مطالعۀ پراکنش گونه‌های گون (Astragalus L) در استان لرستان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، خرم‌آباد، ایران

2 استاد بخش گیاه‌شناسی، مؤسسۀ تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

چکیده

چکیده
جنس گون (Astragalus) بیشترین تعداد گونۀ گیاهی را در ایران دارد. به‌منظور مطالعۀ پوشش گیاهی استان لرستان، مجموعه‌ای از گونه‌های گون‌ استان طی سال‌های 1378 (2001) تا 1391 (2013) جمع‌آوری و شناسایی شد. نتایج مطالعۀ حاضر نشان دادند 125 گونه گون متعلق به 29 بخشه در رویشگاه‌های استان لرستان وجود دارند که 40 گونه (32 درصد) از آنها تاکنون از استان لرستان گزارش نشده‌اند. 11 بخشه از 14 بخشه انحصاری و نیمه‌انحصاری ایران در لرستان شناسایی شد. ه‍م‍ی‌ک‍ری‍پ‍ت‍وف‍ی‍ت‌‌ها با 59 گونه (2/47 درصد) فراوان‌ترین شکل زیستی Astragalus در استان لرستان هستند. توپوگرافی عامل مهمی در تنوع گونه‌های Astragalus در لرستان است. در ارتفاعات پایین‌دست گونه‌هایی مانند A. brachyodontus Boiss.، A. siliquosus Boiss.، A. hamosus L. و در ارتفاعات بالادست گونه‌های بوته‌ای خاردار و بالشتک‌مانند A. myriacanthus Boiss.، A. gossypinus Fisch.، A. floccosus Boiss.، A. verus Olivier، A. effusus Bunge و A. ophiocarpus Bunge شناسایی شدند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Distribution of Astragalus Spp. in Lorestan Province

نویسندگان [English]

  • Mohammad Mehrnia 1
  • Aliasghar Maassoumi 2
1 Assistant Professor Lorestan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Khorramabad, Iran
2 Professor Division of Botany, Institude of forest and rangelands, AREEO,Tehran, Iran
چکیده [English]

Abstract
The genus Astragalus L. has the highest number of plant species in Iran. In order to study the vegetation of Lorestan province between 2001 to 2013, a collection species of Astragalus L. in province of Lorestan was collected and identified. This study showed that there are 125 species belong to 29 Section in different habitats of Lorestan province. Forty species (32%) have not been reported from Lorestan province. from the 14 endemic and semi-endemic sections of Iran, 11 of them were identified in Lorestan. Hemicryptophytes with 59 species (47.2%) are the most abundant life form of Astragalus in Lorestan province. Topography is an important factor in the diversity of Astragalus species in Lorestan. At lowlands species such as A. brachyodontus Boiss., A. siliquosus Boiso.,
A. hamosus L., and in high-lands spiny bushes and cushions such as A. myriacanthus Boiss.,
A. gossypinus Fisch., A. floccosus Boiss., A. verus Olivier, A. effusus Bunge and A. ophiocarpus Bunge Were identified.
 
 
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Key words: Astragalus
  • Diversity
  • Endemic
  • Lorestan Province
  • Highland

