gattungen Der Klasse Bacillariophyceae. Archive Fur Protistenkunde, 148(1-2), 65-76. https://doi.org/10.1016/S0003-9365(97)80037-1
Levkov, Z., & Ector, L. (2010). A comparative study of Reimeria species (Bacillariophyceae). Nova Hedwigia, 90(3), 469. 10.1127/0029-5035/2010/0090-0469
Moresco, C., Tremarin, P. I., Ludwig, T. A. V., & Rodrigues, L. (2011). Diatomáceas perifít icas abundantes em três córregos com diferentes ações antrópicas em Maringá, PR, Brasil. Brazilian Journal of Botany, 34, 359-373. 10.1590/S0100-84042011000300010
Medley, C. N., & Clements, W. H. (1998). Responses of diatom communities to heavy metals in streams: The influence of longitudinal variation. Ecological Applications, 8(3), 631. https://doi.org/10.1890/1051-0761(1998)008[0631:RODCTH]2.0.CO;2
Mehrjuyan., S. R. & Atazadeh, E. (2022). Study of the genera Encyonema, Craticula, and Cymatopleura (Bacillariophyta) in the western rivers of Lake Urmia, Iran. The Iranian Journal of Botany. 28(2), 182-199. 10.22092/IJB.2022.128207
Naseri, A., Noroozi, M., Asri, Y., Iranbakhsh, A., Saadatmand, S., & Atazadeh, E. (2022). Diatom taxonomy and environmental drivers of biodiversity in the Taleghan River and reservoir in Central Alborz, Iran. Diatom Research, 37(3), 199-226. 10.1080/0269249X.2022.2123049
Panahi-Mirzahasanlou, J. P., Nejadsattari, T., Ramezanpour, Z., Namin, J. I., & Asri, Y. (2018). The epilithic and epipelic diatom flora of the Balikhli River, Northwest Iran. Turkish Journal of Botany, 42, 518-532. 10.3906/bot-1711-46
Potapova, M. (2014). Diatoms Of Bering Island, Kamchatka, Russia. Nova Hedwigia, Beiheft, 143,
63-102. 10.1127/1438-9134/2014/004
Sabater S., & Admiraal W. (2005). Periphyton as biological indicators in managed aquatic ecosystems. Periphyton: Ecology, Exploitation and Management, 159-177. https://B2n.ir/m82540
Sabater, S., Guasch, H., Romaní, A. (2002). The effect of biological factors on the efficiency of river biofilms in improving water quality. Hydrobiologia, 469, 149-156. 10.1023/A:1015549404082
Sonneman, J. A., Sincock, A., Fluin, J., Rrid, M., Newall, P., Tibby, J., & Gell, P. (2000). An illustrated guide to common stream diatom species from temperate Australia. The Murray-Darling Freshwater Research Centre.
Solak, C. N., Alakananda, B., Kulikovskiy, M., Blanco, S., Kaleli, A., & Yilmaz, E. (2019). Distribution of nitzschioid diatoms in Kutahya waters. Oceanological and Hydrobiological Studies, 48(2),
140-164. 10.2478/ohs-2019-0014
Taylor J. C., Harding, W. R., Archibald, C. G. M. (2007). An illustrated guide to some common diatom species from South Africa. Water Research Commission.
Tuji, A. (2016). Algae Aquae Dulcis Japonicae Exsiccatae. National Museum of Nature and Science.
Zaeri Darki, B. (2009). Algal flora of rivers in Iran. International Journal on Algae, 11(2), 171-180. 10.1615/InterJAlgae.v11.i2.70