نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.
چکیده
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسنده [English]
Bisotun Protected Area, a mountainous region, covers an area of 82100 hectares that includes an area of 31250 hectare wildlife refuge and protected area with an area of 50850 hectares. The Area is located in the Zagros Mountains, Mid-Western side of Iran, Kermanshah province. This area due to range of altitude, physiographic factors, micro-climates and different soil types has several ecological small niches that are occupied by different plants. A total of 375 taxa, including 50 families and 220 genera have been identified from the area. Of these two families include two genera and three species belonging to Pteridophytes, 48 families (43 dicotyledones and five monocotyledones) belong to flowering plants. The most important plant families were Asteraceae, Poaceae, Papilionaceae, Apiaceae, Brassicaceae, Caryophyllaceae and Lamiaceae respectively. The genus Astragalus constitutes the largest genus in the area. Therophytes had the highest frequency and follow them, Hemicryptophytes, Geophytes, Chamaephytes and Phanerophytes respectively. The elements of Irano-Turanian region constitute more than 63% of plants that represent area belongs to this phytogeographical region as well as the sector of Kurdo-Zagrosian. After the plants of Irano- Turanian region, bi and plurregional plant elements have the most frequencies. Endemic species make up 9.33% of the region's flora. The discovery of new species Astragalus ciceropsis, A. montis-parrowii and Onosma bisotounensis and new recorded Crucianella macrostachya from the protected area in recent years shows a previously unknown flora and its plant richness.
کلیدواژهها [English]
مقدمه.
فلور هر منطقه نتیجه پاسخهای زیستی در برابر شرایط محیطی فعلی است که با تکامل گیاهان در دوران گذشته و وضع جغرافیایی آن ارتباط مستقیم دارد. گیاهان از پایههای اساسی اکوسیستمها هستند و شناسایی علمی آنها در علوم زیستی مرتبط با طبیعت اهمیت کاربردی بسیار زیادی دارد. یکی از جنبههای مطالعات فلوریستیکی، بررسی منشا جغرافیایی تاکسونها و طبقهبندی رویشگاهها براساس پراکنش جغرافیایی تاکسونهای متعلق به آنهاست که برای مدیریت و حفاظت ذخایر توارثی و تنوع زیستی موجود استفاده میشود.
شکلهای زیستی نتیجه سازشهای ریختی گونههای گیاهی و محیط در طول زندگی تکاملی گیاهان هستند. طیف شکلهای زیستی گیاهان در اقلیمهای گوناگون متفاوت است و هر منطقه براساس ویژگیهای اقلیمی و اکولوژیکی خود شکل زیستی ویژهای دارد که فیزیونومی گیاهی ویژه آن منطقه را نشان میدهد (Archibold, 1996).
تا سال 1377، مجموع تاکسونهای گیاهی ایران حدود 7576 تاکسون شامل 6417 گونه، 611 زیرگونه، 465 واریته و 83 دورگ برآورد شده است که با داشتن حدود 91/23 درصد گونه انحصاری، پانزدهمین کشور دنیا و یکی از مراکز مهم تنوع گیاهی دنیای قدیم محسوب میشودJalili and Jamzad, 1999؛(Ghahreman and Attar, 1999)؛ Emami and Aghazari, 2011.
منطقه زاگرس از اکوسیستمهای ارزشمند ایران است که بهعلت وضعیت فیزیوگرافیکی خاص، خرداقلیمها و شرایط خاکی بسیار متفاوت، تنوع زیستی بسیار غنی دارد. ایران و بهویژه منطقه رویشی زاگرس بهعلت شرایط خشک اقلیمی و مشکلات اقتصادی اجتماعی در عرصه منابع طبیعی، در زمره کشورهایی است که با کاهش تنوع ژنتیکی و خطر انقراض گونهها روبهرو است.
امروزه مناطق حفاظتشده و پارکهای ملی زیستگاههای مطمئنی برای زندگی بسیاری از گونههای زیستی هستند که برای حفظ فرایندهای اکولوژیکی و تنوع ژنتیکی موجودات زنده حفاظت شدهاند. از سالها پیش سازمان حفاظت محیطزیست ایران، مناطق چهارگانه شامل 145 منطقه حفاظتشده، 25 پارک ملی، 41 پناهگاه حیات وحش و 33 اثر طبیعی را حفاظت کرده است (Doe, 2016). هرکدام از این مناطق بسته به موقعیت جغرافیایی و ویژگیهای اقلیمی و اکولوژیکی حاکم بر آنها جایگاه ملی یا جهانی ویژهای دارند. با توجه به فشارهای روزافزون انسان بر طبیعت و آثار تغییرات اقلیمی بر افزایش نرخ انقراض گونههای گیاهی و جانوری(Ehrlich and Wilson, (1991، نیاز به پایشهای علمی درباره تنوع زیستی این مناطق کنترلشده در دورههای زمانی مختلف بیش از گذشته اهمیت دارد.
در دههای اخیر، پژوهشهای زیادی در زمینه مطالعات فلوریستیکی مناطق حفاظت شده و پارکهای ایران انجام شده است که از جمله میتوان به مطالعات زیر اشاره کرد: Asri و Mehrnia (2002)، Habibi و همکاران (2013)، Najafi و همکاران (2006)، Sharifnia و همکاران (2007)، Asri (2008)، Jafari و Akhani (2008)، Hamzeh’ee و همکاران (2010)، Naqinezhad و همکاران (2010)، Ghahremaninezhad و Agheli (2010)، Dolatkhahi و همکاران (2011)، Ghahremaninejad و همکاران (2011) و ... .
در این پژوهش، برای نخستین بار مطالعه فلوریستیکی منطقه حفاظتشده بیستون با ارائه گونههای گیاهی چیره منطقه، فهرست تاکسونهای گیاهی، طیف زیستی و پراکنش جغرافیایی گونههای گیاهی انجام شد.
مواد و روشها.
منطقه حفاظتشده بیستون:منطقه حفاظتشده بیستون با 82100 هکتار مساحت در بخشی کوهستانی شامل پناهگاه حیات وحش به مساحت 31250 هکتار و منطقه حفاظتشده به مساحت 50850 هکتار در میانه ضلع غربی ایران، استان کرمانشاه قرار گرفته است (شکل 1).
این منطقه در رشتهکوههای زاگرس قرار دارد و مهمترین ارتفاعات آن کوههای پرو، بیستون و ورمنجه است که در جهت شرق و شمالشرق کرمانشاه واقع شدهاند. در جهت شرق امتداد ارتفاعات پرو قرار دارند که ارتفاع بلندترین قله آن 3385 متر از سطح دریاست و در 30 کیلومتری شرق شهر کرمانشاه به کوه تاریخی بیستون میرسد. این کوهستان به سمت شرق در امتداد الوند قرار گرفته و از جهت شمالغربی به سمت کوههای طاق بستان پیش میرود.
شکل 1- موقعیت جغرافیایی منطقه حفاظتشده بیستون و خطوط ارتفاعی آن |
از نظر زمینشناسی، هسته اصلی کوهستانهای استان کرمانشاه را رسوبات دریایی دوران مزوزوئیک و گنبدهای خارایی ترشیاری تشکیل میدهند. آهک ژوراسیک خمیرمایه اصلی محور کوههای زاگرس است. بیشتر طبقات جوانتر از دوران کرتاسه رسوبات ژوراسیک را پوشاندهاند. رسوبات کرتاسه در بیستون با آهک ژوراسیک دیده میشوند(Anonymous, (2000.
خاکهای منطقه حفاظتشده بیستون در دستههای لیتوسول (Lithosol)، ریگوسول (Regosol)، ریگوسول آهکی (Calcaric Regosol) و کامبیسول آهکی (Calcaricr Cambisol) قرار میگیرند و درصد آهک خاک زیاد است. از نظر قابلیت اراضی، واحدهای بزرگ منطقه حفاظتشده بیستون شامل تیپ کوهها، تیپ تپهها، تیپ فلاتها و تراسهای فوقانی، تیپ دشتهای دامنهای، تیپ دشتهای رسوبی و رودخانهای و تیپ واریزههای بادبزنیشکل سنگریزهدار است.
از نظر آب و هوایی، منطقه حفاظتشده بیستون از دو رژیم متفاوت زمستانه و تابستانه تأثیر میگیرد. بیشتر بارندگی در زمستان تا اواسط بهار رخ میدهد و ممکن است بارندگی زمستانه بهشکل برف باشد. در اواخر اردیبهشتماه رژیم خشکی بر منطقه حاکم میشود و تا اواخر مهرماه ادامه دارد. میانگین میزان بارندگی مناطق کوهپایهای منطقه حفاظتشده بیستون
500 میلیمتر است که با افزایش ارتفاع از سطح دریا به 1100 میلیمتر نیز میرسد. میانگین دمای سالیانه در ارتفاعات پایین10 تا 5/12 درجه سانتیگراد برآورد شده است. براساس طبقهبندی دو مارتن اصلاحشده، اقلیمهای نیمهمرطوب فراسرد و یا سرد (در ارتفاعات بیستون)، اقلیم مرطوب معتدل (در دینور و میانراهان)، اقلیم مدیترانهای (در مناطق بسیار کوچک) و اقلیم نیمهخشک سرد (در کرمانشاه و طاق بستان) در منطقه حفاظتشده بیستون وجود دارند (Gheitouri, 2003).
روش تحقیق: نمونههای گیاهی که از محلهای مختلف منطقه حفاظتشده بیستون و در گستره ارتفاعی 1400 تا 2500 متر بالاتر از سطح دریا جمعآوری شدند، پس از خشکشدن به هرباریوم مرکزی ایران (TARI) منتقل و با مراجعه به فلورهای ایرانیکا (Rechinger, (1963-1998، ترکیه (Davis, 1965-1988)، ایران (Assadi et al., 1988-2013)، گونهای ایران 2003) ؛2000 ؛1995 ؛1989؛(Maassoumi, 1986 و عراق (Townsend and Guest, 1960-1985) شناسایی شدند. شماره هرباریومی، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی هر نمونه تعیین و نوشته شد. نمونهها در هرباریوم مرکزی ایران (TARI) نگهداری میشوند. شکل زیستی گیاهان جمعآوریشده براساس سیستم Raunkiaer (1934) تعیین و طیف زیستی منطقه حفاظتشده بیستون ترسیم شد. مناطق انتشار گونههای گیاهی با مراجعه به فلورهای یادشده تعیین و پراکنش جغرافیایی گونهها براساس سیستم طبقهبندی جغرافیای رویشهای ایران (Zohary, 1973) مشخص شد.