مراجع

منابع
Archibold, O. W. (1995) Ecology of world vegetation. Chapman and Hall, London.
Asri, Y. and Mehrnia, M. (2002) A Phytosociological study of central part of Sefid-kuh Protected Area. Iranian Journal of Natural Resources 54(4): 423-443.
Assadi, M., Maassoumi, A. A., Khatamsaz, M. and Mozaffarian, V. (Eds.) (1988-2015) Flora of Iran. vols. 1-76. Research Institute of Forests and Rangelands, Tehran (in Persian).
Chamberlain, D. F. and Matthews, M. A. (1970) Astragalus L. In: Flora of Turkey and the East Aegean Islands (Ed. Davis P. H.) vol. 3. Edinburgh University Press. Edinburgh, UK.
Ghahremaninejad, F. and Bagheri, A. (2009) Astragalus andabadensis (Fabaceae), a new species of Astragalus sect. Incani from Zanjan province, Iran. Iranian Journal of Botany 15(2): 175-177.
Lock, J. M. and Schrire, B. D. (2005) Tribe Galegeae. In: Legumes of the world (Eds. Lewis, G., Shrive, B., Mackinder B. and Lock M.) Kew Royal Botanical Garden, London.
Maassoumi, A. A. (1998) Old world check-list of Astragalus. Research Institute of Forests and Rangelands press, Tehran.
Maassoumi, A. A. (1986-2011) The genus Astragalus in Iran. vols. 1-5. Research Institute of Forests and Rangelands press, Tehran (in Persian).
Mahmoodi, M., Maassoumi, A. A. and Jalili, A. (2012) Distribution patterns of Astragalus in the old world based on some selected sections. Rostaniha 13(1): 39-56.
Pirani, A., Zarrea, Sh., Tillich, H. J., Podlech, D. and Niknam,V. (2006) Spine anatomy and its systematic application in Astragalus sect. Rhacophorus L. (Fabaceae) in Iran. Flora 201: 240-247.
Podlech, D. (1986) Taxonomic and phytogeographical problems in Astragalus of the Old World and South-West Asia. Proceedings of the Royal Society of Edinburgh. Section B. Biological Sciences 89: 37-43.
Podlech, D. (1999) Papilionaceae III: Astragalus I. In: Flora Iranica (Ed. Rechinger, K. H.) vol. 174. Akademische Drucks-U Verlagsanstalt, Graz.
Podlech, D., Zarre, Sh. and Maassoumi, A. A. (2001) Papilionaceae IV: Astragalus II. In: Flora Iranica (Ed. Rechinger, K. H.) vol. 175. Akademische Drucks-U Verlagsanstalt, Graz.
Podlech, D., Zarre, Sh. and Maassoumi, A. A. (2010) Papilionaceae VI: Astragalus IV. In: Flora Iranica (Ed. Rechinger, K. H.) vol. 178. Akademische Drucks-U Verlagsanstalt, Graz.
Ranjbar, M. and Mahmoudian, B. (2012) Cytotaxonomy study of four populations of Astragalus anserinifolius Boiss. of section Malacothrix Bunge from Iran. Taxonomy and Biosystematics 13, 45-58.
Raunkiaer, C. (1934) The life forms of plants and statistical plant geography. Oxford University Press, Clarendon.
Rechinger, K. H. (1984) Papilionaceae II. In: Flora Iranica (Ed. Rechinger, K. H.) vol. 157. Akademische Drucks-U Verlagsanstalt, Graz.
Riahi, M., Zarre, Sh., Maassoumi, A. A., Kazempour, Sh. and Wojciechowski, M. F. (2011) Towards a phylogeny for Astragalus section Caprini (Fabaceae) and its allies based on nuclear and plastid DNA sequences. Plant Systematics and Evolution 293: 119-133.
Spehn, E. M., Liberman, M. and Korner, C. (2006) Land use change and mountain biodiversity. CRC Press, Boca Raton.
Takhtajan, A. (1986) Floristic regions of the world. University of California Press, Berkeley.
Thomas, J., EL-Sheikh, M. A., Alatar, A. A., Alfarhani, A. H. and Sivadasan, M. (2013) Distribution and abundance of Astragalus l. in some of the peripheral populations in the central region of Saudi Arabia. Pakistan Journal of Botany 45(2): 525-534.
Tietz, S. and Zarre, Sh. (1994) Revision von Astragalus L. sect. Megalocystis BUNGE (Fabaceae). Sendtnera 2: 287-363.
Wojciechowski, M. F., Sanderson, M. J. and Hu, J. M. (1999) Evidence on the monophyly of Astragalus (Fabaceae) and its major subgroups based on nuclear ribosomal DNA ITS and chloroplast DNA trnL intron data. Systematic Botany24: 409-437.
Zarre, S. (2000) Systematic revision of Astragalus sect. Adiaspastus, sect. Macrophyllium and sect. Pterophorus. Englera18: 119-144.
Zarre, Sh., Maassoumi, A. A. and Podlech, D. (2008) Papilionaceae V: Astragalus III. In: Flora Iranica (ed. Rechinger, K. H.) vol. 177. Akademische Drucks-U Verlagsanstalt, Graz.
Zarre, Sh., Maassoumi, A. A. and Podlech, D. (2008) Papilionaceae V: Astragalus III. In: Flora Iranica (Ed. Rechinger K. H.) vol. 177. Akademische Drucks-U Verlagsanstalt, Graz.
Zarre, Sh., Maassoumi, A. A. and Podlech, D. (2009) A Contribution to Astragalus sect. Campylanthus (Fabaceae) in Iran: Two New Species and a Diagnostic Key. Novon 19: 135-140.
Zohary, M. (1973) Geobotanical foundations of the Middle East. vols. 1-2. Gustav Fischer Verlag, Stuttgart and Swets, Amsterdam
تاکسونومی و بیوسیستماتیک
دوره 9، شماره 32
مهر 1396
صفحه 65-78

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار