بررسی فلور منطقۀ حفاظت شدۀ هزار جریب (واقع در استان‌های مازندران و سمنان)1

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه علوم گیاهی، موسسه آموزش عالی سنا، ساری، ایران

2 استاد، گروه علوم گیاهی، دانشکدۀ علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

چکیده

منطقه حفاظت شدۀ هزار جریب در ارتفاعات البرز قرار دارد. یکی از مناطق غنی از لحاظ پوشش گیاهی و ناحیه گذر بین دو گستره رویشی هیرکانی و ایران - تورانی محسوب می‌شود. منطقه مورد مطالعه قسمتی از پارک ملی پابند است که در دو استان مازندران و سمنان قرار دارد. نمونه‌های گیاهی طی سال‌های (1389-1388) و
(1400-1399) در فصول رویشی مختلف جمع‌آوری و بر اساس روش‌های مرسوم تاکسونومی گیاهی و با استفاده از منابع علمی معتبر شناسایی شدند. در این مطالعه 369 آرایه از 323 گونه جمع‌آوری شدند که به 61 تیره و 226 سرده تعلق دارند. در بررسی این منطقه مشاهده شد دولپه‌ای‌ها با 309 آرایه (%6/82) بزرگترین گروه و تک‌لپه‌ای‌ها با50 آرایه (%3/13) در رده دوم قرار گرفتند. تیره‌های با بیشترین تعداد گونه عبارت اند از: تیره کاسنیان (51 گونه)، تیره نعنائیان (33 گونه)، تیره گندمیان (28 گونه)، تیره گل‌سرخیان (25 گونه) و تیره کلمیان (24 گونه) که از این میان گیاهان تیره گل‌سرخیان علاوه بر فراوانی در تعداد آرایه، پراکنش بسیار وسیعی در منطقه دارند. از کل نمونه‌های جمع آوری شده 39 گونه اندمیک ایران است و 24 گونه با خطر نابودی کم، 3 گونه آسیب پذیر و 23 سرده تک گونه‌ای شناخته شدند. نتایج حاصل از بررسی اشکال زیستی نشان‌دهنده‌ی غالب بودن همی‌کریپتوفیت‌ها (%1/37) به جهت کوهستانی بودن منطقه و در درجه بعدی تروفیت‌ها (%2/31) می‌باشد. همچنین از لحاظ کورولوژی، 230 گونه و یا %5/62 از گونه‌ها به ناحیه ایران - تورانی یا اروپا - سیبری و یا به هردو ناحیه تعلق دارند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Study of the Natural Flora of Hezar-Jarib Protected Area (Located in Mazandaran & Semnan Provinces, Iran)

نویسندگان [English]

  • Masoud Azadbakht 1
  • Farrokh Ghahremaninejad 2
1 Assistant Professor, Department of Plant Sciences, Sana Institute of Higher Education, Sari, Iran
2 Professor, Department of Plant Sciences, Faculty of Biological Sciences, Kharazmi University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Hezar-Jarib Protected Area is situated in the heights of the Alborz Mountains, representing a region of significant botanical richness and serving as a transitional zone between the Hyrcanian and Iran-Turanian (IT) vegetation areas. This area is a component of the Paband National Park, spanning across Mazandaran and Semnan provinces. Plant specimens were gathered during the periods of 2009-2010 and 2021-2022 across various growing seasons and were identified by using traditional methods of plant taxonomy with reference to botanical literature. This study documented 369 taxa of 323 species, encompassing 61 families and 226 genera. Dicotyledons constituted the largest group with 309 taxa (82.6%) followed by monocotyledons with 50 taxa (13.3%). The most abundant families were Asteraceae (51 species), Lamiaceae (33 species), Poaceae (28 species), Rosaceae (25 species), and Brassicaceae (24 species), which exhibited extensive distribution within the region. Among the collected samples, 39 species were found to be endemic to Iran with 24 species classified as having a low risk of extinction, 3 species as vulnerable, and 23 species as single-species genera. The study's analysis of life forms revealed the prevalence of hemi-cryptophytes (37.1%) due to the mountainous terrain followed by trophites (31.2%). Furthermore, in terms of chorology, 230 species (62.5%) were identified as belonging to the Iran-Turanian (IT) region, the Europe-Siberian (ES) region, or both.
Introduction
The rich diversity of flora and vegetation in Iran can be attributed to its extensive history of vegetation and its inherent evolutionary potential. The significant variations in altitude, humidity, temperature, as well as fluctuations in rainfall and soil conditions across the country have contributed to the creation of a remarkable array of diversity and richness in its plant life. Situated in the heights of the Alborz Mountains, Hezar-Jarib Protected Area is recognized as a region abundant in vegetation and serves as a transitional zone between the Hyrcanian and Iran-Turanian (IT) vegetation areas. This area is encompassed within the Paband National Park, spanning across the provinces of Mazandaran and Semnan.
 
 
Materials & Methods
To conduct a floristic study of Hezar-Jarib Protected Area, initial preparations involved obtaining maps of the area from the Natural Resources Organization of Neka City, Mazandaran Province. These maps, along with available software, were utilized to analyze the topography and geography of the region, delineate its boundaries, and subsequently conduct a comprehensive on-site survey. Plant specimens were systematically collected during the periods of 2009-2010 and 2021-2022, spanning various growing seasons, and were identified using established methods of plant taxonomy and reputable scientific sources.
The sampling process spanned 57 days within the study area, during which comprehensive photographic documentation of all specimens in their natural habitat was undertaken. Subsequently, the collected samples were transported to the herbarium botanical laboratory of Kharazmi University (T) for drying. Following preparation and cleaning, each sample was affixed to specialized cardboard mounts. The specimens gathered during this study are currently housed in the herbarium of Kharazmi University.
 
Research Findings
The findings from Hezar-Jarib Protected Area revealed notable variations in vegetation, encompassing herbal structure and floristic composition, across a moisture gradient. This transition ranged from forested terrain in the north to shrubland and bushland in the central regions, culminating in a desert landscape in the southern slope. Plant geography analysis confirmed this transition, delineating the shift from the Europe-Siberian (ES) region in the northern slope to the Iran-Turanian (IT) region in the southern slope with the intermediate zones exhibiting an ecotone rich in species from both vegetation areas.
This study documented 369 taxa of 323 species, representing 61 families and 226 genera. Dicotyledons emerged as the predominant group, comprising 309 taxa (82.6%) followed by monocotyledons with 50 taxa (13.3%). The most abundant families included Asteraceae (51 species), Lamiaceae (33 species), Poaceae
(28 species), Rosaceae (25 species), and Brassicaceae (24 species). These families not only exhibited high taxonomic diversity, but also demonstrated extensive distribution within the studied area.
 
Discussion of Results & Conclusion
The analysis of life forms revealed the prevalence of hemi-cryptophytes (37.1%) in the region attributed to its mountainous terrain followed by trophites (31.2%). The northern slopes exhibited a decrease in comphytes and an emergence of phanrophytes, indicating the relatively humid climate of this area. The substantial presence of cryptophyte plants, particularly of the geophyte type, suggested deep soil and relatively low soil erosion within the region. In terms of chorology, 6.2% of the species in the region exhibited a global distribution (SOSM), while 11% of the species had a wide distribution (PL). Notably, plant species from the Iran-Turanian (IT) and European-Siberian (ES) regions demonstrated extensive distribution within the studied area. Specifically, 230 species, constituting 62.5% of the total, belonged to either the IT region, the ES region, or both.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Paband National Park
  • Life Form
  • Plants
  • Floristic
  • Endemic Species
  • Hyrcanian

مقدمه

تنوع فلور و پوشش گیاهی کشور ایران مدیون پیشینه پوشش گیاهی و پتانسیل تکاملی آن می‌باشد. همچنین تضاد شدید بین ارتفاع، رطوبت و دما همراه با تغییرات بارندگی و شرایط خاکی در حیات گیاهی کشور، تنوع و غنای زیادی را به وجود آورده است. غنای پوشش گیاهی نیازمند حفاظت و برنامه‌ریزی جهت تامین بقا و بهره‌وری مناسب است (Jafari et al., 2023). بر اساس آخرین اطلاعات حدود 8200 آرایه در محدوده فلور ایران شناسایی شده است (Rechinger, 2015; Ghahremaninejad et al., 2017). جنگل هیرکانی یک اکوسیستم جنگلی خزان‌پذیر معتدل در بخش جنوب شرقی کانون تنوع زیستی قفقاز در شمال ایران واقع است (Akhani et al., 2010; Jafari et al., 2015). این اکوسیستم منحصربه‌فرد متعلق به منطقه فلورستیکی اروپا - سیبری است و میزبان فلور باقیمانده‌ای است که از یخبندان‌های کواترنر جان سالم به در برده است (Takhtajan, 1986; Leroy & Arpe, 2007).

فلور هر منطقه، نتیجه واکنش‌های جامعه زیستی در برابر شرایط محیطی کنونی، تکامل گیاهان در دوران گذشته و وضع جغرافیایی آن دوران‌ها است. با توجه به نقش شناسایی گیاهان و اهمیت غیر قابل انکار آن در علوم زیستی و شناخت توان طبیعی محیط و بهره‌گیری هرچه بیشتر و معقول‌تر از محیط‌زیست و بهسازی آن، شناسایی علمی گیاهان در هر یک از این زمینه‌ها چه از نظر پژوهشی و چه از نظر کاربردی اهمیت بنیادی و کلیدی پیدا کرده است. برای رسیدن به این منظور؛ یعنی شناخت دقیق و علمی گیاهان از دانش رده‌بندی گیاهی بهره می‌گیریم. در همین راستا با توجه به اثرات ظهور گونه‌های جدید، گونه‌های مهاجم و مهاجر در فلور هر منطقه و احساس وظیفه و مسئولیتی که در حفظ و نگهداری از گونه‌های گیاهی داریم، در می‌یابیم که بررسی فلوریستیک هر منطقه از اهمیت بالایی برخوردار است (Mohammadi et al., 2021).

با توجه به دلایل مذکور، فلور منطقه حفاظت شده هزار جریب مورد بررسی قرار گرفت. از آنجایی که در این منطقه حفاظت شده هیچ گونه برنامه منسجمی در زمینه حفظ محیط‌زیست در زمان مطالعه مشاهده نگردید؛ نتایج حاصل از این مطالعه به تعیین هر چه دقیق‌تر تنوع گونه‌ای گیاهان استان مازندران، استان سمنان و کشور کمک خواهد کرد و امکان حفاظت هر چه بهتر از منطقه را فراهم خواهد نمود.

 

مواد و روش‌ها

منطقۀ مورد مطالعه

منطقۀ مورد مطالعه از ارتفاعات البرز در بالاترین نقطۀ زیر حوزۀ تجن در حد فاصل دو ناحیۀ رویشی اروپا سیبری و ایران تورانی قرار گرفته است (Takhtajan, 1986). این قسمت از ارتفاعات البرز با توجه به شرایط اکولوژی خاص خود از تنوع زیستی بالایی برخوردار است (Hejazi & Sabeti, 1961). در این ارتفاعات به علت صعب العبور بودن ناحیه، مطالعات فلوریستیکی دقیقی صورت نگرفته است. مساحت منطقۀ حفاظت شدۀ هزار جریب 6195 هکتار می‌باشد و این منطقۀ حفاظت شده قسمتی از پارک ملی پابند است. این محدوده در دو استان سمنان و مازندران و در موقعیت ΄55 ˚53 تا ΄01 ˚54 طول شرقی و ΄24 ˚36 تا ΄28 ˚36 عرض شمالی می‌باشد و گستره‌ی ارتفاعی آن از 1490 تا 3202 است (شکل 2).

بارندگی سالیانه این منطقه 5/488 میلیمتر است و بیشترین میزان متوسط بارندگی در آبان ماه ( 74 میلیمتر) و کمترین میزان متوسط بارندگی در خرداد ماه (1/15 میلیمتر) صورت می‌گیرد. با توجه به کوهستانی و مرتفع بودن منطقه، دمای سالانه و ترکیب دمای ماه‌های سال در پویایی پوشش گیاهی و دوره رویشی گیاهان تاثیر بسزایی دارد. متوسط درجه حرارت سالانه ایستگاه کیاسر که نزدیکترین ایستگاه به منطقه مورد مطالعه است برابر با 13 درجه سانتی‌گراد می‌باشد که مرداد ماه با متوسط 22 درجه سانتیگراد گرمترین و دی ماه با متوسط 3 درجه سانتی‌گراد سردترین ماه سال می‌باشد. طول دوره یخبندان در این منطقه بین 45 تا 88 روز متغیر است و متوسط تعداد روزهای یخبندان در این منطقه 70 روز در سال است که حدود 50 روز از این میزان در فصل زمستان به وقوع می‌پیوندد (Shahsavari, 2016). منطقه مورد مطالعه کاملاً کوهستانی بوده و ارتفاعات موجود، جزء رشته کوه البرز شمالی و البرز مرکزی محسوب می‌شوند. این منطقه بر حسب ضریب خشکی سیستم طبقه‌بندی آب و هوایی دومارتون در اقلیم مدیترانه‌ای و بر اساس ضریب آمبرژه در اقلیم نیمه مرطوب معتدل قرار می‌گیرد (Tatian, 2001). با توجه به نمودار آمبروترمیک، در 6 ماه از سال، منطقه با خشکی مواجه است (شکل 1).

 

 

شکل 1- منحنی آمبروترمیک منطقه حفاظت شده هزار جریب بین سال‌های 1381 تا 1400.

Figure 1- Ombrothermic curve of Hezar-Jarib protected area between 2002 and 2021.

 

 

شکل 2- موقعیت منطقه حفاظت شده هزار جریب واقع در استان‌های مازندران و سمنان.

Figure 2- Location of Hezar-Jarib protected area in Mazandaran and Semnan provinces.

شیوه جمع‌آوری اطلاعات

برای شروع بررسی فلوریستیک منطقۀ مورد نظر، ابتدا با مراجعه به سازمان منابع طبیعی استان مازندران و اداره جهاد کشاورزی شهرستان نکا، انواع نقشه های این منطقه از سازمان مربوطه و همچنین نرم افزارهای موجود تهیه شد. نقشه‌های توپوگرافی و جغرافیایی منطقه مورد بررسی قرار گرفت و محدوده آن مشخص گردید و در نهایت این منطقه مورد بازدید کامل قرار گرفت. پس از اخذ مجوز از سازمان محیط زیست "جهت ورود به منطقه و نمونه‌بردای"، طی سال‌های (1389-1388) و (1400-1399) در فصول رویشی مختلف در مجموع 57 روز نمونه‌برداری از منطقه صورت گرفت و از تمامی نمونه‌ها، در طبیعت چندین عکس تهیه شد. نمونه‌های جمع‌آوری شده به هرباریوم دانشگاه خوارزمی (T) منتقل و خشک گردیدند. هریک از نمونه‌ها بعد از آماده‌سازی و تمیز شدن بر روی مقواهای مخصوص الصاق شدند. در گوشه پایین سمت راست هر نمونه اطلاعات لازم ار قبیل (نام تیره، سرده، گونه، ارتفاع، تاریخ جمع آوری، شماره هرباریومی برای هر نمونه، نام جمع‌آوری‌کننده و نام شناسایی‌کننده نمونه) ذکر گردید (Moghanloo et al., 2023). بر روی هر نمونه نایلون مخصوص کشیده شد (Akhavan Roufigar & Bagheri, 2021). نمونه‌های جمع‌آوری شده در این بررسی در هرباریوم دانشگاه خوارزمی (T) نگهداری می‌شوند. شناسایی نمونه‌ها بر اساس منابع کتب مرجع شامل: فلورا ایرانیکا (Rechinger, 1963-2015)، فلور شوروی (Komarov, 1963-2001
فلور ترکیه (Davis, 1965-1988)، فلور فلسطین (Zohary, 1963)، فلور عراق(Townsend et al., 1966-1980) ،
فلور ایران (Asadi et al., 1977-2021) و سایر فلور‌ها (Akhani, 2013) که در فهرست منابع اسامی آنها ذکر گردیده است انجام شد (Ghahremaninejad, & Agheli, 2009; Ghahremaninejad et al., 2012; Bidarlord & Ghahremaninejad, 2022; Ghahreman, 1975-2002; Mozafarian, 2004; Mozafarian, 2006).

شکل زیستی گونه‌ها بر اساس سیستم Raunkiaer (Raunkiaer, 1907) تعیین و طیف زیستی گونه‌ها ترسیم شد (Arjmandi et al., 2023). مناطق انتشار گونه‌های گیاهی از فلور ایرانیکا (Rechinger, 1963-2015)، فلور شوروی (Komarov, 1963-2001)، فلور ترکیه (Davis, 1965-1988)استخراج شد سپس کوروتیپ گونه‌ها از روی مناطق انتشار گونه‌ها و بر اساس تلفیقی از تقسیم بندی جغرافیای گیاهی فلات ایران توسط زهری (Zohary, 1973) و لئونارد (Leonard, 1988) تعیین شد.

 

شکل 3- فراوانی تعداد گونه‌های مربوط به سرده‌های مختلف.

Figure 3- Frequency of the number of species related to different genera.

سرده‌های مونوتیپیک و گونه‌های نادر موجود در منطقه با استفاده از کتاب تنوع زیستی گیاهان ایران (Ghahreman & Attar, 1998) و آرایه های انحصاری ایران و آرایه‌های موجود در لیست قرمز IUCN از کتاب های Red data book of Iran (Jalili & Jamzad, 1999) تعیین شدند که بر این اساس 24 گونه با خطر نابودی کم[1] (LR)، 2 گونه فاقد اطلاعات[2] (DD) و 3 گونه آسیب‌پذیر[3] (VU) شناخته شد (جدول 1). همچنین اسامی مؤلفان و آرایه‌ها با پایگاه IPNI (The International Plant Name Index) به نشانی اینترنتی www.ipni.org تطبیق داده شده است.

 

جدول 1- فهرست گونه‌های گیاهی موجود در منطقه و طبقه‌بندی آنها بر اساس IUCN .

Table 1- The list of plant species in this area and their classification according to IUCN.

Rank

Species

Rank

Species

LR

Fritillaria kotschyana subsp. Kotschayana

LR

Alyssopsis mollis (Jacq.) O. E. Schulz

LR

Fumaria vaillantii Loisel.

LR

Astragalus nurensis Boiss. & Buhse.

LR

Leontodon hispidus var. mazanderanicus Rech.f.

VU

Astragalus verskensis Maassoumi & Podlech

LR

Ornithogalum sintenisii Freyn

LR

Coronilla orientalis Mill.

LR

Phleum pretense L.

LR

Corydalis hyrcana Wendelbo

LR

Ranunculus amblyolobus Boiss & Hohen.

DD

Cota altissima (L.) Gay

LR

Ranunculus buhsei Boiss.

DD

Cousinia crsipa Jaub. & Spach

VU

Scabiosa koelzii Rech.fil.

LR

Cousinia esfandiarii Rech.f. & Aellen

LR

Scilla gorganica Speta

LR

Delphinium elbursense var.elbursense

LR

Scrophularia gaubae Bornm.

LR

Dolichorrhiza persica (Boiss.) B.Nord.

LR

Stachys laxa Boiss. & Buhse

LR

Echinops cephalotes DC.

LR

Thymus praecox subsp. grossheimii (Ronniger) Jalas

LR

Echinops sphaerocephalus var. koelzii (Rech.fil.) Parsa

LR

Viola odorata L.

LR

Echium amoenum Fisch. & C.A.Mey.

VU

Ziziphora clinopodioides Lam.

LR

Eremogone polycnemifolia (Boiss.) Holub

 

 

LR

Fraxinus excelsior subsp. coriariifolia (Scheele) A.E.Murray

 

نتایج و بحث

به‌طور کلی نتایج به‌دست آمده از منطقه حفاظت شده هزار جریب، نشانگر تغییرات پوشش گیاهی از نظر ساختار رویشی و ترکیب فلوریستیکی در راستای شیب رطوبتی از شکل جنگلی در نوار شمالی، درختچه‌زار و بوته‌زار در بخش‌های مرکزی تا حالت کویری در شیب جنوبی این منطقه می‌باشد. نتایج حاصل از جغرافیای گیاهی موید تغییر منطقه رویشی از ناحیه اروپا - سیبری در شیب شمالی به ناحیه ایران و تورانی در شیب جنوبی می‌باشد و بخش‌های میانی شاهد یک اکوتون غنی از گونه‌های هر دو ناحیه رویشی می‌باشد.

در این مطالعه 369 آرایه، 323 گونه به همراه 11 واریته و 35 زیر گونه شناسایی گردید که به 61 تیره و 226 سرده تعلق دارند. از این تعداد 9 گونه نهانزاد شامل 3 گونه از دم‌اسبیان و 6 گونه از سرخس‌ها می‌باشد که به 6 سرده تعلق دارند. پیدازادان آوندی شامل بازدانگان با 2 تیره، 2 سرده و 6 گونه، نهاندانگان شامل تک‌لپه‌ای‌ها با 7 تیره، 33 سرده و 50 گونه و دو لپه ای ها با 48 تیره، 185 سرده و 303 گونه می‌باشند. تیره کاسنیان (Asteraceae) با 51 گونه و 31 سرده، تیره نعنائیان (Lamiaceae) با 33 گونه و 18 سرده، تیره گندمیان (Poaceae) با 27 گونه و 22 سرده، تیره گلسرخیان (Rosaceae) با 25 گونه و 13 سرده، تیره کلمیان (Brassicaceae) با 24 گونه و 19 سرده و تیره باقلائیان (Fabaceae) با 22 گونه و 10 سرده سهم عمده‌ای از فلور منطقه (حدود %81) را به خود اختصاص می‌دهند (شکل 4). همچنین سرده‌های عمده در منطقه که شامل بیشتر از 4 گونه بودند در شکل 4 نمایش داده‌شده‌است. مهمترین سرده‌های منطقه از لحاظ غنای گونه‌ای زالزالک Crataegus با 7 گونه، گون Astragalus و جگن Carex با 5 گونه ارزیابی شد. در بررسی این منطقه مشاهده شد دولپه‌ای‌ها با 309 آرایه (%6/82) بزرگترین گروه و تک‌لپه ای‌ها با 50 آرایه (%3/13) در رده دوم قرار گرفتند. همچنین 3 آرایه (%4/2) از نهانزادان آوندی به دست آمد و در نهایت بازدانگان با 2 آرایه (%6/1) کوچکترین گروه‌های گیاهان آوندی در منطقه بودند (شکل 5).

 

شکل 4- تعداد سرده و گونه در منطقه حفاظت شدۀ هزار جریب.

Figure 4- Number of genera and species in Hezar-Jarib protected area.

 

نتایج حاصل از بررسی اشکال زیستی، نشان‌دهنده‌ی غالب بودن همی‌کریپتوفیت‌ها (%1/37) به جهت کوهستانی بودن منطقه می‌باشد و در درجه بعدی تروفیت‌ها (%2/31) مشاهده شدند. شیب‌های شمالی با کاهش کامفیت‌ها و ظهور فانروفیت‌ها مواجه شده که نشان‌دهنده‌ی اقلیم مرطوب‌تر دامنه‌های شمالی می‌باشد. وجود درصد قابل توجهی از گیاهان کریپتوفیت (از نوع ژئوفیت) در منطقه نشانگر زیاد بودن عمق خاک و فرسایش نسبتاً کم خاک است (شکل 6). از لحاظ کورولوژی در مجموع %2/6 در صد از گونه‌های موجود در منطقه دارای پراکنش جهانی (COS) و %11 گونه‌ها دارای پراکنش گسترده (PL) هستند. گیاهان ویژه منطقه ایران – تورانی(IT)  و اروپا – سیبری (ES) بیشترین پراکنش را در منطقه مورد مطالعه دارند. به عبارت دیگر 230 گونه و یا %5/62 از گونه‌ها به ناحیه ایران - تورانی یا اروپا - سیبری و یا به هردو ناحیه تعلق دارند. سایر ترکیب‌ها را می‌توان در شکل 7 مشاهده کرد.

 

 

شکل 5- گروه‌های گیاهان آوندی منطقه حفاظت شدۀ هزار جریب برحسب تعداد آرایه ها.

Figure 5- The groups of vascular plants of Hezar-Jarib protected area according to the number of taxa.

 

نتیجه‌گیری کلی

از کل نمونه‌های جمع آوری شده 39 گونه، اندمیک ایران هستند که نسبت به نمونه‌های شناسایی شده %44/9 از کل گونه‌ها را شامل می‌شوند. با توجه به اینکه درصد اندمیسم در ایران در حدود %20 است (Zohary, 1973) و مقدار اندمیسم در مناطق کوهستانی بیشتر از مقدار فوق است، دلیل کاهش درصد گونه‌های اندمیک در منطقه را می‌توان این گونه حدس زد که چرای بیش از حد دام‌ها، استمرار گونه‌زایی را متوقف و امکان گسترش گونه‌های مقاوم و دارای پراکنش وسیع را افزایش می‌دهد.

از 61 تیره شناسایی شده در منطقه 17 تیره دارای گونه‌های اندمیک می‌باشند و بیشترین میزان اندمیسم منطقه به تیره کاسنیان با 9 گونه اندمیک (%23 از کل گونه‌های اندمیک) تعلق دارد. از تیره گندمیان با وجود پراکنش وسیعی که در منطقه دارد هیچ گونه اندمیکی مشاهده نگردید.

با توجه به نتایج بررسی‌ها، 25 آرایه از گیاهان تیره گلسرخیان در منطقه حفاظت شده هزار جریب وجود دارد که علاوه بر این کثرت در تعداد آرایه، پراکنش بسیار وسیعی در منطقه دارند و به ویژه بخش وسیعی از مناطق شمالی (جنگلی) و مرکزی (درختچه زار و بوته زار) از این منطقه را می‌پوشانند.

گونه‌هایی از سرده‌های Cotoneaster، Prunus، Mespilus،Malus ، Crataegus، Rubus و Pyrus به طور بسیار وسیع در نواحی شمالی و جنگلی این ناحیه یافت می‌شوند و گونه‌هایی از سرده‌های Potentilla،Rosa ، Crataegus و Cotoneaster بخش اعظم نواحی مرکزی و درختچه‌زار‌های این منطقه را به خود اختصاص داده‌اند. با توجه اهمیت سرده‌های تک گونه‌ای، از منابع مورد استفاده و کتاب تنوع زیستی گیاهان ایران (Ghahreman & Attar, 1998) سرده‌های تک گونه‌ای موجود در منطقه مشخص گردیدند. نام علمی این گیاهان در زیر لیست شده اند:

 

 

جدول 2- فهرست سرده‌های تک گونه‌ای در منطقه حفاظت شده هزار جریب.

Table 2- The list of genera with a single species in Hezar-Jarib protected area.

Species

No.

Species

No.

Species

No.

Chelidonium majus

17

Alliaria petiolata

9

Polypodium vulgare

1

Armenica vulgaris

18

Alyssopsis mollis

10

Anethum graveolens

2

Malus orientalis

19

Cardaria draba

11

Ligularia persica

3

Mespilus germanica

20

Descurania Sophia

12

Silybum marinum

4

Digitalis nervosa

21

Drabopsis verna

13

Tussilago farfara

5

Verbena officinalis

22

Rapistrum rugosum

14

Picnomon acarna

6

Imperata cylindrica

23

Scleranthus orientalis

15

Willemetia tuberosa

7

 

 

Viscum album

16

Asperugo procumbens

8

 

 

شکل 6- شکل زیستی گونه‌های منطقه حفاظت شدۀ هزار جریب.

Figure 6- Life-form of the species of Hezar-Jarib protected area.

 

 

شکل 7- فراوانی انواع کروتیپ‌های مختلف در منطقه حفاظت شدۀ هزار جریب.

Figure 7- Frequency of different chorotypes in Hezar-Jarib protected area.

 

شکل 8- رویشگاه های اصلی منطقه حفاظت شدۀ هزار جریب (A- بخش شمالی، B-بخش مرکزی، C- بخش جنوبی)
(تصاویر از نگارنده).

Figure 8- The main habitats of Hezar-Jarib protected area (A- Northern part, B- Central part, C- Southern part) (photos by the author).

 

 

شکل 9- تصویر برخی از گونه های گیاهی منطقه حفاظت شدۀ هزار جریب (تصاویر از نگارنده).

Figure 9- Image of some plant species of Hezar-Jarib protected area (photos by the author).

  • Paeonia daurica wittmanniana B- Colchicum speciosum C- Ajuga chamaepitys subsp. chia D- Fritillaria kotschyana E- Juniperus excelsa F- Scutellaria pinnatifida G- Phlomis herba-venti H- Pyrus boissieriana I- Muscari neglectum
    J- Epilobium hirsutum

به طوریکه ذکر شد، منطقه حفاظت شده هزار جریب بخشی از پارک ملی پابند می‌باشد که یکی از دو پارک ملی موجود در استان مازندران است. دومین پارک ملی استان که در مجاورت آن قرار دارد پارک ملی کیاسر است که در شمال غربی پارک ملی پابند واقع شده است. در جدول 3 برخی از شاخص های این دو منطقه جهت بررسی میزان تشابه آنها باهم مقایسه شده‌اند.

 

جدول 3- مقایسه غنای فلور، تنوع زیستی و خصوصیات جغرافیایی منطقه حفاظت شده هزار جریب و پارک ملی کیاسر.

Table 3- Comparison of flora richness, biodiversity and geographical characteristics of Hezar-Jarib protected area and Kiasar National Park.

نسبت سرده به تیره

نسبت آرایه به سرده

تعداد تیره

تعداد سرده

تعداد آرایه

اقلیم (بر اساس سیستم آمبرژه)

بارندگی سالیانه (mm)

مساحت (هکتار)

استان

منطقه مورد مطالعه

منبع

65/3

65/1

61

226

374

نیمه مرطوب معتدل

5/488

6195

مازندران

و

سمنان

منطقه حفاظت شده هزار جریب

The present

study

25/3

61/1

72

234

377

مرطوب معتدل

650

9530

مازندران

پارک ملی کیاسر

Gahremaninejad & Agheli

                       

 

به کمک ضریب تشابه سورنسون می‌توانیم میزان تشابه پوشش گیاهی دو منطقه فوق را محاسبه نماییم. ضریب سورنسون بین صفر برای عدم مشابهت و 1 برای مشابهت کامل متغییر است و از رابطه QS=2C/A+B محاسبه می‌گردد که C بیانگر تعداد گونه‌های مشترک بین دو منطقه (173 گونه)، A تعداد گونه‌ها در منطقه اول (368 گونه) و B تعداد گونه‌ها در منطقه دوم (370 گونه) است. در نتیجه ضریب تشابه بین منطقه حفاظت شده هزار جریب و پارک ملی کیاسر معادل 47/0 محاسبه گردید.

 

جدول 4- مقایسه اشکال زیستی گیاهان منطقه حفاظت شده هزار جریب و پارک ملی کیاسر.

Table 4- Comparison of the plants life-forms of Hezar-Jarib protected area and Kiasar National Park.

شکل زیستی

منطقه

3/5%

Ch.

8/12%

Cr.

1/13%

Ph.

2/31%

Th.

1/37%

He.

منطقه حفاظت شده هزار جریب

4%

Ch.

14%

Ph.

16%

Cr.

30%

Th.

36%

He.

پارک ملی کیاسر

Ph.= فانروفیت، Ch.= کامفیت، He.= همی کریپتوفیت، Cr.= کریپتوفیت، Th.= تروفیت.

 

جدول 5- مقایسه کوروتیپ‌های منطقه حفاظت شده هزار جریب و پارک ملی کیاسر.

Table 5- Comparison of chorotypes of Hezar-Jarib protected area and Kiasar National Park.

کوروتیپ

منطقه

2%

ES/M

6%

IT/ M

7%

COS

11%

PL

12%

IT/ES/M

15%

ES

22%

IT/ES

25%

IT

منطقه حفاظت شده هزار جریب

1%

IT/ES/SS

6%

COS

7%

PL

10%

IT/ M

11%

IT/ES/M

13%

ES

20%

IT/ES

32%

IT

پارک ملی کیاسر

IT= ایران - تورانی، ES= اروپا - سیبری، M= مدیترانه ای، SS= صحارا - سندی، PL= چند منطقه‌ای، COS= جهان وطن.

 

سپاسگزاری

از سازمان حفاظت محیط زیست استان مازندران جهت ارائه اطلاعات منطقه حفاظت شده و همچنین از جناب آقای دکتر ولی الله مظفریان، جناب آقای دکتر علی اصغر معصومی و مرحوم جناب آقای دکتر شهریار سعیدی مهرورز جهت شناسایی برخی نمونه‌های گیاهی صمیمانه تشکر می‌شود. این پژوهش نتیجه بخشی از طرح تحقیقاتی مطالعه مناطق حفاظت شده در سازمان حفاظت محیط زیست کشور است که بدین وسیله از سازمان مذکور سپاسگزاری می‌کنیم.

 

ضمیمه

فهرست گیاهان منطقه حفاظت شده هزار جریب (شماره‌های درون پرانتز نشان دهنده شماره‌های هرباریومی است):

Equisetophytes

Equisetaceae: Equisetum arvense L. (7224, 7507, 7064); Equisetum palustre L. (7484); Equisetum telmateia Ehrh. (7538).

Pteridophytes

Aspleniaceae: Asplenium adianthum-nigrum L. (7536); Asplenium trichomanes L. (7531); Asplenium scolopendrium L. (7558).

Dryopteridaceae: Dryopteris caucasica (Braun) Fras.-Jenk. & M.F.V. Corley. (7584).

Polypodiaceae: Polypodium vulgare L. (7546).

Woodsiaceae: Cystopteris fragilis (L.) Bernh. (7555).

Gymnosperms

Cupressaceae: Juniperus communis var.communis (7012, 7311); Juniperus excelsa M.Bieb. (7320, 7312); Juniperus sabina L. (7035).

Ephedraceae: Ephedra major Host. (7512); Ephedra sarcocarpa Aitch. & Hemsl. (7611).

Dicots

Aceraceae: Acer campestre L. (7362, 7005, 7106, 7014, 7537, 7385); Acer cf. campestre L. (7188); Acer monspessulanum subsp. ibericum (M. Bieb. ex Willd.) Yalt. (7000, 7390, 7243).

Amaranthaceae: Amaranthus retroflexus L. (7011).

Apiaceae: Anethum graveolens L. (7123); Anthriscus cerefolium (L.) Hoffm. (7133); Astrodaucus orientalis (L.) Drude (7116); Bunium paucifolium DC. (7346); Bupleurum exaltatum M.Bieb. (7607); Caucalis platycarpos L. (7162); Eryngium bungei Boiss. (7377); Eryngium caeruleum M.Bieb. (7020); Johrenia ramosissima Mozaff. (7494); Johreniopsis seseloides (C.A.Mey.) Pimenov (7023); Malabila secacul subsp. secacul (7053); Pimpinella affinis Ledeb. (7552, 7579, 7049, 7559).

Asteraceae: Achillea bibersteinii L. (7352, 7158, 7333); Achillea millefolium subsp. millefolium (7379); Anthemis microcephala (Schrenk) B.Fedtsch. (7620); Anthemis altissima L. var. altissima (7371, 7071, 7574, 7389, 7539); Anthemis altissima var. discoidea Iranshahr (7359); Arctium lappa L. (7382); Artemisia absinthium L. (6619); Artemisia scoparia Waldst & Kit. (7580); Bellis perennis L. (7193); Carduus onopordioides Fisch. ex M.Bieb. (7503); Carduus pycnocephalus L. (7616); Carduus seminudus M.Bieb. (7220); Carpesium abrotanoides L. (7544); Carthamus lanatus L. (7013); Centaurea hyrcanica Bornm. (7370, 7132); Centaurea iberica Trevis. ex Spreng. (7463, 7126, 7360), Centaurea leuzeoides (Jaub. & Spach) Walp (7618); Centaurea zuvandica (Sosn.) Sosn. (7177, 7295, 7266); Cichorium intybus L. (7376, 7034, 7032); Cirsium ciliatum subsp. Ciliatum (K.Koch) Petr. (7038); Cirsium libonaticum DC. (7203); Cirsium turkestanicum subsp. pseudolappaceum (Charadze) Petr. (7324); Cirsium vulgare (Savi) Ten. (7129); Erigeron canadensis L. (7572); Cousinia crispa Jaub. & Spach (7322); Cousinia sfandiari Rech. f. & Aell. (7337); Crepis sancta (L.) Babcock (7264, 7131); Crepis willemetioides Boiss. (7134, 7175); Echinops cephalotes DC. (7033); Echinops koelzii Rech. f. (7387); Lactuca serriola L. (7543, 7040); Lapsana communis L. (7102, 7526, 7037, 7508); Leontodon hispidus L. (7489, 7490, 7501); Dolichorrhiza persica (Boiss.) B.Nord. (7245, 7084); Myriactis wallichii Less. (7541); Onopordum heteracanthum C.A.Mey. (7617); Petasites hybridus (L.) G.Gaertn., B.Mey. & Scherb. (7545); Picnomon acarna (L.) cass. (7081, 7516); Senecio vernalis Waldest. & Kit. (7195, 7464, 7073, 7141); Silybum marinum (L.) Gaertn. (7334); Tanacetum partenium (L.) Sch.Bip. (7361, 7045); Taraxacum brevirostre Hand.-Mazz. (7143); Taraxacum montanum Nutt. (7262); Taraxacum vagum Soest (7099), Tragopogon caricifolius Boiss. (7171); Tragopogon graminifolius DC. (7476); Tragopogon reticulatus Boiss. & A.Huet (7039); Tussilago farfara L. (7481, 7018); Willemetia tuberosa Fisch. & C. A. Mey. ex DC. (7051); Xanthium spinosum L. (7511); Xanthium strumarium L. (7004).

Berberidaceae: Berberis integrima Bunge. (7621); Berberis orthobotrys Bein. ex C. K. Aitch. (7013, 7385, 7021, 7226, 7485).

Betulaceae: Carpinus betulus var. betulus (7031, 7492); Carpinus orientalis subsp. Orientalis (7300, 7200).

Boraginaceae: Anchusa strigosa Banks & Sol. (7210); Asperugo procumbens L. (7209); Echium amoenum Fisch. & C.A.Mey. (7244, 7168, 7384); Lappula barbata (M.Bieb.) Gürke (7577); Lappula microcarpa (Ledeb.) Gürke (7410, 7138, 7155, 7228); Myosotis propinqua (Turcz.) Fisch. & C.A.Mey. ex DC. (7194); Nonea lutea (Desr.) DC. (7275, 7163, 7149); Nonea rosea (M.Bieb.) Link (7267); Onosma dichroantha Boiss. (7239); Onosma microcarpa Stev. ex DC. (7635); Solenanthus circinnatus Ledeb. (7289); Solenanthus stamineus (Desf.) Wettst. (7316); Solenanthus turkestanicus (Regel & Smirn.) Kusn. (7212).

Brassicaceae: Alliaria petiolata (M.Bieb.) Cavara & Grande (7376); Alyssopsis mollis (Jacq.) O.E.Schulz (7483, 7513, 7094); Alyssum desertorum var. desertorum Stapf (7273); Alyssum fulvescens Sm. (7273); Meniocus linifolius (Stephan ex Willd.) DC. (7644); Alyssum minus (L.) Rothum. (7645); Arabis caucasica Willd. (7653); Barbarea plantaginea DC. (7211); Camelina rumelica Velen. (7153); Capsella bursa-pastoris (L.) Medik. (7216, 7142); Lepidium draba L. (7232); Chorispora iberica (M.Bieb.) DC. (7319); Conringia planisiliqua Fisch. & C. A. Mey. (7394, 7201); Descurainia sophia (L.) Webb ex Prantl (7222); Draba aucheri Boiss. (7261); Drabopsis verna K.Koch (7265); Erysimum cuspidatum (M.Bieb.) DC. (7167, 7373, 7368, 7367, 7349); Isatis buschiana Schischk (7190); Nasturtium officinale R. Br. (7119, 7460); Rapistrum rugosum (L.) All. (7402, 7125, 7477, 7472); Sisymbrium irio L. (7122); Thlaspi hastulatum (Stev. ex) DC. (7534, 7566, 7556, 7553); Thlaspi perfoliatum L. (7287, 7622); Iberis umbellata L. (7270).

Campanulaceae: Campanula glomerata L. (7637).

Caprifoliaceae: Lonicera bracteolaris Boiss. & Buhse (7372, 7058); Lonicera floribunda Boiss. & Buhse (7612); Sumbucus ebulus L. (7525, 7015). Dipsacus strigosus L. (7393); Scabiosa columbaria subsp. columbaria (7535); Scabiosa koelzii Rech.fil. (7510, 7364, 7576).

Caryophyllaceae: Acanthophyllum glandulosum Bunge ex Boiss. (7321, 7348); Acanthophyllum microcephalum Boiss. (7625); Eremogone polycnemifolia (Boiss.) Holub. (7626); Cerastium glumeratum Thuill. (7310); Cerastium inflatum Link ex Desf. (7345, 7301); Dianthus crinitus Sm. (7649); Dianthus orientalis Adams (7627); Minuartia hirsuta subsp. oreina Mattf. (7211); Petrorhagia saxifraga (L.) Link (7533, 7564); Scleranthus orientalis Rŏssler (7251); Silene conoidea L. (7256); Silene italica (L.) Pers. (7569, 7582 Silene persica Boiss. (7160, 7557); Silene vulgaris subsp. vulgaris (7628); Stellaria holostea L. (7166); Stellaria media (L.) Vill. (7282).

Celastraceae: Evonymus latifolia (L.) Mill. (7088).

Chenopodiaceae: Chenopodium album subsp. album L. (7110); Chenopodium butrys L. (7026);.

Cistaceae: Helianthemum nummularium (L. ) Mill. (7542).

Convolvulaceae: Convolvulus arvensis L. (7068, 7331).

Cornaceae: Cornus australis C. A. Mey. (7004, 7386, 7494, 7505).

Euphorbiaceae: Euphorbia amygdaloides L. (7139, 7079, 7573); Euphorbia cheiradenia Boiss. & Hohen. (7630); Euphorbia falcata L. (7303).

Fabaceae: Astragalus grammocalyx Boiss. & Hohen. (7309, 7317); Astragalus microcephalus subsp. microcephalus (7127, 7344, 7325, 7326); Astragalus nurensis Boiss. & Buhse. (7230, 7202); Astragalus subalpinus Boiss. & Buhse (7260, 7308); Astragalus verskensis Maassoumi & Podlech (7180, 7237); Coronilla orientalis Mill (7632); Coronilla varia L. (7128, 7069, 7353, 7369); Lathyrus laxiflorus (Desf.) Kuntze (7151, 7258); Lathyrus sativus L. (7116); Lotus corniculatus L. (7381, 7065); Medicago minima (L.) Bartal (7164, 7169); Medicago sativa L. (7357, 7082); Onobrychis cornuta (L.) Desv. (7313); Lathyrus oleraceus Lam. (7148); Trifolium arvense L. (7494); Trifolium pretense var. pretense (7380); Trifolium repens var. macrorrhizum (Boiss.) Ponert (7145, 7465); Trigonella spruneriana Boiss (7284, 7146, 7247);. Vicia narbonensis L. (7634); Vicia sativa L. (7242, 7150); Vicia variabilis Freyn & Sint. (7156); Vicia villosa subsp. villosa Roth (7633).

Fagaceae: Fagus orientalis Lipsky (7219, 7117, 7131, 7001); Quercus castaneifolia C.A.Mey. (7523); Quercus macranthera Fisch. & C.A.Mey. ex Hohen. (7514, 7199, 7133); Quercus petraea subsp. polycarpa (Schur) Soó (7524, 7134).

Geraniaceae: Erodium cicotarium (L.) L'Hér. (7285); Erodium stellatum Delile (7223); Erodium malacoides (L.) L'Hér. (7217); Erodium oxyrrhyncum M. Bieb. (7213); Geranium linearilobum DC. (7315); Geranium rotundifolium L. (7562, 7527, 7057, 7236, 7302, 7137, 7302, 7554).

Hypericaceae: Hypericum perforatum L. (7563); Hypericum tetrapterum Fr. (7030).

Lamiaceae: Ajuga chamaepitys subsp.chia (Schreb.) Arcang. (7377); Ballota nigra subsp .anatolica P.H.Davis (7407); Clinopodium nepeta subsp. spruneri (Boiss.) Bartolucci & F.Conti (5767); Clinopodium vulgare subsp. orientale Bothmer (7350); Clinopodium vulgare subsp. vulgare (7561, 7591, 7499, 7034, 7528); Phlomoides molucelloides (Bunge) Salmaki (7637); Lallementia iberica (M.Bieb.) Fisch. & C.A.Mey. (7644); Lamium album L. (7055, 7407, 7550, 7186); Lamium amplexicaule var. amplexicaule (7241, 7293, 7214); Marrubium anisodon K.Koch. (7504, 7517); Marrubium cordatum Nábelek. (7328); Marrubium parviflorum Fisch. &C. A.Mey. (7356); Marrubium vulgare L. (7120, 7052); Mentha aquatica L. (7136); Mentha longifolia L. (7519, 7473, 7047, 7461); Nepeta cataria L. (7568); Nepeta crassifolia Boiss. & Buhse (7345, 7532); Phlomis herba-ventii subsp. kopetdaghensis (Knorring) Rech.f.  (7340); Prunella vulgaris L. (7636, 7497, 7366); Salvia aethiopis L. (7638); Salvia sp. (7250); Salvia virgata Jacq. (7656); Salvia viridis L. (7639); Scutellareia sp. (7342); Scutellaria pinnatifida subsp. alpina (Bornm.) Rech.f. (7254); Stachys byzanthina K.Koch. (7329, 7506, 7003); Stachys inflata Benth. (7640); Stachys lavadulifolia Vahl. (7641); Stachys laxa Boiss. & Buhse (7248, 7339); Teucrium hyrcanicum L. (7547); Teucrium gnaphalodes L'Hér. (7346); Teucrium capitatum subsp. capitatum (7290); Thymus praecox subsp. grossheimii (Ronniger) Jalas (7642); Thymus kotschyanus Boiss. & Hohen. (7643); Ziziphora clinopodioides Lam. (7657).

Loranthaceae: Viscum album L. (7296).

Lythraceae: Lythrum salicaria L. (7500, 7496, 7026).

Malvaceae: Malva neglecta Wallr. (7644).

Oleaceae: Fraxinus excelsior subsp. Coriariifolia (Scheele) A.E.Murray (7530); Jasminum fruticans L. (7253, 7486).

Onagraceae: Epilobium hirsutum L. (7008, 7474, 7401); Epilobium montanum L. (7017, 7478); Epilobium parviflorum Schreb. (7050, 7365, 7404, 7520).

Orobanchaceae: Orobanche purpurea Jacq. (7252).

Paeoniaceae: Paeonia daurica subsp. Wittmanniana (Hartwiss ex Lindl.) D.Y.Hong. (7182, 7286).

Papaveraceae: Chelidonium majus L. (7197); Corydalis angustifulia (M.Bieb.) DC. (7283, 7277); Corydalis hyrcana Wendelbo (7272); Fumaria vaillantii Loisel. (7221); Glucium fimbrilligerum Boiss. (7636); Papaver dubium L. (7161); Roemeria refracta DC. (7173).

Plantaginaceae: Plantago atrata Hoppe (7613); Plantago lanceolata L. (7238); Plantago major L. (7395, 7025, 7399); Veronica michauxii Lam. (7281, 7941); Veronica anagalis-aquatica subsp. oxycarpa (Boiss.) Elenevsky (7414); Veronica orientalis Mill. (7191, 7255); Veronica persica Poir. (7468); Veronica polita Fr. (7279).

Plumbaginaceae: Acantholimon glabratum Assadi (7327).

Podophyllaceae: Bongardia chrysogonum (L.) Sp. (7227).

Polygalaceae: Polygala anatolica Boiss. & Heldr. (7294).

Polygonaceae: Polygonum aviculare L. (7412); Polygonum lapathifolium L. (7405, 7083); Polygonum polycnemoides Jaub. & Spach (7650); Rumex caucasicus Rech. Fil. (7363); Rumex sanguineus L. (7471).

Primulaceae: Primula heterochroma Stapf (7183).

Ranunculaceae: Adonis flammea Jaeq. (7174); Anemone caucasica Willd. ex Rupr. (7278, 7288); Delphinium hispanicum Costa (7170); Consolida regalis subsp. divaricata (Ledeb.) Munz (7375); Delphinium elbursense var. elbursense (7135); Ranunculus amblyolobus Boiss & Hohen. (7144); Ranunculus arvensis L. (7184); Ranunculus buhsei Boiss. (7208); Ranunculus cicutarius Schltdl. (7178, 7140).

Resedaceae: Reseda lutea L. (7009).

Rosaceae: Cerasus pseudoprostrata Pojark. (7601); Cotoneaster hissaricus Pojark. (7487); Cotoneaster nummularia Fisch & Mey. (7605); Cotoneaster turcomanicus Pojark. (7007); Crataegus atrosanguinea Pojark. (7571); Crataegus microphylla Koch (7603); Crataegus pentagyna Waldst. & Kit. ex Willd. (7482); Crataegus persica Pojark. (7604); Crataegus pseudoheterophylla Pojark. (7493); Crataegus sanguine Pall. (7086); Crataegus songarica Koch (7085); Fragaria vesca L. (7134); Malus orientalis Ugl. (7006); Mespilus germanica L. (7016, 7023, 7515); Potentilla bungei Boiss. (7231); Potentilla reptans L. (7027, 7029, 7570); Prunus armeniaca L. (7600); Prunus divaricata Ledeb. (7046, 7048, 7060, 7102, 7110, 7130); Prunus spinosa L. (7602); Pyrus boissieriana Buhse (7234, 7502, 7028); Rosa canina L. (7351); Rosa iberica Stev. (7087); Rubus persicus Boiss. (7578); Rubus Sanctus Schreb. (7575); Sanguisorba minor subsp. Lasiocarpa (Boiss. & Hausskn.) Nordborg (7304).

Rubiaceae: Asperula glomerata subsp. bracteata (Boiss.) Ehrend. (7650); Asperula setosa Jaub. & Spach (7249, 7159); Cruciata taurica subsp. armeniaca (Mikheev) Ehrend. (7233); Galium elbursense Bornm. & Gauba (7469); Galium odoratum (L.) Scop. (7019); Galium tricornutum Dandy (7207); Galium verum subsp. verum (7343, 7378).

Salicaceae: Populus nigra L. (7067); Salix acmophylla Boiss. (7061); Salix aegyptiaca L. (7652, 7488); Salix excelsa J.F.Gmel. (7218, 7134); Salix pycnostachya Andersson (7076).

Scrophulariaceae: Digitalis nervosa Steud. & Hochst. ex Benth. (7024); Rhynchocorys maxima C.Richter (7358); Scrophularia gaubae Bornm(7408); Scrophularia umbrosa Dumort.(7540); Verbascum agrimonifolium subsp. agrimonifolium(7651); Verbascum cheiranthifolia var.transcaspicum Murb. (7355); Verbascum sp. (7105); Verbascum thapsus L. (7581, 7114).

Urticaceae: Parietaria officinalis L. (7560); Urtica dioica L. (7104, 7392).

Valerianaceae: Valeriana sisymbriifolia Vahl. (7446); Valerianella uncinata (M. B.) Dufr. (7299).

Verbenaceae: Verbena officinalis L. (7610).

Violaceae: Viola ignobilis Rupr. (7276); Viola occulta Lehmann (7238, 7152, 7187); Viola odorata L. (7257); Viola riviniana Rchb. (7172);

Zygophyllaceae: Peganum harmala var. harmala (7608);

Monocots

Amaryllidaceae: Allium atroviolaceum Boiss. (7391, 7348); Allium cristophii Trautv. (7615); Allium paradoxum (M. Bieb.) G. Don (7246).

Colchicaceae: Colchicum speciosum Steven (7521).

Cyperaceae: Carex divulsa subsp. divulsa Stokes (7035); Carex orbicularis subsp. Kotschyana (7225); Carex riparia Curtis (7565); Carex songarica Kar. & Kir. (71992); Carex sp. (7097).

Juncaceae: Juncus articulatus L. (7609); Juncus maritimus Lam. (7010).

Liliaceae: Fritillaria kotschyana subsp. kotschayana (7179, 7263); Gagea lutea (L.) Ker Gawl. (7280); Gagea reticulata (Pall.) Schult. & Schult.f. (7248); Muscari neglectum Guss. ex Ten. (7259); Ornithogalum bungei Boiss. (7135); Ornithogalum sintenisii Freyn (7268); Scilla gorganica Speta (7269); Tulipa biebersteiniana Schult. & Schult.f. (7314, 7235); Tulipa biflora Pall. (7318).

Orchidaceae: Orchis adenocheila Czerniak. (7189); Orchis simia Lam. (7181).

Poaceae: Aegilops tauschii Coss. (7403); Aegilops triuncialis L. (7409, 7398); Agropyron cristatum (L.) Gaertn. (7647); Agrostis gigantea Roth (7648); Arrhenatherum elatius (L.) P.Beauv. ex J.Presl & C.Presl (7306, 7305); Avena sativa L. (7649); Bromus briziformis Fisch. & C.A.Mey. (7397); Bromus gedrosianus Pénzes (7396, 7415, 7416, 7442); Bromus tectorum L. (7147, 7646); Bromus tomentellus Boiss. (7323); Calamagrostis pseudophragmites (Haller f.) Koeler. (7509); Catabrosa aquatic (L.) P.Beauv. (7400); Cynodon dactylon (L.) pers. (7650); Dactylis glomerata subsp. glomerata L.   (7347); Eragrostis cilianensis (All.) Vignolo ex Janch. (7651); Festuca ovina L. (7652); Hordeum murinum subsp. leporinum (Link) Arcang. (7204); Imperata cylindrical (L.) P.Beauv. (7495, 7374, 7645); Melica persica Kunth (7341); Phleum pretense L. (7479); Phragmites australis subsp. australis (Cav.) Trin. ex Steud. (7002, 7583, 7529); Poa annua L. (7653); Poa bulbosa L. (7292, 7157); Poa sp. (7176); Polypogon viridis (Gouan) Breistr. (7549, 7518, 7462); Setaria viridis (L.) P.Beauv. (7022); Stipa barbata Desf. (7411); Taeniatherum caput-medusae (L.) Nevski (7332).

[1] Lower Risk

[2] Data Deficient

[3] Vulnerable

Akhani, H., Djamali, M., Ghorbanalizadeh, A., & Ramezani, E. (2010). Plant biodiversity of Hyrcanian relict forests, N Iran: an overview of the flora, vegetation, palaeoecology and conservation. Pakistan Journal of Botany, 42(1), 231-258.
Akhani, H. (2013). Illustrated flora of Golestan National Park. Tehran University Press.
Akhavan Roofigar, A. & Bagheri, A. (2021). The floristic study of Golestankooh area in Isfahan province, Iran. Nova Biologica Reperta, 8(1), 68-83. 10.52547/nbr.8.1.68 [In Persian].
Arjmandi, A. A., Ejtehadi, H., Memariani, F., & Mesdaghi, M. (2023). Plant diversity in the understory of plant communities along the elevational gradient in western Aladagh Mountains, northeastern Iran. Nova Biologica Repert, 10(1), 62-74. 10.29252/nbr.10.1.62 [In Persian].
Asadi, M., Masoumi, A. A., Khatamsaz, M., & Mozafarian, V. (1977-2021). Flora of Iran. Publications of the Research Institute of Forests and Pastures. [In Persian].
Bidarlord, M., & Ghahremaninejad, F., (2022). A checklist of Iranian Grasses. Phytotaxa, 574(1), 1-31. 10.11646/PHYTOTAXA.574.1.1
Darvish Sefat, A. A. (2015). Atlas of protected areas of Iran. Publications of Tehran Environmental Protection Organization.
Davis, P. H. (ed.). (1965 - 1988). Flora of Turkey. University of Edinburgh Press. 1- 10.
Ghahreman, A., & Attar, F. (1998). Biodiversity of Iranian plant species. (Vol. 1). University of Tehran Publishing and Printing Institute. [In Persian].
Ghahreman, A. (1975-2002). Coloring flora of Iran. Publications of the Research Institute of Forests and Pastures. 1-24. [In Persian].
Ghahremaninejad, F., Ataei, N., & Nejad Falatoury, A. (2017). Comparison of angiosperm flora of Afghanistan and Iran in accordance with APG IV system. Nova Biologica Reperta, 4(1), 74-99. 10.21859/acadpub.nbr.4.1.74 [In Persian].
Ghahremaninejad, F., Bidarlord, M., & Attar, F. (2012). Floristic study of steppe parts of Lissar protected area (N Iran). Rostaniha, 13(2), 164-188.
Ghahremaninejad, F., & Agheli, S. (2009). Floristic study of Kiasar National Park, Iran. Taxonomy and Biosystematics, 1(1), 47-67. [In Persian].
Hejazi, R., & Sabeti, H. (1961). Plants profile of Alborz. Tehran University Publications.
IPNI (2022). International plant names index. Published online: http://www.ipni.org, The Royal Botanic Gardens, Kew, Harvard University Herbaria and Libraries and Australian National Botanic Gardens. (Retrieved 8 August 2022).
Jafari, A., Assadi Barbariha, A., & Ghasemzadeh, F. (2023). Floristic study of five villages in Aladagh rural district in Bojnourd city, North Khorassan. Nova Biologica Reperta, 10(1), 81-98. [In Persian].
Jafari, S. M., Zarre, S., Alavipanah, S. K., & Ghahremaninejad, F. (2015). Functional turnover from lowland to montane forests: evidence from the Hyrcanian forest in northern Iran. iForest- Biogeosciences and Forestry, 8(3), 359-367. https://doi.org/10.3832/ifor1002-008
Jalili, A., & Jamzad, Z. (1999). Red Data book of Iran, A preliminary Survey of Endemic, and Rare & Endangerd plant species in Iran. Research Institute of forests & Rangelands.
Komarov, V. L. (1963-2001). Flora of the URRS. Translated from Russian. Israel program for scientific translation Jurnalism. 1-24.
Léonard, J. (1988). Contribution à l’étude de la flore et de la végétation des desert d’Iran, Fascicule 8: Etude des aires de distribution– Les phytochories–Les chorotypes. Bulletin of the Jardin Botanique National de Belgique, Meise, 190.
Leroy, S. A., & Arpe, K. (2007). Glacial refugia for summer-green trees in Europe and south-west Asia as proposed by ECHAM3 time-slice atmospheric model simulations. Journal of Biogeography, 34(12), 2115-2128. https://doi.org/10.1111/j.1365-2699.2007.01754.x
Meteorological Organization of Mazandaran Province. (2002-2022). Statistical data related to temperature and rainfall. [In persian].
Meteorological Organization of Mazandaran Province. (2019). Statistical data related to temperature and rainfall.
Moghanloo, L., Ghahremaninejad, F., Bidarlord, M., & Norastehnia, A. (2023). Diversity and Distribution of Endemic and Threatened Plant Species in the Sorkhabad Protected Area, Zanjan, Iran and Identification of The Biodiversity Hotspots in The Area. Natura Croatica: Periodicum Musei Historiae Naturalis Croatici32(1), 17-34. https://doi.org/10.20302/NC.2023.32.2
Mohammadi, M., Ghahremaninejad, F., & Tavakoli, Z. (2021). Flora, Life Form, and a Chorological Study of Bazarjan Region’s Vegetation in Markazi Province. Taxonomy and Biosystematics, 13(49), 43-66. 10.22108/TBJ.2022.131883.1189 [In Persian].
Mozafarian, V. (2004). Plant classification. Amir Kabir Publishers. [In Persian].
Mozafarian, V. (2006). Dictionary of Iranian plant names (Latin-English-Persian). Farhang moaesr. [In persian].
Raunkiaer, C. (1907). Planterigets livsformer og deres betydning for geografien. Gyldendalske Boghandel, Nordisk Forlag, Kjobenhavn og Kristiania.
Rechinger, K. H. (ed.). (1963-2015). Flora Iranica. Akademische Drucku.Verlasanstalt, Graz. 1-177.
Shahsavari, A. (2016). Hyrcanian region - study and investigation of paleontology and plant geography of the south of the Caspian Sea. Research Institute of Forests and Rangelands. [In Persian].
Takhtajan, A. (1986). Floristic regions of the World. University of California Press.
Tatian, M. R. (2001). Study of plant sociology (phytosociology) of Hezar-Jarib pastures. Thesis for master's degree. Sari Faculty of Natural Resources. [In Persian].
Townsend C. C., Guest, E., & Al-Ravi, A. (1966-1980). Flora of Iraq. Ministry of Agriculture of the Republic of Iraq. 1-9.
Zohary, M. (1963). On the Geobotanical structure of Iran, Bulletin of the -Research Council of Israel section D, Botany, Supplement, 113.
Zohary, M. (1973). Geobotanical foundations of the Middle East, Gostav Fisher Verlag. Stuttgart Swets and Zeitlinger, Amesterdam. 739.