نتایج.
پوشش گیاهی: با توجه به گستره ارتفاع از سطح دریا، عوامل فیزیوگرافیکی، خرداقلیمها و نوع خاک، چند رویشگاه در منطقه حفاظتشده بیستون وجود دارند. از دیدگاه فیزیونومیکی و کاربری اراضی چهار ریختار درختزار، مرتع، رویشهای سنگی و صخرهای و اراضی زراعی را میتوان در منطقه حفاظتشده بیستون تشخیص داد.
درختزارها بیشتر در درهها و آبراههها با گونههای بلوط ایرانی (Quercus brantii var. persica)، کیکم (Acer monspessulanum subsp. cinerascenes)، زالزالک (Crataegus azarolus subsp. aronia)، انواع بادام (Amygdalus spp.) و نسترن وحشی (Rosa elymaitica) مشخص میشوند. بلوط ایرانی از ارتفاع 1450 تا 1800 متر بالاتر از سطح دریا در ورمنجه و در شیبهای شمال غربی، در اطراف روستای وزمله در شیب شرقی و وسیعترین بخش آن در شیبهای شمالی روستای برناج و بین کرمانشاه و بیستون با خاک بهنسبت عمیق و بافت سنگین مشاهده میشود. پس از بلوط، کیکم دومین گونه درختچهای است که بیشترین تراکم را دارد و در مقایسه با بلوط مناطق سنگی و صخرهای با خاک اندک را اشغال میکند. گونههای خنجک (Pistacia khinjuk) و پلاخور(Lonicera nummulariifolia) معمولاً عناصر همراه را تشکیل میدهند. از درختچههای دیگر که گونههای چیره را در ارتفاع 1400 تا 1700 متر بالاتر از سطح دریا تشکیل میدهند میتوان تیپ رویشی زالزالک و پهنه بادام را نام برد که از ارتفاع پایین تا بالا بهترتیب شامل تیپهای گیاهی Amygdalus kotschyi، A. arabica،
A. orientalis و A. lycioidesهستند. این تیپهای گیاهی در مناطق سنگی و صخرهای با خاک کمعمق حضور دارند.
مراتع منطقه حفاظتشده بیستون که در ارتفاع 1450 تا 3000 متر بالاتر از سطح دریا قرار دارند شامل مراتع استپی با گیاهان یکساله و چندساله در ارتفاعات پایین تا علفزارهایی هستند که درارتفاع بالاتر از 2500 متر واقع شدهاند و به آنها دسترسی نیست. مهمترین گونههای چیره یکساله وچندساله در مراتع استپی عبارتند از:
Aegilops triuncialis، Astragalus compactus، A. geminanus، Avena fatua، A. ludoviciana، Bromus anthoniae، B. tomentellus، Bupleurum kurdicum، Cruciata taurica، Ferula haussknechtii، Ferulago phialocarpa، Festuca ovina، Hordeum bulbosum، Poa bulbosa var. vivipara، Prangos pabularia، Stipa arabica، Taeniatherum asperum، Trifolium pilulare،
T. scabrum، T. stellatum وTriticum boeoticum subsp. Boeoticum
در مناطق صخرهای و دیواره که پوشش گیاهی انبوه ندارند و مناطق وسیعی را نیز در بر میگیرند، گیاهان Ficus rupestris، Stachys benthamiana، Satureja edmondi، Parietaria judaica، Campanula candida، Aubrieta parviflora، Rheum ribes، Ceterach officinarumو Melica persica بهشکل پراکنده وجود دارند.
اراضی زراعی قرارگرفته در بخش شمالی منطقه حفاظتشده بیستون به زراعتهای دیم و آبی اختصاص دارند. گندم، جو، عدس، نخود و ماش از مهمترین محصولات این اراضی هستند. در اراضی رهاشده، گندم وحشی(Triticum boeotium subsp.(Boeoticum و انواع شبدر و یونجههای یکساله مستقر شدهاند.
فلور.
غنا:در مجموع 375 گونه و واحدهای زیرگونهای متعلق به 220 جنس و 50 تیره در منطقه حفاظتشده بیستون شناسایی شده است (پیوست 1). از این تعداد،
2 تیره با دو جنس و سه گونه به پتریدوفیتها تعلق دارند و 48 تیره به گیاهان گلدار متعلق هستند که شامل 43 تیره دولپهای و 5 تیره تکلپهای میشوند. از نظر غنای تاکسونها، بیشترین گونهها و واحدهای زیرگونهای به تیرههای Asteraceae با 53 گونه و زیرگونه؛ Poaceae با 43 گونه، زیرگونه و واریته؛ Papilionaceae با 50گونه، زیرگونه و واریته؛ Apiaceae با 34 گونه، زیرگونه و واریته؛ Brassicaceae با 26 گونه، زیرگونه و واریته؛ Lamiaceae و Caryophyllaceae بهترتیب با 23 و
22 گونه، زیرگونه و واریته تعلق دارند. تیرههای دارای بیش از 6 تاکسون در جدول 1 نشان داده شدهاند. گفتنی است که 1 تیره دارای پنج تاکسون، 4 تیره دارای سه تاکسون، 8 تیره دارای دو تاکسون و 22 تیره فقط دارای یک تاکسون هستند.
از نظر تعداد جنسهای موجود در تیرهها، Asteraceae با 34 جنس بیشترین تعداد جنس را دارد و پس از آن، بهترتیب Apiaceae با 24 جنس، Poaceae با 22 جنس، Brassicaceae با 18 جنس، Caryophyllaceae و Lamiaceae هرکدام با 14 جنس و Papailionaceae با 11 جنس قرار دارند. در جدول 1 تیرههای دارای 6 تاکسون و بیشتر دیده میشوند.
22 تیره یک جنس و یک گونه دارند. 5 تیره دارای یک جنس و دو گونه، 1 تیره دارای یک جنس و پنج گونه و 1 تیره دارای یک جنس و شش گونه است.
10 تیره دارای دو تا پنج جنس و 4 تیره دارای شش تا هفت جنس هستند. بیشترین تعداد جنسهای تکگونهای به تیره Asteraceae با 25 جنس تعلق دارد و پس از آن تیرههای Apiaceae و Poaceae با
15 جنس تکگونهای و Brassicaceae با 13 جنس تکگونهای قرار دارند. پس از تیرههای یادشده، Caryophyllaceae با 11 جنس، Lamiaceae با
9 جنس، Boraginaceae با 6 جنس، Papilionaceae با 5 جنس، Ranunculaceae، Rosaceae، Scrophulariaceae هریک با 4 جنس و Liliaceae و Rubiaceae هریک با 3 جنس و Campanulaceae، Polygonaceae و Iridaceae هریک با 2 جنس تکگونهای قرار دارند.
بزرگترین جنسها از نظر تعداد گونه به تیره Papilionaceae متعلق هستند. جنس Astragalus با
19 گونه و پس از آن، جنس Trifoliumبا 10 گونه قرار دارد. جنسBromusاز تیره Poaceae نیز دارای 10 گونه است. 6 جنس از تیرههای مختلف دارای پنج گونه، 8 جنس دارای چهار گونه و 10 جنس دارای سه گونه هستند. 39 جنس دارای دو گونه و 148 جنس تکگونهای هستند (جدول 2).
جدول 1- غنیترین تیرههای گیاهی منطقه حفاظتشده بیستون (با بیش از 6 تاکسون)
تیره |
جنس |
گونه |
زیرگونه/ واریته |
تعداد کل تاکسون |
درصد |
Asteraceae |
۳۴ |
۴7 |
۶ |
۵3 |
1/14 |
Papilionaceae |
۱۱ |
40 |
10 |
50 |
3/13 |
Poaceae |
۲۲ |
30 |
۱۳ |
۴3 |
46/11 |
Apiaceae |
۲4 |
۳3 |
۱ |
۳4 |
9 |
Brassicaceae |
۱۸ |
۲۵ |
۱ |
۲۶ |
9/6 |
Lamiaceae |
۱۴ |
۱۸ |
۵ |
۲۳ |
13/6 |
Caryophyllaceae |
۱۴ |
18 |
۴ |
۲2 |
86/5 |
Boraginaceae |
۷ |
۱۱ |
۰ |
۱۱ |
9/2 |
Ranunculaceae |
۶ |
۱۰ |
- |
۱۰ |
6/2 |
Rubiaceae |
۵ |
۹ |
۱ |
۱۰ |
6/2 |
Rosaceae |
۷ |
۴ |
۵ |
۹ |
4/2 |
Liliaceae |
۶ |
۹ |
- |
۹ |
4/2 |
Scrophulariaceae |
۶ |
۶ |
۲ |
۸ |
1/2 |
Euphorbiaceae |
۱ |
۶ |
- |
۶ |
6/1 |
جدول 2- غنیترین جنسهای منطقه حفاظتشده بیستون
جنس |
تعداد گونه |
جنس |
تعداد گونه |
جنس |
تعداد گونه |
Astragalus |
19 |
Medicago |
5 |
Crepis |
4 |
Trifolium |
10 |
Lathyrus |
4 |
Minaurtia |
3 |
Bromus |
10 |
Vicia |
4 |
Pimpinella |
3 |
Avena |
6 |
Ranunculus |
4 |
Cousinia |
3 |
Euphorbia |
6 |
Amygdalus |
4 |
Trigonella |
3 |
Scorzonera |
5 |
Galium |
۴ |
Stipa |
3 |
Tragopogon |
5 |
Centaurea |
4 |
Vulpia |
3 |
Onosma |
5 |
Phlomis |
4 |
Dianthus |
3 |
Alyssum |
5 |
Salvia |
4 |
||
Silene |
۵ |
Campanula |
4 |
شکل زیستی:طیف شکل زیستی هر منطقه همبستگی زیادی با ویژگیهای اقلیمی آن دارد و بنابراین شکل زیستی معیاری برای توصیف مناطق رویشی است (Raunkiaer, 1934). علاوه بر شرایط اقلیمی، عوامل بسیاری مانند عوامل خاکی، هیدرولوژیکی و دخالتهای انسانی نیز بر سهم حضور شکلهای زیستی در منطقه تأثیر میگذارند(Cain, (1950.
تروفیتها با بیشترین فراوانی (45 درصد)، سیمای ظاهری نسبتاً یکنواختی به منطقه حفاظتشده بیستون دادهاند. پس از آنها، بهترتیب همیکریپتوفیتها با
23 درصد، ژئوفیتها با حدود 15 درصد، کامفیتها با حدود 12 درصد و فانروفیتها با حدود 6 درصد قرار دارند (شکل 2). بیشترین تعداد فانروفیتها با 8 گونه به تیره Rosaceae تعلق دارند و پس از آن، بهترتیب تیرههای Anacardiaceae و Thymelaeaceae هریک با 2 گونه و تیرههای Fagaceae، Aceraceae، Ulmaceae، Caprifoliaceae، Rhamnaceae، Oleaceae و Moraceae هریک با 1 گونه قرار دارند. بیشترین تعداد کامفیتها به تیره Papilionaceae با
12 گونه متعلق هستند و پس از آن، بهترتیب Caryophyllaceae با 9 گونه، Asteraceae و Lamiaceae هریک با 6 گونه، Rubiaceae با 3 گونه، Brassicaceae با 2 گونه و تیرههای Dipsacaceae، Campanulaceae، Boraginaceae و Plumbaginaceae با 1 گونه قرار دارند. بیشترین تعداد همیکریپتوفیتها به تیره Apiaceae با 18 گونه متعلق هستند و پس از آن، بهترتیب تیرههای Asteraceae و Lamiaceae با 12 و 11 گونه قرار دارند؛ تیرههای Papilionaceae و Poaceae با 8 و 7 گونه در رتبههای بعدی قرار میگیرند و تیرههای Scrophulariaceae و Boraginaceae هریک با 5 گونه، Brassicaceae و Euphorbiaceae هریک با 3 گونه، Rosaceae و Malvaceae هریک با 2 گونه و تیرههای Campanulaceae، Caryophyllaceae، Convolvulaceae، Crassulaceae، Guttiferae، Urticaceae و Papaveraceae هریک با 1 گونه کمترین تعداد همیکریپتوفیت را دارند. 25 تیره نیز گونههای همیکریپتوفیت ندارند. تیره Asteraceae با 13 گونه بیشترین تعداد گونه ژئوفیت را دارد و پس از آن، تیره Liliaceae با 9 گونه، تیرههای Poaceae و Ranunculaceae بهترتیب با 5 و 4 گونه، Apiaceae با 3 گونه و Aspleniaceae، Crassulaceae، Lamiaceae، Orobanchaceae و Iridaceae هریک با دو گونه در رتبههای بعدی قرار دارند. تیرههای Brassicaceae، Papilionaceae، Podophyllaceae، Polygonaceae، Rubiaceae،Araceae و Cyeraceae تکگونهای هستند. 29 تیره نیز گونههای ژئوفیت ندارند. بیشترین تعداد تروفیتها بهترتیب در چهار تیره بزرگ شامل Poaceae با 31 گونه، Papilionaceae با 26 گونه، Brassicaceae و Asteraceae هریک با
20 گونه قرار دارند. پس از تیرههای یادشده، Caryophyllaceae و Apiaceae بهترتیب با 13 و
12 گونه قرار دارند و تیره Rubiaceae با 6 گونه در مرتبه بعدی است. چهار تیره هریک دارای 4 گونه تروفیت، دو تیره هرکدام دارای 3 گونه، چهار تیره هرکدام دارای 2 گونه و چهار تیره نیز تکگونهای هستند. 28 تیره نیز گونههای تروفیت ندارند.
شکل 2- طیف شکلهای زیستی گیاهان منطقه حفاظتشده بیستون: Ph (فانروفیت)، Ch (کامفیت)، He (همیکریپتوفیت)، Ge (ژئوفیت)،
Th (تروفیت)
پراکنش جغرافیایی تاکسونها:بیش از 63 درصد گیاهان منطقه حفاظتشده بیستون به ناحیه رویشی ایرانی - تورانی متعلق هستند. پس از این عناصر رویشی، بهترتیب عناصر متعلق به دو ناحیه رویشی ایرانی - تورانی و مدیترانهای با فراوانی 66/10 درصد، عناصر متعلق به نواحی رویشی ایرانی - تورانی و اروپا - سیبری با فراوانی 8/8 درصد، عناصر دو ناحیه رویشی ایرانی -تورانی و صحرا - سندی با فراوانی 66/6 درصد، گونههای متعلق به بیش از دو ناحیه رویشی با فراوانی 06/9 درصد و عناصر جهانوطن با فراوانی 33/1 درصد حضور دارند (شکل 3). 34 گونه از تیره Asteraceae فقط در ناحیه رویشی ایرانی - تورانی حضور دارند و پس از آن، بیشترین تعداد حضور در ناحیه رویشی ایرانی - تورانی به تیرههای Papilionaceae و Poaceae با
26 گونه تعلق دارد. تیرههای Apiaceae، Caryophyllaceae، Brassicaceae و Lamiaceae بهترتیب با 22، 17، 14 و 13 گونه در مرتبههای بعدی هستند. تیرههای Boraginaceae و Liliaceae هریک 10 گونه با منشا ایرانی - تورانی دارند. تیرههای Rosaceae و Ranunculaceae بهترتیب دارای 9 و 8 گونه با پراکنش جغرافیایی ایرانی - تورانی هستند. سه تیره Campanulaceae، Rubiaceae و Scrophulariaceae هرکدام 4 گونه دارند. پنج تیره2 گونهای و پانزده تیره
1 گونهای منشا ایرانی - تورانی دارند. 8 تیره نیز عناصر تکناحیهای با منشا ایرانی - تورانی ندارند. همچنین تیره Asteraceae با 13 گونه بیشترین عناصر رویشی دو ناحیه ایرانی - تورانی و مدیترانهای را دارد و پس از آن، تیره Apiaceae با 7 گونه، Lamiaceae، Brassicaceae و Caryophyllaceae بهترتیب با 5، 4 و 3 گونه در مرتبههای بعدی قرار دارند. بیشترین تعداد گونه با منشا ایرانی - تورانی و اروپا - سیبری به تیره Papilionaceae با 7 گونه تعلق دارد و تیره Scrophulariaceae با
4 گونه، تیرههای Brassicaceae و Lamiaceae هرکدام با 3 گونه، تیره Dipsacaceae با 2 گونه و تیرههای Poaceae، Apiaceae، Ranunculaceae، Euphorbiaceae، Crassulaceae، Geraniaceae، Urticaceae، Valerianaceae و Solanaceae با یک گونه در رتبههای بعدی قرار دارند. تیرههای اندکی عناصر متعلق به دو ناحیه رویشی ایرانی - تورانی و صحرا - سندی دارند. Poaceae با 9 گونه بیشترین تعداد و پس از آن، Papilionaceae با 6 گونه قرار دارد. Brassicaceae 3 گونه و تیرههای Asteraceae، Rubiaceae، Cistaceae، Linaceae و Primulaceae هر کدام
1 گونه دارند. بیشترین عناصر متعلق به بیش از دو ناحیه رویشی با 6 گونه به تیره Papilionaceae تعلق دارند. تیره Poaceae 5 گونه و تیرههای Apiaceae و Caryophyllaceae هر کدام 2 گونه دارند و 9 تیره نیز یکگونهای هستند.
شکل 3- پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه حفاظتشده بیستون: IT (ایرانی - تورانی)، M (مدیترانهای)، ES (اروپا - سیبری)،
SS (صحرا - سندی)، Pl (چندناحیهای)، Cos (جهان وطن)
گونههای انحصاری:تاکنون 35 تاکسون (گونه، زیرگونه و واریته) انحصاری متعلق به 25 جنس و
12 تیره در منطقه حفاظتشده بیستون شناسایی شدهاند که عبارتند از:
Apiaceae: Ferulago angulata (Schlecht.) Boiss. subsp.carduchorum (Boiss. & Hausskn.) Chamberlain(Hem.), F. phialocarpa Rech. f. & H. Riedl (Hem.), Malabaila porphyrodiscus Stapf & Wettst. (Geo.), Pimpinella deverroides (Boiss.) Boiss. (Hem.). Asteraceae: Centaurea aucheri (DC.) Wagenitz subsp. indistincta Wagenitz(Ch.), C. concinna Boiss. et Haussknecht (Hem.), C. lurorum Bornm. (Hem.), Crepis straussii Bornm. (Th.), Echinops mosulensis Rech. f. var. papillosus Mozaff. (Hem.), Helichrysum oligocephalum DC. (Ch.), Tanacetum polycephalum Schultz- Bip. subsp. farsicum Podl. (Ch.), Zoegea leptaurea L. subsp. mianensis (Boiss.) Rech. F.(Th.). Boraginaceae: Onosma bisotunensis Attar & Hamzehee (Hem.), O. kotschyi Boiss. (Hem.). Campanulaceae: Campanula candida DC. (Ch.). Caryophyllaceae: D. tabrisianus Bienert ex Boiss. var. tabrisianus (Ch.), Gypsophila polyclada Fenzl ex Boiss. var. glandulosa Barkoudah (Ch.), Silene albescens Boiss. (Ch.). Euphorbiaceae: Euphorbia decipiens Boiss. ex Buhse (Hem.). Lamiaceae: Ajuga chamaecistus Ging. ex Benth subsp. chamaecistus (Ch.), Satureja edmondi Briquet (Ch.). Papilionaceae: A. ciceropsis Hamzehee & Maassoumi (Hem.), A. glumaceus Boiss. (Ch.), A. hamadanus Boiss. (Ch.), A. montis-parrowii Maassoumi (Ch.),A. pseudorobustus Maass. & Podl. (Hem.), A. rhodosemius Boiss. (Ch.), A. tabrisianus Boiss. & Buhse (Ch.), A. vegetus Bunge (Hem.), Onobrychis melanotricha Boiss. (Ch.). Plumbaginaceae: Acantholimon olivieri (Jaub. & Spach) Boiss. (Ch.). Rhamnaceae: Rhamnus pallasii Fisch. & C. A. Mey. subsp. iranica (Hausskn.) Browicz & Jzielinski (Ph.). Rubiaceae: Crucianella gilanica Trin. subsp. glauca (A. Rich. & DC.) Ehrend. (Ch.). Liliaceae: Allium chloroneurum Boiss. (Geo), Scilla bisotunensis Speta (Geo).
بیشترین گونههای انحصاری به دو تیره Papilionaceae و Asteraceae بهترتیب با 9 و
8 تاکسون و پس از آنها به تیرههای Apiaceae و Caryophyllaceae بهترتیب با 4 و 3 تاکسون تعلق دارند. تیرههای Boraginaceae، Lamiaceae و Liliaceae هرکدام دارای 2 تاکسون و تیرههای Campanulaceae، Euphorbiaceae، Plumbaginaceae، Rhamnaceae و Rubiaceae دارای 1 تاکسون هستند. جنس Astragalus با 8 گونه بیشترین تعداد گونه انحصاری را دارد. جنسهایFerulago، Cousinia و Onosma دارای 2 تاکسون و سایر جنسها تکگونهای هستند. بیشترین فراوانی شکل رویشی در میان تاکسونهای انحصاری به کامفیتها با 17 تاکسون و پس از آنها به همیکریپتوفیتها با 12 تاکسون تعلق دارد. 3 تاکسون دارای شکل رویشی ژئوفیت،
2 تاکسون تروفیت و تنها 1 تاکسون فانروفیت است.
بحث.
تاکنون، در مجموع 375 گیاه آوندی از منطقه حفاظتشده بیستون در منطقه زاگرسی ایران و ناحیه ایرانی - تورانی شناسایی شده است. در فلورا ایرانیکا (Rechinger, 1963-1998) به 131 تاکسون در این منطقه اشاره شده است که نشان میدهد باید به این نوع مطالعات در مناطق حفاظتشده توجه بیشتری شود.
از دیدگاه فلوریستیکی، مقایسه منطقه حفاظتشده بیستون با برخی مناطق حفاظتشده دیگر که در ایران به تفصیل مطالعه شدهاند مطالبی را درباره موقعیت جغرافیایی این مناطق و ماهیت فلوریستیکی آنها روشن و دلایل انتخاب این مناطق برای حفاظت فلور، صرفنظر از فون آنها را تقویت یا بازبینی میکند. در این مقایسه سعی شده منطقه حفاظتشده بیستون علاوه بر مناطق حفاظتشده نزدیک، با برخی مناطق حفاظتشده در سایر نواحی رویشی ایران که مطالعات فلوریستیکی تفصیلی دارند نیز مقایسه شود و اطلاعات درباره تأثیر اقلیم و شرایط اکولوژیکی مختلف بر فلور و پوشش گیاهی ایران مقایسه شود. منطقه حفاظتشده ارسباران در شمالغرب ایران یکی از مناطق بهنسبت دور از منطقه حفاظتشده بیستون است که مطالعه فلوریستیکی و جامعهشناسی گیاهی بسیاری درباره آن انجام شده است (1988 ؛Assadi, 1987؛ 2006 ؛Hamzeh’ee, 2000؛ Hamzeh’ee and Jalili, 2002؛ Attar and Hamzeh’ee, 2007؛ Hamzeh’ee and Naqinezhad, 2009). براساس نتایج مطالعات، این منطقه با مساحت حدود 80000 هکتار، تقریباً برابر مساحت منطقه حفاظتشده بیستون، بیش از 1000 تاکسون دارد که در 451 جنس و 89 تیره قرار دارند. این تعداد گونه تقریباً 3 برابر گونههای منطقه حفاظتشده بیستون است که در 220 جنس و 50 تیره قرار دارند. هرچند آمارهای اقلیمی دو منطقه مانند میزان بارندگی و دما تاحدی به یکدیگر شبیه است، بدیهی است که از نظر ویژگیهای اکولوژیکی بهویژه گستره ارتفاع از سطح دریا و نوع خاک تفاوتهای اساسی دارند. بهطور کلی یکی از دلایل غنای زیاد گونهها در ارسباران برخورد عناصر سه ناحیه جغرافیایگیاهی بزرگ ایرانی - تورانی، اروپا - سیبری و مدیترانهای در این منطقه است و ارسباران محل اتصال ناحیه ایرانی - تورانی در نواحی مرکزی ایران به ناحیه اروپا - سیبری بهسمت قفقاز و اروپاست. غنیترین تیرهها در این منطقه بهترتیب عبارتند از: Asteraceae، Poaceae، Papilionaceae، Lamiaceae، Rosaceae، Caryophyllaceae، Brassicaceae و Apiaceae و غنیترین تیرهها در منطقه حفاظتشده بیستون بهترتیب عبارتند از: Asteraceae، Poaceae، Papilionaceae، Apiaceae، Brassicaceae، Caryophyllaceae و Lamiaceae؛ این تیرهها بهعلت ماهیت تکاملی خود بیشترین تعداد گونه را در اکثر نقاط ایران دارند.
23 تیره تک جنس دارای یک گونه در ارسباران و
9 تیره تک جنس دارای یک گونه در منطقه حفاظتشده بیستون شناسایی شده است.
در هر دو منطقه، جنس Astragalus بیشترین تعداد گونه را دارد و این نشان میدهد که ایران زیر سیطره گون بوده و گونستانهای ایران مهمترین عناصر رویشی را تشکیل میدهند (Maassoumi, 2003). در ارسباران، بزرگترین جنسها پس از جنس گون بهترتیب جنسهای Carex، Silene،Trifolium، Bromus،Centaurea،Galium،Vicia،Verbascum،Papaver،Sedum و Campanula هستند ولی در منطقه حفاظتشده بیستون جنسهای Trifolium، Bromus وAvena بیشترین غنا را دارند و جنسهایی مانند Carex، Silene و سایر جنسهای یادشده در رتبههای پایین هستند (جدول 2).
از نظر شکل رویشی، همیکریپتوفیتها در ارسباران چیره هستند و پس از آنها بهترتیب تروفیتها، ژئوفیتها، فانروفیتها و کامفیتها قرار دارند. در منطقه حفاظتشده بیستون نیز تروفیتها بیشترین فراوانی را داشته و سپس همیکریپتوفیتها، ژئوفیتها، کامفیتها و در آخر فانروفیتها با کمترین حضور مطرح هستند. از نظر رتبهبندی حضور، فانروفیتها در هر دو منطقه تقریباً در رتبههای آخر بوده و گونه چیره به جنس بلوط تعلق دارد اما از نظر غنای گونهای، در ارسباران تعداد فانروفیتها بسیار بیشتر است. وجود درصد زیادی از شکل زیستی همیکریپتوفیت یکی از ویژگیهای مناطق معتدله است (Archibold, 1996) و در هر دو منطقه، میزان همیکریپتوفیتها در مرتبه دوم قرار دارد. در هر دو منطقه، از نظر فراوانی تروفیتها در رتبه اول هستند؛ این گیاهان براساس تقسیمبندی Raunkiaer (1934) خاص نواحی بسیار خشک و بیابانی هستند ولی هیچیک از مناطق یادشده در نواحی خشک و بیابانی قرار ندارند. از دیگر عوامل استقرار گیاهان تروفیت در منطقه، قابلیت سازش سریع این گیاهان با شرایط نامطلوب زیستی از جمله تخریب منطقه و تبدیل آن به اراضی کشاورزی است(Cain, 1950) و این وضعیت در هر دو منطقه وجود دارد. کامفیتها خاص مناطق بسیار سرد و یخبندان هستند و در بیشتر نقاط ایران گونههای کامفیت شامل گونها و سایر گونههای خاردار بالشتکی، گونههای چیره را در ارتفاعات بالا تشکیل میدهند؛ در هر دو منطقه مقایسهشده نیز کامفیتها چنین شرایطی دارند. از دیدگاه پراکنش جغرافیایی، تفاوتهای بسیاری بین دو منطقه وجود دارد؛ در ارسباران، عناصر دو یا چندناحیهای بیشترین درصد حضور را دارند و عناصر اروپا-سیبری دارای درصد حضور زیادی هستند ولی در منطقه حفاظتشده بیستون، عناصر ایرانی - تورانی بیشترین حضور را داشته و عناصر دو یا چندناحیهای با اختلاف زیاد پس از عناصر ایرانی - تورانی هستند (شکل 3).
از نظر وجود گونههای انحصاری، تقریباً 9 درصد فلور منطقه حفاظتشده بیستون را گونههای انحصاری تشکیل میدهند که در مقایسه با گونههای انحصاری منطقه حفاظتشده ارسباران (حدود 4/0 درصد) رقم زیادی است و این موضوع نواحی ایرانی - تورانی را بهعنوان مراکز گونهزایی نسبت به سایر نواحی رویشی ایران مطرح میکند.
پناهگاه حیات وحش موته در مرکز ایران و ناحیه ایرانی - تورانی نیز میتوانند با منطقه حفاظتشده بیستون مقایسه شوند. در این پناهگاه با مساحت حدود 200000 هکتار، 578 گونه در 287 جنس و 63 تیره شناسایی شده است (Asri, 2008). نسبت تعداد گونه به سطح دو منطقه (در موته حدود 003/0 و در منطقه حفاظتشده بیستون حدود 004/0) تقریباً مشابه است. از نظر تعداد تیرهها و جنسها نیز با توجه به مساحت 5/2 برابری منطقه حفاظتشده موته نسبت به منطقه حفاظتشده بیستون اعداد شمارشی (کمی) 278 جنس و 63 تیره برای منطقه حفاظتشده موته و 217 جنس و 50 تیره برای منطقه حفاظتشده بیستون تقریباً مشابه هستند. در هر دو منطقه، تیره Asteraceae بزرگترین تیره است اما در منطقه حفاظتشده موته تیره Poaceae در مرتبه چهارم و در منطقه حفاظتشده بیستون در مرتبه دوم قرار دارد. بزرگترین جنس در هر دو منطقه جنس Astragalus است. اما حضور جنسهایی مانند Salsola و بهطور کلی تیره Chenopodiaceae در منطقه حفاظتشده موته و نبودن آن در منطقهحفاظتشده بیستون از اختلافهای دو منطقه و ناشی از تفاوتهای موضعی خاک است. از نظر شکل رویشی نیز شرایط تقریباً مشابه است و تروفیتها در مرتبه اول و پس از آنها، همیکریپتوفیتها قرار دارند. عناصر ایرانی - تورانی نیز در هر دو منطقه بیشترین فراوانی را داشته و عناصر دو یا چندناحیهای در مرتبههای بعدی هستند. ویژگیهای فلوریستیک گیاهی منطقه حفاظتشده اشترانکوه لرستان که بخش کوچکی از آن مطالعه شده است (Abasi et al., 2015)، بجز حضور زیاد عناصر چندناحیهای در این منطقه، تقریباً مشابه منطقه حفاظتشده بیستون است. از دیگر مناطق حفاظتشده در زاگرس، منطقه حفاظتشده سفیدکوه است که فلوریستیک بخشی از آن مطالعه شده است (Asri and Mehrnia, 2002). در این منطقه، تیرههای Asteraceae، Liliaceae، Rosaceae و Poaceae چیره بوده و عناصر ایرانی - تورانی حضور چشمگیری دارند. تعداد گونههای انحصاری در این بخش حدود 17 گونه گزارش شده است. شکلهای زیستی همیکریپتوفیت، ژئوفیت و تروفیت مهمترین شکلهای زیستی هستند. تفاوتهایی در حضور تیرهها و شکلهای زیستی بین دو منطقه مشاهده میشود؛ تیرههای مهم موجود در منطقه حفاظتشده بیستون (Papilionaceae، Apiaceae و Brassicaceae) در سفیدکوه در مرتبههای بعدی هستند. تروفیتها که در منطقه حفاظتشده بیستون در مرتبه اول قرار دارند در منطقه حفاظتشده سفیدکوه در رتبه آخر هستند.
از مناطق نزدیک به منطقه حفاظتشده بیستون (غیرحفاظتشده)، جنگلهای چهار زبر در استان کرمانشاه در فاصله تقریباً 90 کیلومتری منطقه حفاظتشده بیستون است که آمار فلوریستیکی آن به منطقه حفاظتشده بیستون بسیار نزدیک است (Hamzeh’ee et al., 2008). در جنگلهای چهار زبر نیز تیرههای Poaceae، Papilionaceae، Asteraceae، Lamiaceae و Apiaceae تیرههای چیره هستند. شکل زیستی تروفیت و همیکریپتوفیت چیره بوده و عناصر ایرانی - تورانی مهمترین عناصر رویشی را تشکیل میدهند. در این منطقه نیز مانند منطقه حفاظتشده بیستون، عناصر دو یا چندناحیهای پس از عناصر ایرانی - تورانی قرار دارند. در مجموع، مطالعه و مقایسه طیف شکلهای زیستی مناطق مختلف زاگرس با سیستم طبقهبندی Raunkiaer (1934) نشان میدهد که در بیشتر نقاط زاگرس اقلیم معتدل خشک تا نیمهمرطوب مناسب برای رویشهای همیکریپتوفیت حاکم است. حضور فراوان تروفیتها در برخی نقاط مانند منطقه حفاظتشده بیستون، نه بهعلت شرایط نامساعد و خشک (بیابانی) بلکه بهعلت وجود تخریب و مسیرهای توالی ثانویه در جوامع گیاهی (تبدیل اراضی طبیعی به کشاورزی و رهاسازی آنها) و هجوم عناصر یکساله به جوامع گیاهی طبیعی منطقه است (Cain, 1950). تفاوت در انواع شکلهای زیستی نشان میدهد که شرایط اکولوژیکی متفاوت مانند خرداقلیمها و تفاوتهای موضعی خاک در حضور شکلهای زیستی مؤثر است. حضور بارز عناصر ناحیه ایرانی - تورانی در منطقه حفاظتشده بیستون و مناطق مقایسهشده نشان میدهد که حضور این عناصر در رشتهکوههای زاگرس عمومیت داشته و این رشتهکوهها از جمله منطقه حفاظتشده بیستون میتوانند در ناحیه رویشی ایرانی - تورانی ]بخش کوردو - زاگروزین (Zohary, 1973)[ قرار گیرند. زهری (1973) با بررسی تمام منابع فلوریستیکی و مقایسه فلور چوبی کوهستانهای زاگرس، این رشتهکوهها را در بخش کوردو - زاگروزین از ناحیه ایرانی - تورانی قرار داد. بر اساس Zohary (1973) این بخش با گونههای چوبی شامل جنسهای Quercus، Acer، Amygdalus، Cerasus، Celtis، Cotoneaster، Crataegus، Rhamnus، Pistacia، Lonicera، Pyrus، Daphne و ... مشخص میشود. با گسترش علم ردهبندی گیاهان در ایران و شناسایی دقیقتر و صحیحتر تاکسونهای گیاهی این سرزمین میتوان ردهبندیهای پراکنش جغرافیایی دقیقتر و جدیدتری پیشنهاد کرد. وجود اکوسیستمها و آشیانهای اکولوژیکی متفاوت به تنوع و غنای گونههای گیاهی و جانوری در منطقه حفاظتشده بیستون منجر شده است. کشف گونههای گیاهی جدید مانند Onosma bisotunensis Attar & Hamzeh’ee (Attar and Hamzeh’ee, 2007)، Astragalus montis-parrowi Maassoumi & Nemati (Maassoumi, 2005) و Astragalus ciceropsis Hamzeh’'ee & Maassoumi (Maassoumi and Hamzeh’ee, 2003) یا گزارش گونه جدید مانند Boiss. (Hamzeh’ee and Asri, 2005) Crucianella macrostachyaو حضور 35 گونه انحصاری در منطقه حفاظتشده بیستون دلیل ناشناخته بودن فلور و تشخیص صحیح ارزشهای آن برای حفاظت است.
سپاسگزاری.
نگارنده از مساعدتهای فراوان سرکار خانم روحانگیز عباسعظیمی در تنظیم مقاله تشکر میکند. از گیاهشناسان بخش تحقیقات گیاهشناسی مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور سرکار خانم دکتر زیبا جمزاد، آقایان دکتر علیاصغر معصومی، دکتر ولیاله مظفریان و دکتر مصطفی اسدی برای شناسایی تخصصی نمونههای گیاهی و از آقای دکتر یونس عصری برای همراهی در سفرهای علمی تشکر میشود. همچنین نگارنده از سرکار خانم دکتر فریده عطار، استاد محترم دانشگاه تهران، برای شناسایی نمونههای خاص تشکر ویژه دارد. از مدیریت محترم مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور برای فراهمکردن شرایط و امکانات لازم برای انجام این پژوهش تشکر میشود.
پیوست 1- فهرست شکلهای زیستی، پراکنش جغرافیایی و شماره هرباریومی نمونه تاکسونهای منطقه حفاظتشده بیستون:Ph (فانروفیت)، Ch (کامفیت)، Hem (همیکریپتوفیت)، Th (تروفیت)، IT (ایرانی - تورانی)، ES (اروپا - سیبری)، M (مدیترانهای)، SS (صحرا - سندی)، PL (چندناحیه ای)، Cosm (جهان وطن)، * (انحصاری)
تاکسون |
شکل زیستی |
پراکنش جغرافیایی |
شماره هرباریومی (TARI) |
PTERIDOPHYTA FILICIALES |
|
|
|
Aspleniaceae |
|
|
|
Cheilanthes fragrans (L.) Sw. |
Geo |
PL |
87651 |
Ch. persica (Bory) Mett. ex Kuhn |
Geo |
IT |
87652 |
Sinopteridaceae |
|
|
|
Ceterach officinarum DC. |
Geo |
IT |
87653 |
SPERMATOPHYTA ANGIOSPERMAE DICOTYLEDONES |
|
|
|
Acanthaceae |
|
|
|
Acanthus dioscoridis L. |
Geo |
IT |
87654 |
Aceraceae |
|
|
|
Acer monspessulanum L. subsp. cinerascens(Boiss.) Yaltirik |
Ph |
IT |
87657 |
Anacardiaceae |
|
|
|
Pistacia atlantica Desf. subsp. kurdica (Zohary) Rech.f. |
Ph |
IT |
87657 |
P. khinjuk Stocks |
Ph |
IT, SS |
87657 |
Apiaceae |
|
|
|
Anthriscus cerefolium (L.) Hffm. |
Th |
PL |
87658 |
A. nemorosa (Bieb.) Spreng. |
Geo |
IT, M |
87659 |
Bunium elegans (Fenzl)Freyn |
Hem |
IT |
87660 |
Bupleurum gerardii All. |
Th |
IT, M |
87661 |
B. kurdicum Boiss. |
Th |
IT |
87662 |
Chaerophyllum macropodum Boiss. |
Hem |
IT |
87663 |
Eryngium bungei Boiss. |
Hem |
IT |
87664 |
E. thyrsoideum Boiss. |
Hem |
IT |
87665 |
Falcaria vulgaris Bernh. |
Th |
IT |
87666 |
Ferula haussknechtii Wolff ex Rech.f. |
Hem |
IT |
87667 |
F. orientalis L. |
Hem |
IT |
87668 |
*Ferulago angulata (Schlecht.) Boiss. subsp.carduchorum (Boiss. & Hausskn.) Chamberlain |
Hem |
IT |
87669 |
*F. phialocarpa Rech. f. & H. Riedl |
Hem |
IT |
87670 |
Grammosciadium scabridum Boiss. |
Hem |
IT |
87671 |
Heptaptera anisoptera (Dc.) Tutin |
Hem |
IT, M |
87672 |
Johrenia aromatica Rech. F. |
Hem |
IT |
87673 |
Lagoecia cuminoides L. |
Th |
IT, M |
87674 |
Lisaea heterocarpa (Dc.) Boiss. |
Th |
IT |
87675 |
*Malabaila porphyrodiscus Stapf & Wettst. |
Geo |
IT |
87676 |
Muretia amplifolia Boiss. & Hausskn. |
Hem |
IT |
87677 |
*Pimpinella deverroides (Boiss.) Boiss. |
Hem |
IT |
87678 |
P. eriocarpa Banks & Soland |
Th |
IT |
87679 |
P. kotschyana Boiss. |
Hem |
IT |
87680 |
Prangos pabularia Lindl. |
Hem |
IT |
87681 |
P. uloptera DC. |
Hem |
IT |
87682 |
Scaligeria meifolia (Fenzl.) Boiss. |
Hem |
IT, M |
87683 |
Scandix pecten-veneris L. |
Th |
Cosm |
87684 |
Scandix stellata Banks & Soland |
Th |
IT, M |
87685 |
Smyrnium cordifolium Boiss. |
Hem |
IT |
87878 |
Torilis leptophylla (L.) Reichenb. |
Th |
IT, M |
87686 |
Trigonosciadium tuberosum Boiss. |
Geo |
IT |
87687 |
Turgenia latifolia (L.) Hoffm. |
Th |
PL |
87688 |
T. lisaeoides C. C. Townsend |
Th |
IT |
87689 |
Zosimia absinthifolia (Vent.) Link |
Hem |
IT, ES |
87690 |
Asteraceae |
|
|
|
Achillea albicaulis C. A. Mey. |
Ch |
IT |
87691 |
A. aleppica DC. |
Ch |
IT |
87692 |
Anacyclus nigellifolius Boiss. |
Th |
IT, M |
87693 |
Anthemis odontostephana Boiss. var. odontostephana |
Th |
IT |
87694 |
Artemisia haussknechtii Boiss. |
Ch |
IT |
87695 |
Carduus pycnocephalus L.subsp. arabicus (Jacq. ex Murray) Vyman |
Th |
IT, M |
87696 |
Carthamus lanatus L. |
Th |
IT, M |
87697 |
*Centaurea aucheri (DC.) Wagenitz subsp. indistincta Wagenitz |
Ch |
IT |
87698 |
C. imperialis Hausskn. ex Bornm. |
Hem |
IT |
87699 |
C. irritans Wagenitz |
Hem |
IT |
87700 |
C. solstitialis L. subsp. solstitialis |
Th |
Cosm |
87701 |
Cephalorrynchus microcephalus (DC.) Schchian |
Geo |
IT |
87702 |
Chardinia orientalis (L.) O. Kuntze |
Th |
IT |
87703 |
Cichorium pumilum Jacq. |
Th |
IT, M |
87704 |
Cousinia calocephala Jaub. & Spach |
Hem |
IT |
87705 |
*C. concinna Boiss. et Haussknecht |
Hem |
IT |
87834 |
*C. lurorum Bornm. |
Hem |
IT |
87706 |
Crepis alpina L. |
Th |
IT |
87707 |
C. kotschyana (Boiss.) Boiss. |
Th |
IT |
87708 |
C. marschallii (C. A. Mey .) F. Schultz |
Hem |
IT |
87709 |
*C. straussii Bornm. |
Th |
IT |
87710 |
Crupina crupinastrum (Moris) Vis. |
Th |
IT, M |
87711 |
*Echinops mosulensis Rech. f. var. papillosus Mozaff. |
Hem |
IT |
87712 |
Filago pyramidata L. |
Th |
PL |
87713 |
Garhadiolus angulosus Jaub. & Spach |
Th |
IT |
87723 |
Geropogon hybridus (L.) Schultz- Bip. |
Th |
IT, M |
87714 |
Gundelia tournefortii L. |
Geo |
PL |
s.n. |
*Helichrysum oligocephalum DC. |
Ch |
IT |
87715 |
Koelpinia tenuissima Pavl. & Lipsch. |
Th |
IT, SS |
87716 |
Lactuca serriola L. |
Hem |
IT, ES |
87717 |
Lapsana communis L. |
Hem |
IT, ES |
87718 |
Micropus supinus L. |
Th |
IT, M |
87719 |
Picnomon acarna (L.) Cass. |
Th |
IT, M |
87720 |
Picris strigosa M. B. subsp. strigosa |
Hem |
IT |
87721 |
P. strigosa M. B. subsp. kurdica Lack. |
Hem |
IT |
87722 |
Scorzonera calyculata Boiss. |
Geo |
IT, M |
87724 |
S. lanata (L.) O. Hoffm |
Geo |
IT, M |
87725 |
S. papposa DC. |
Geo |
IT |
87726 |
S. phaeopappa (Boiss.) Boiss. |
Geo |
IT |
87727 |
S. turkeviczii Krash & Lipsch. |
Geo |
IT |
87728 |
Senecio vernalis Waldst. & Kit. |
Th |
IT, M |
87729 |
Serratula cerinthifolia (Sm.) Boiss. |
Th |
IT |
87730 |
Siebera nana (Dc.) Bornm. |
Th |
IT |
87731 |
Steptorhamphus persicus (Boiss.) Fedtsch. |
Hem |
IT |
87732 |
S. tuberosus (Jacq.) Grossh. |
Geo |
IT, M |
87733 |
*Tanacetum polycephalum Schultz- Bip. subsp. farsicum Podl. |
Ch |
IT |
87734 |
Tragopogon bornmuelleri M. Ownbey & Rech. f. |
Geo |
IT |
87735 |
T. buphthalmoides (Dc.) Boiss. |
Geo |
IT |
87736 |
T. coloratus C. A .Mey. |
Geo |
IT |
87737 |
T. graminifolius DC. |
Geo |
IT |
87738 |
T. longistris Bisch. ex Schultz Bip. |
Geo |
IT, ES |
87739 |
Urospermum picroides (L.) F.W. Schmidt |
Th |
IT, M |
87740 |
*Zoegea leptaurea L. subsp. mianensis (Boiss.) Rech. f. |
Th |
IT |
87741 |
Boraginaceae |
|
|
|
Anchusa strigosa Labill. |
Hem |
IT |
87742 |
Lappula sinaica (DC.) Asherson ex Schweinf. |
Th |
IT |
87749 |
Myosotis refracta Boiss. |
Th |
IT |
87743 |
*Onosma bisotunensis Attar & Hamzehee |
Hem |
IT |
80844 |
O. hebebulbum DC. |
Ch |
IT |
87745 |
*O. kotschyi Boiss. |
Hem |
IT |
87746 |
O. nervosum H. Riedl. |
Geo |
IT |
87744 |
O.sericeum Willd. |
Hem |
IT |
87748 |
Rindera lanata (Lam.) Bge. |
Hem |
IT |
87750 |
Rochelia disperma (L.f.) K. Koch |
Th |
PL |
87751 |
Trichodesma incanum (Bge.) A. DC. |
Hem |
IT |
87752 |
Brassicaceae |
|
|
|
Aethionema carneum (Banks & Sol.) B. Fedtsch. |
Th |
IT |
87753 |
Alyssum contemptum Schott & Ky. |
Th |
IT |
87754 |
A. hirsutum M.B. |
Th |
IT |
87755 |
A. linifolium Steph. exWilld. var. linifolium |
Th |
IT, M |
87756 |
A. strictum Willd. |
Th |
IT, ES |
87757 |
A. strigosum Banks & Sol. |
Th |
IT, ES |
87758 |
Arabis aucheri Boiss. |
Th |
IT |
87759 |
A. nova Vill. |
Th |
IT, ES |
87760 |
Aubrieta parviflora Boiss. |
Hem |
IT |
87761 |
Biscutella didima L. |
Th |
IT, SS |
87762 |
Brossardia papyracea Boiss. |
Hem |
IT |
87763 |
Cardaria draba (L.) Desv. |
Geo |
IT, M |
87764 |
Clypeola jonthlaspi L. |
Th |
IT |
87765 |
Erysimum repandum L. |
Th |
IT, M |
87766 |
E. kurdicum Boiss. & Hausskn. |
Hem (Biennial) |
IT |
87767 |
Fibigia macrocarpa (Boiss.) Boiss. |
Ch |
IT |
87768 |
F. suffruticosa (Vent.) Sweet |
Ch |
IT |
87769 |
Isatis cappadocica Desv. |
Hem |
IT |
87770 |
I. lusitanica L. |
Th |
IT, M |
87771 |
Matthiola longipetala (Vent.) DC. |
Th |
IT, SS |
87772 |
Neslia apiculata (Pall.) B. Fedtsch. |
Th |
PL |
87773 |
Parlatoria cakiloides Boiss. |
Th |
IT |
87774 |
Sameraria stylophora (Jaub. & Spach.) Boiss. |
Th |
IT |
87775 |
Sinapis arvensis L. |
Th |
IT, SS |
87776 |
Sisymbrium damascenum Boiss. & Gill. |
Th |
IT |
87777 |
Thlaspi perfoliatum L. |
Th |
IT |
87778 |
Campanulaceae |
|
|
|
*Campanula candida DC. |
Ch |
IT |
87779 |
C. reuteriana Boiss. & Bal. |
Th |
IT, SS |
87780 |
C. erinus L. |
Th |
IT, SS |
87936 |
C. flaccidula Vatke |
Th |
IT |
87781 |
Legousia falcata (Ten.) Fritsch |
Th |
IT |
87782 |
Mindium laevigatum (Vent.) Rech.f. & Schiman–Czeika |
Hem |
IT |
87783 |
Caprifoliaceae |
|
|
|
Lonicera nummulariifolia Jaub. & Spach |
Ph |
IT |
87784 |
Caryophyllaceae |
|
|
|
Acanthophyllum caespitosum Boiss. |
Ch |
IT |
87785 |
Ankyropetalum gypsophiloides Fenzl var. gypsophiloides |
Ch |
IT |
87786 |
Arenaria leptoclados (Rchb.) Guss. |
Th |
PL |
87787 |
Buffonia oliveriana Ser. |
Th |
IT |
87788 |
Cerastium dichotomum L. |
Th |
IT |
87789 |
C. inflatum Link ex Desf. |
Th |
IT |
87790 & 87791 |
Dianthus orientalis Adams subsp. nassireddini (Stapf) Rech.f. |
Ch |
IT |
87792 |
D. persicus Hausskn. |
Ch |
IT |
87793 |
*D. tabrisianus Bienert ex Boiss. var. tabrisianus |
Ch |
IT |
87794 |
*Gypsophila polyclada Fenzl ex Boiss. var. glandulosa Barkoudah |
Ch |
IT |
87795 |
Holosteum umbellatum L. |
Th |
IT, M |
87796 |
Mesostemma kotschyanum (Fenzel) Vved. subsp. kotschyanum |
Hem |
IT |
87797 |
Minuartia hamata (Hausskn.) Mattf. |
Th |
IT |
87798 |
M. hybrida (Vill.) Schischk. subsp. Hybrida (syn. Queria hispanica L.) |
Th |
PL |
87799 |
M. meyeri (Boiss.) Bornm. |
Th |
IT |
87800 |
*Silene albescens Boiss. |
Ch |
IT |
87801 |
S. ampullata Boiss. |
Ch |
IT |
87802 |
S. aucheriana Boiss. |
Ch |
IT |
87803 |
S. conoidea L. |
Th |
IT, M |
87804 |
S. montbretiana Boiss. |
Th |
IT |
87805 |
Stellaria media (L.) Vill. |
Th |
PL |
87806 |
Vaccaria hispanica (Miller) Rauschert |
Th |
IT |
87807 |
Velezia rigida L. |
Th |
IT, M |
87808 |
Cistaceae |
|
|
|
Helianthemum ledifolium (L.) Miller var. Ledifolium |
Th |
IT, M |
87809 |
H. salicifolium (L.) Miller |
Th |
PL |
87810 |
Convolvulaceae |
|
|
|
Convolvulus betonicifolius Mill. |
Hem |
IT |
87811 |
Crassulaceae |
|
|
|
Rosularia sempervivum (M.B.) Berges var. sempervivum |
Hem |
IT, ES |
87812 |
Umbilicus intermedius Boiss. |
Geo |
IT |
87813 |
U. tropaeolifolius Boiss. |
Geo |
IT |
87814 |
Cuscutaceae |
|
|
|
Cuscutababylonica Auch. & Choisy var. babylonica |
Par. |
IT |
87815 |
Dipsacaceae |
|
|
|
Cephalaria dichaetophora Boiss. |
Th |
IT |
87816 |
Pterocephalus kurdicus Vatke |
Ch |
IT |
87817 |
P. plumosus (L.) Coulter |
Th |
IT, ES |
87818 |
Scabiosa calocephala Boiss. |
Th |
PL |
87819 |
S. macrochaete Boiss. & Hausskn. |
Th |
IT |
87820 |
Euphorbiaceae |
|
|
|
Euphorbia allepica L. |
Th |
IT, M |
87821 |
E. biglandulosa Desf. |
Hem |
IT |
87822 |
E. cheiradenia Boiss. & Hohen. |
Ch |
IT |
87823 |
*E. decipiens Boiss. ex Buhse |
Hem |
IT |
87824 |
E. falcata L. |
Th |
PL |
87825 |
E. macroclada Boiss. |
Hem |
IT, ES |
87826 |
Fagaceae |
|
|
|
Quercus brantii Lindl. var. persica (Jaub. & Spach) Zohary |
Ph |
IT |
s.n. |
Geraniaceae |
|
|
|
Erodium cicutarium (L.) L'Her. ex Aiton |
Th |
PL |
87826 |
Geranium rotundifolium L. |
Th |
IT, ES |
87828 |
G. tuberosum L. subsp. micranthum Schonbeck- Teme |
Geo |
IT |
87829 |
Guttiferae |
|
|
|
Hypericum lysimachioides Boiss. var. spathulatum N. Robson |
Hem |
IT |
87830 |
Lamiaceae |
|
|
|
Acinos graveolens (M. B.) Link. |
Th |
IT, M |
87831 |
*Ajuga chamaecistus Ging. ex Benth. subsp. chamaecistus |
Ch |
IT |
87832 |
Eremostachys laevigata Bunge |
Hem |
IT |
s.n. |
Lallemantia iberica (Stev.) Fisch. & C. A. Mey. |
Th |
IT |
87833 |
Lamium amplexicaule L. var. amplexicaule |
Th |
PL |
87835 |
L. garganicum L. subsp. pictum (Boiss. & Helder. ex Boiss.) P.W. Ball |
Geo |
IT, M |
87836 |
Micromeria myrtifolia Boiss. & Hohen. |
Ch |
IT |
87837 |
Phlomis bruguieri Desf. |
Hem |
IT |
87838 |
Ph. herba-venti L. |
Hem |
IT |
87839 |
Ph. olivieri Benth. |
Hem |
IT |
87840 |
Ph. rigida Labill. |
Hem |
IT |
87841 |
Salvia limbata C. A. Mey. |
Hem |
IT, ES |
87842 |
S. multicaulis Vahl |
Ch |
IT |
87843 |
S. palaestina Benth. |
Hem |
IT |
87844 |
S. virgata Jacq. |
Hem |
IT, ES |
87845 |
*Satureja edmondi Briquet |
Ch |
IT |
87846 |
Sideritis montana L. |
Th |
PL |
87847 |
Stachys benthamiana Boiss. |
Hem |
IT |
87848 |
S. inflata Benth. |
Hem |
IT |
87849 |
Teucrium orientale L. subsp. orientale |
Ch |
IT |
87850 |
T. polium L. |
Hem |
IT, M |
87851 |
Thymus pubescnes Boiss. & Kotschy ex Celak. |
Ch |
IT, M |
87852 |
Ziziphora capitata L. subsp. capitata |
Th |
IT, ES |
87853 |
Linaceae |
|
|
|
Linum nodiflorum L. |
Th |
PL |
87854 |
Malvaceae |
|
|
|
Alcea hohenackeri (Boiss. & Huet) Boiss. |
Hem |
IT |
87855 |
A. kurdica (Zohary) I. Riedl |
Hem |
IT |
87856 |
Moraceae |
|
|
|
Ficus rupestris (Hausskn. ex Boiss.) Azizian (syn: Ficus carica L. subsp. rupestris (Hausskn. ex Boiss.) Browicz. |
Ph |
IT |
87857 |
Oleaceae |
|
|
|
Fraxinus rotundifolia Miller subsp. rotundifolia |
Ph |
IT |
87858 |
Orobanchaceae |
|
|
|
Orobanche kotschyi Reut. |
Geo(Par) |
IT, M |
87859 |
O. lavandulacea Reichenb. |
Geo(Par) |
IT |
87861 |
Papaveraceae |
|
|
|
Papaver bornmuelleri Fedde |
Th |
IT |
87861 |
P. fugax Poiret |
Hem |
IT |
87862 |
Roemeria hybrida (L.) DC. subsp. dodecandra (Forssk.) Maire |
Th |
PL |
87863 |
Papilionaceae |
|
|
|
Astragalus alyssoides Lam. |
Hem |
IT |
87864 |
*A. ciceropsis Hamzehee & Maassoumi |
Hem |
IT |
83521 |
A. compactus Lam. [ |
Ch |
IT |
87865 |
A. curvirostris Boiss.subsp. curvirostris |
Ch |
IT |
87866 |
A. geminanus Boiss. & Hausskn. |
Ch |
IT |
87867 |
*A. glumaceus Boiss. |
Ch |
IT |
87868 |
*A. hamadanus Boiss. |
Ch |
IT |
87869 |
A.hamosus L. |
Th |
IT |
87870 |
A. laguriformis Fryen |
Ch |
IT |
87871 |
*A. montis-parrowii Maassoumi |
Ch |
IT |
6108 |
A. nervistipolus Boiss. & Hausskn. |
Ch |
IT |
87872 |
A. obtusifolius DC. |
Hem |
IT |
87873 |
*A. pseudorobustus Maass. & Podl. |
Hem |
IT |
87874 |
A. rhodochrous Boiss. & Hausskn. |
Ch |
IT |
87875 |
*A. rhodosemius Boiss. |
Ch |
IT |
87876 |
*A. tabrisianus Boiss. & Buhse |
Ch |
IT |
87877 |
A. trifoliolatus Boiss. |
Hem |
IT |
87878 |
*A. vegetus Bunge |
Hem |
IT |
87879 |
A. verus Olivier (syn: A. parrowianus Boiss. & Hausskn.) |
Ch |
IT |
87880 |
Cicer arietinum L. |
Th |
IT |
87881 |
Glycyrrhiza glabra L. var. glabra |
Geo |
IT |
s.n. |
Lathyrus aphaca L. var. aphaca |
Th |
IT, ES |
87882 |
L. boissieri Sirj. |
Hem |
IT |
87883 |
L. cicera L. |
Th |
Pl |
87884 |
L. inconspicuus L. |
Th |
IT |
87885 |
Lens cyanea (Boiss. & Hohen.) Alof. |
Th |
IT, SS |
87886 |
Medicago coronuta (L.) Bartalini |
Th |
PL |
87887 |
M. minima (L.) Bartalini var. minima |
Th |
PL |
87888 |
M. orbicularis (L.) Bart. |
Th |
IT, ES |
87889 |
M. radiata L. |
Th |
IT, M |
87890 |
M. rigidula (L.) All. var. submitis (Boiss.) C.C. Heyn. |
Th |
PL |
87891 |
*Onobrychis melanotricha Boiss. |
Ch |
IT |
87892 |
Pisum sativum L. |
Th |
PL |
87592 |
Trifolium campestre Schreb. |
Th |
IT, ES |
87593 |
T. cherleri L. |
Th |
IT |
87893 |
T. dasyurum C. Presl |
Th |
IT, SS |
87894 |
T. echinatum M.B. |
Th |
IT, SS |
87895 |
T. grandiflorum Schreb. |
Th |
PL |
87896 |
T. micranthum Viv. |
Th |
IT, ES |
87897 |
T. pilulare Boiss. |
Th |
IT |
87898 |
T. scabrum L. |
Th |
PL |
87899 |
T. stellatum L. var. stellatum |
Th |
IT, SS |
87900 |
T. tomentosum L. var. tomentosum |
Th |
IT, SS |
87901 |
Trigonella monantha C.A.Mey. subsp. noeana (Boiss.) Huber- Morath |
Th |
IT, ES |
87902 |
T. monspeliaca L. |
Th |
IT, ES |
87903 |
T. uncata Boiss. & Noe |
Th |
IT, SS |
87904 |
Vicia lutea L. |
Th |
IT, ES |
87905 |
V. sativa L. var. sativa |
Th |
IT, ES |
87906 |
V. variabilis Freyn & Sint. |
Hem |
IT, ES |
87907 |
V. villosa Roth. subsp. villosa |
Th |
IT |
87908 |
Plumbaginaceae |
|
|
|
*Acantholimon olivieri (Jaub. & Spach) Boiss. |
Ch |
IT |
87909 |
Podophyllaceae |
|
|
|
Bongardia chrysogonum (L.) Spach |
Geo |
IT, SS |
87910 |
Polygonaceae |
|
|
|
Rheum ribes L. |
Geo |
IT |
s.n. |
Rumex crispus L. |
Hem |
IT |
87911 |
R. tuberosus L. |
Geo |
IT |
87912 |
Primulaceae |
|
|
|
Androsace maxima L. |
Th |
PL |
87913 |
Lysimachia linum-stellatum L. |
Th |
IT |
s.n. |
Ranunculaceae |
|
|
|
Adonis aestivalis L. |
Th |
IT, M |
87914 |
Ceratocephala falcata (L.) Pers. |
Th |
IT, M |
87915 |
Consolida hohenackeri (Boiss.) Grossh. |
Th |
IT |
87916 |
Delphinium ochroleucum Stev.ex DC. |
Th |
IT |
87917 |
Nigella arvensis L. |
Th |
IT |
87918 |
N. oxypetala Boiss. |
Th |
IT |
87919 |
Ranunculus asiaticus L. |
Geo |
IT, ES |
87920 |
R. macrorrhynchus Boiss. |
Geo |
IT |
87921 |
R. millefolius Banks & Sol. |
Geo |
IT |
87922 |
R. oxypermus Willd. |
Geo |
IT |
87923 |
Rhamnaceae |
|
|
|
*Rhamnus pallasii Fisch. & C. A. Mey. subsp. iranica (Hausskn.) Browicz & Jzielinski |
Ph |
IT |
87924 |
Rosaceae |
|
|
|
Amygdalus arabica Olivier |
Ph |
IT |
87925 |
A. kotschyi Boiss. & Hohen. |
Ph |
IT |
87926 |
A. lycioides Spach var. lycioides |
Ph |
IT, M |
87927 |
A. orientalis Duh. subsp. orientalis |
Ph |
IT |
87928 |
Cerasus microcarpa (C.A. Mey.) Boiss. subsp. tortuosa (Boiss. & Hausskn.) Browicz |
Ph |
IT |
87929 |
Cotoneaster morulus Pojark. |
Ph |
IT |
88005 |
Crataegus azarolus var. aronia (syn.: C. aronia (L.) Bosc.) |
Ph |
IT |
87930 |
C. pontica K. Koch |
Ph |
IT |
87931 |
Rosa elymaitica Boiss. & Hausskn. |
Ph |
IT |
87932 |
Sanguisorba minor Scop. subsp. lasiocarpa (Boiss. & Hausskn.) Nordbury |
Hem |
IT |
87933 |
Rubiaceae |
|
|
|
Callipeltis cucullaria (L.) Steven |
Th |
IT, SS |
87934 |
*Crucianella gilanica Trin. subsp. glauca (A. Rich. & DC.) Ehrend. |
Ch |
IT |
87935 |
C. macrostachyaBoiss. |
Th |
IT |
86048 |
Cruciata taurica (Pallas ex willd.) Ehrendorf subsp. persicus (DC.) Ehrend. |
Ch |
IT |
87594 |
Galium aparine L. |
Th |
Cosm |
87938 |
G. mite Boiss. & Hohen. |
Ch |
IT |
87939 |
G. setaceum Lam. |
Th |
Pl |
87940 |
G. tricornutum Dandy |
Th |
Cosm |
87942 |
Rubia tinctorum L. |
Geo |
IT, M |
s.n. |
Salicaceae |
|
|
|
Salix alba L. |
Ph |
PL |
87943 |
Scrophulariaceae |
|
|
|
Euphrasia pectinata Ten. |
Th |
IT, ES |
87944 |
Leptorhabdos parviflora (Benth.) Benth. |
Th |
IT, ES |
87945 |
Linaria fastigiata Chav. |
Hem |
IT |
87946 |
Scrophularia pruinosa Boiss. |
Hem |
IT, ES |
87947 |
S. variegata Bieb. |
Hem |
IT |
87948 |
Verbascum pseudo-digitalis Nab. var. phoenicandrum Murb. |
Hem |
IT |
87949 |
Veronica anagalloides Guss. subsp. anagalloides |
Th (Hel) |
IT, ES |
87950 |
V. viscosa Boiss. |
Th |
IT |
87951 |
Solanaceae |
|
|
|
Hyoscyamusniger L. |
Th |
IT, ES |
87952 |
Thymelaeaceae |
|
|
|
Daphne mucronata Royle |
Ph |
IT |
87953 |
D. oleoides Schreb. subsp. kurdica (Bornm.) Bornm. (syn.: D. stapfii Bornm. & Keissier) |
Ph |
IT |
87954 |
Ulmaceae |
|
|
|
Celtis tournefortii Lam. |
Ph |
IT |
87955 |
Urticaceae |
|
|
|
Parietaria judaica L. |
Hem |
IT, ES |
87956 |
Valerianaceae |
|
|
|
Valerianella vesicaria (L.) Moench |
Th |
IT, ES |
87957 |
Violaceae |
|
|
|
Viola modesta Fenzl |
Th |
IT |
87958 |
MONOCOTYLEDONES |
|
|
|
Araceae |
Geo |
IT |
87959 |
Arum kotschyi Boiss. |
|
|
|
Cyperaceae |
|
|
|
Carex pachystylis J. Gay |
Geo |
IT |
87960 |
Iridaceae |
|
|
|
Gladiolus atroviolaceus Boiss. |
Geo |
IT |
87961 |
Gynandris sisyrinchium (L.) Perl. |
Geo |
IT, SS |
87962 |
Liliaceae |
|
|
|
*Allium chloroneurum Boiss. |
Geo |
IT |
87963 |
Bellevalia glauca (Lindl.) Kunth |
Geo |
IT |
87964 |
B. olivieri (Baker) Wendelbo |
Geo |
IT |
87965 |
Fritillaria imperialis L. |
Geo |
IT |
87966 |
F. persica L. |
Geo |
IT |
87967 |
Gagea chlorantha (M.B.) J. A. et J.H. Schultes |
Geo |
IT |
87968 |
Ornithogalum brachystachys K. Koch |
Geo |
IT |
87969 |
O. persicum Hausskn. ex Bornm. |
Geo |
IT |
87970 |
*Scilla bisotunensis Speta |
Geo |
IT |
87971 |
Poaceae |
|
|
|
Aegilops ovata L. |
Th |
IT |
87972 |
A. triuncialis L. |
Th |
PL |
87973 |
Arrhenatherum kotschyi Boiss. |
Geo |
IT |
87974 |
Avena barbata Pott ex Link |
Th |
IT, SS |
87975 |
A. clauda Durieu |
Th |
IT |
87976 |
A. eriantha Durieu |
Th |
IT |
87977 |
A. fatua L. var. fatua |
Th |
IT |
87978 |
A. ludoviciana Durieu |
Th |
IT, SS |
87979 |
A. wiestii Steud. |
Th |
IT |
87980 |
Boissiera squarrosa (Banks & Sol.) NevskiKeng |
Th |
IT |
87981 |
Bromus danthoniae Trin.var. danthoniae |
Th |
IT |
87982 |
B. danthoniae Trin. var. lanuginosus Roshev. |
Th |
IT, SS |
87983 |
B. japonicus Thunb. var. japonicus |
Th |
PL |
87984 |
B. madritensis L. |
Th |
IT, SS |
87985 |
B. scoparius L. |
Th |
IT, SS |
87986 |
B. sericeus Drobov |
Th |
IT |
87987 |
B. sterilis L. |
Th |
PL |
87988 |
B. tectorum L. var. hirsutus Regel |
Th |
Cosm |
87989 |
B. tectorum L. var. tectorum |
Th |
IT |
87990 |
B. tomentellus Boiss. |
Hem |
IT |
87991 |
Echinaria capitata (L.) Desf. |
Th |
IT |
87992 |
Eremopoa persica (Trin.) Rozhev. var. persica |
Th |
IT |
87993 |
Festuca ovina L. |
Hem |
IT |
87994 |
Heteranthelium piliferum (Banks & Sol.) Hochst |
Th |
IT |
87995 |
Hordeum bulbosum L. |
Geo |
IT, SS |
87996 |
Lophochloa berythea (Boiss. & Blanche) Bor |
Th |
IT, SS |
87997 |
L. phleoides (Vill.) Rechb. |
Th |
PL |
87998 |
Melica persica Kunth subsp. persica |
Geo |
IT |
87999 |
Milium pedicellare (Bornm.) Roshev. ex Meldris |
Th |
IT |
88000 |
Piptatherum holciforme(M. Bieb.) Roem. & Schult. subsp.longiglumeHausskn. |
Hem |
IT, M |
88001 |
Pennisetum orientale L. |
Hem |
IT |
88002 |
Phleum exaratum Griseb. |
Th |
IT |
88003 |
Stipa arabica Trin. & Rupr. var. arabica |
Hem |
IT |
88006 |
S. holocericea Trin. subsp. holocericea |
Hem |
IT |
88007 |
S. lessingianaTrin. & Rupr. |
Hem |
PL |
88008 |
Taeniatherum asperum (Simonkai) Nevski |
Th |
IT |
88009 |
T. crinitum (Schreb.) Nevski |
Th |
IT |
88010 |
Triticum boeoticum Boiss. subsp. boeoticum |
Th |
IT |
88011 |
Trisetum rigidum (Bieb.) Roemer & Schultes |
Geo |
IT, ES |
88012 |
Vulpia ciliata Link |
Th |
IT, SS |
88013 |
V. hirtiglumis Boiss. & Hausskn. |
Th |
IT, SS |
88014 |
V. persica (Boiss. & Buhse) V. Krecz & Dobrov |
Th |
IT |
88015 |