گونۀ Vallisneria denseserrulata Makino از خانوادۀ Hydrocharitaceae در ایران: رکورد جدید تأییدشده توسط داده‌‌های nrITS و matK/trnK5´intron

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری گروه زیست‏شناسی گیاهی و جانوری، دانشکدۀ علوم و فناوری‌های زیستی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

2 دانشیار گروه زیست‏شناسی گیاهی و جانوری، دانشکدۀ علوم و فناوری‌های زیستی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

دو نمونه از گونۀ Vallisneria denseserrulata از بخش جنوب شرقی رودخانۀ سیمره واقع در استان ایلام ایران در جایگاه رکوردی جدید برای فلور ایران به ثبت رسید. تحلیل‌‌های تبارشناختی با روش شانس بیشینۀ داده‌‌های توالی DNA  از نشانگر ITS هسته‌‌ای (nrITS) و مناطق ژنی matK/trnK از DNA کلروپلاستی نشان داد این نمونه‌‌ها به گونۀ V. spiralis که از دیرباز تنها نمایندۀ جنس Vallisneria در ایران قلمداد می شده است ، تعلق ندارند؛ اگرچه ظاهر بسیار مشابه دو تاکسون خواهر ممکن است باعث شناسایی اشتباه این گونه در گذشته شده باشد، در نظر قراردادن این واقعیت که گونه‌‌های جنس Vallisneria در سراسر جهان به‌‌طور وسیع کشت و تجارت می‌‌شوند و نیز قرارگرفتن آن درون کلاد شامل نمونه‌‌های کشت‌‌شده با هویت نامشخص، فرضیۀ فرار این گونه از محیط کشت و استقرار آن در طبیعت منطقه را نیز مطرح و محتمل نشان می‌‌دهد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Vallisneria Denseserrulata Makino (Hydrocharitaceae) in Iran: A New Record Confirmed by nrITS and matK/trnK 5' Intron Data

نویسندگان [English]

  • Mahsa Abdi 1
  • Saeed Afsharzadeh 2
  • Hojatollah Saeidi 2
1 Ph. D. Student of Plant Systematic Biology, Department of Plant and Animal Biology, Faculty of Biological Science and Technology, Isfahan, Iran
2 Associate Professor, Department of Plant and Animal Biology, Faculty of Biological Science and Technology, University of Isfahan, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Two specimens of Vallisneria denseserrulata from the southeastern part of the Seimareh River in the Iranian province of Ilam were documented as new records for the flora of Iran. The maximum likelihood phylogenetic analyses of the specimens using DNA Sequence data from nuclear internal transcribed spacer (nrITS) and the plastid matK and trnK 5' intron gene regions revealed that the specimens are not conspecific with V. spiralis that has long been regarded to be the sole representative of the genus in Iran. Although their quite similar appearances do not preclude the possibility of the two siblings as being misidentified with each other, the fact that Vallisneria species are highly cultivated and traded commercially around the world, as well as its resolution within the clade containing the cultivated material of unknown provenance, left open the possibility of it being an escapee from cultivation which has established and naturalized in the region.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Hydrocharitaceae
  • Identification
  • New Record
  • Phylogenetic Analysis
  • Seimareh River
  • V. Denseserrulata
  • V. Spiralis

مراجع

 Baldwin, B. G. (1992). Phylogenetic utility of the internal transcribed spacers of ribosomal DNA in plants: an example from the Compositae. Journal of Molecular Phylogenetics and Evolution, 1, 3–16.
Bell, J. R. (2008). A simple way to treat PCR products prior to sequencing using ExoSAP-IT®. BioTechniques, 44(6), 834.
Cook, C. (1982). Pollination mechanisms in the Hydrocharitaceae. In: Studies on aquatic vascular plants (Eds. Symoens, J. J., Hooper,  S. S. and Compe`re, P.) 1–15. Brussels:Royal Botanical Society of Belgium.
Dandy, J. E. (1971). Hydrocharitaceae. In: Flora Iranica (Ed. Rechinger, K. H.) Vol 80: 1–4. Akademische Druk-U Verlagsanstalt, Graz.
Dinarvand, M. (2017). Families of aquatic plants. In: Flora of Iran (Eds. Assadi, M., Massoumi, A.A.). no. 101–123: 3-130. Tehran: Research Institute of Forest and Rangelands.
Doyle, J. J., & Doyle, J. L. (1987). A rapid DNA isolation procedure for small quantities of fresh leaf tissue. Phytochem Bull, (19), 11–15.
Guindon, S., Dufayard, J. F., Lefort, V., Anisimova, M., Hordijk, W., and Gascuel, O. (2010). New algorithms and methods to estimate maximum-likelihood phylogenies: assessing the performance of PhyML 3.0. Journal of Systematic Biology, 59(3), 307–321.
Jacobs, S., & Frank, K. (1997). Notes on Vallisneria (Hydrocharitaceae) in Australia, with descriptions of two new species. Telopea, 7(2), 111–118.
     Kearse, M. M., Wilson, A., Stones-Havas, S., Cheung, M., Sturrock, S., Buxton, S., Cooper, A., Markowitz, S., Duran, C., Thierer, T., Ashton, B., Mentjies, P. and Drummond, A. (2012). Geneious Basic: An integrated and extendable desktop software platform for the organization and analysis of sequence data. Journal of Bioinformatics, 28, 1647–1649.
Les, D. H. (2020). Aquatic Monocotyledons of North America. New York: CRC Press.
Les, D. H., Jacobs, S. W. L., Tippery, N. P., Chen, L., Moody, M. L., and Wilstermann-Hildebrand, M. (2008). Systematics of Vallisneria (Hydrocharitaceae). Journal of Systematic Botany 33(1): 49–65.
Lowden, R. M. (1982). An approach to the taxonomy of Vallisneria L. (Hydrocharitaceae). Aquatic Botany, 13, 269–298.
Posada, D., & Crandall, K. A. (2001). Selecting the Best-Fit Model of Nucleotide Substitution. Journal of Systematic Biology, 50, 580–601.
Rendle, A. B. (1916). Maidenia: a new genus of Hydrocharitaceae. Journal of Botany, 54, 313–316.
Sculthorpe, C. (1967). The Biology of aquatic vascular plants. London: Edward Arnold LTD, London.
 

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار