معرفی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه حفاظت‌شده راژان در استان آذربایجان غربی

نویسندگان

1 گروه گیاهان دارویی، مرکز آموزش عالی شهید باکری میاندوآب، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

2 اداره منابع طبیعی ارومیه، ارومیه، ایران

3 گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

چکیده

شناسایی پوشش گیاهی و بررسی جغرافیایی گیاهی یک ناحیه مشخص، راهکارهای مناسب را برای تعیین قابلیت‌های گیاهی، دارویی، غذایی و جنبه های مختلف ارایه می‌دهد. در عین حال، عامل مؤثری در سنجش و ارزیابی وضعیت کنونی و پیش‌بینی وضعیت آینده به شمار می‌رود و برای اعمال مدیریت در منطقه نقش به‌سزایی دارد. پژوهش حاضر، به منظور بررسی پوشش گیاهی حوزه راژان با هدف دستیابی به اطلاعات مناسب جهت مدیریت صحیح و شناخت استعدادها و پتانسیل‌های موجود در حوزه در سال‌های 1392 تا 1393 انجام گرفت. حوزه راژان در استان آذربایجان غربی- شهرستان ارومیه در موقعیت جغرافیایی ²54، ¢46 و °44 تا ²57، ¢53 و °44 طول شرقی و ²53، ¢21 و °37 تا ²56، ¢23 و °37 عرض شمالی در ارتفاع 3215 متری از سطح دریا واقع شده است. میانگین بارندگی و دمای سالیانه منطقه طی دوره آماری ده ساله به ترتیب 2/459 میلی‌متر و 6/5 درجه سانتیگراد است. بررسی انتشار جغرافیایی فلور منطقه نشان داد که بیشترین پراکنش جغرافیایی به ناحیه ایرانی-تورانی تعلق دارد. طی این بررسی، تعداد 91 گونه گیاهی متعلق به 73 جنس و 21 تیره جمع‌آوری و شناسایی شد. مهم‌ترین تیره‌های گیاهی از نظر بیشترین تعداد گونه شامل Poaceae با 21 گونه، Asteraceae 16 با گونه و Fabaceae با 9 گونه بود. تیره Poaceae با 14 جنس، Asteraceae با 12 جنس و Fabaceae با 9 جنس به ترتیب بیشترین تعداد جنس را به خود اختصاص داده‌اند. همی‌کریپتوفیت‌ها با 53 گونه (58 درصد)، تروفیت‌ها با 15 گونه (17درصد)، کامه‌فیت‌ها با 10 گونه (11 درصد)، کریپتوفیت‌ها با 7 گونه (8 درصد)، ژئوفیت‌ها با 4 گونه (4 درصد) و فانروفیت‌ها با 2 گونه (2 درصد) مهم‌ترین اشکال زیستی عناصر گیاهی منطقه را تشکیل می‌دهند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Flora, life form and chorology of plants in Razhan protected area in West Azerbaijan Province

نویسندگان [English]

  • Fatemeh Nejadhabibvash 1
  • Hojjat Makali 2
  • Ismaeil Rezaei Chiyaneh 3
1 Department of Medicinal Plant, Higher Education Center of Shahid Bakeri of Miandoab, Urmia University, Urmia, Iran
2 Department of Natural Resources and Watershed Management of West Azerbaijan Province, West Azerbaijan Province, Urmia, Iran
3 Department of Field Crops, Faculty of Agriculture, Urmia University, Urmia, Iran
چکیده [English]

Identification of vegetation and phytogeographical surveys in a certain region are useful approaches for establishment of pharmaceutical, edibility and other aspects of plants. Meanwhile, it can be used for measurement and assessment of present and prediction of future status of vegetation of the region. So, these studies have major effects on the management of improvement programs. This study aimed to assess vegetation Razhan access to inform and knowledge for proper management talents and potentials in the area in the years 2013 to 2014 were analyzed. Razhan region located in the city of Urmia, West Azerbaijan province, Iran. The geographical location of the station was latitude of 44°, 46' and longitude of 37°, 56' at an altitude of 3215 m above mean sea level. This area was characterized by a mean temperature of 5.6◦C and an average precipitation of 459.2 mm per year, during the 10-year period, respectively. The study of chorology indicated that the most plants belonged to the Irano-Turanian. During this study, 91 plant species belonging to 73 genera and 21 families were collected and identified. The most important families were Poaceae with 21 species, Asteraceae with 16 species and Fabaceae with 9 species. The Poaceae with 14 genera, the Asteraceae with 12 genera and the Fabaceae with 9 genera were the greatest genera, respectively. Hemicryptophytes with 53 species (58 %), Therophytes with 15 species (17 %), Chamaephytes with 10 species (11 %), Cryptophytes with 7 species (8 %), Geophytes with 4 species (4 %), and Phanerophytes with 2 species (2 %) are the most important life forms of the reserve.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Life Form
  • Phytogeography
  • Razhan
  • West Azerbaijan

مقدمه.

با توجه به اهمیت غیر قابل انکار گیاهان در هر نوع مطالعه زیست محیطی، شناسایی رُستنی‌های مناطق مختلف به طور مؤثری در برنامه‌ریزی‌های مختلف به ویژه برای حل مسایل اکولوژیک در ارتباط با مدیریت منابع طبیعی و حفاظت از اکوسیستم‌های طبیعی و شناخت گونه‌های با ارزش گیاهی نظیر گونه‌های نادر، صنعتی، دارویی، غذایی و در حال انقراض اهمیت و ارزش خود را نشان می‌دهد (Mesdaghi, 2001). بر اساس نتایج به دست آمده از آن، می‌توان روند تغییرات آینده را نیز پیش‌بینی کرد. همچنین، شناخت عناصر گیاهی موجود در یک منطقه، به عنوان اصل زیربنایی در علوم مختلف نظیر زیست‌شناسی، کشاورزی، منابع طبیعی و ... که به نحوی با گیاهان یک سرزمین ارتباط پیدا می‌نمایند، به شمار می‌رود. کشور پهناور ایران به دلیل داشتن شرایط اقلیمی خاص (11 اقلیم از 13 اقلیم جهانی) و اکولوژیک متنوع (تفاوت 50 درجه سانتیگراد و 300 روز آفتابی در سال) موجود در کشور و همچنین وجود تنوع گونه‌ای و ژنتیکی فراوان گیاهی با حدود 8000 گونه گیاهی که بیش از 750 گونه آنها دارویی هستند، از شرایط بسیار مطلوبی در جهان برخوردار است (Assareh, 2006). شناسایی و معرفی رُستنی‌های یک منطقه و مطالعه تنوع گونه‌های گیاهی به عنوان بستر تحقیقات زیست محیطی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است که از آن جمله می‌توان به امکان دسترسی آسان و سریع به گونه گیاهی خاص در محل و زمان معین (Stace, 1989)، تعیین پتانسیل و قابلیت‌های رویشی منطقه، امکان افزایش تعداد گونه‌های منطقه از نظر تراکم، شناسایی گونه‌های مقاوم و در حال انقراض و کمک به حفظ گونه‌های گیاهی و گنجینه ژنی آنها، شناسایی گیاهان دارویی و استفاده اصولی از آنها و کمک به تعیین پوشش گیاهی، اشاره نمود (Lemee, 1978)؛ Davis, 1965-1988؛ Rechinger, 1977؛ Ferrari et al., 1993؛ (Kerguelen, 1993. به عقیده Zohary (1973) چهار منطقه جغرافیای گیاهی عمده یعنی ایرانی-تورانی، اروپا-سیبری، صحرا-عربستان و سودانی در کشور ایران وجود دارد. تنوع فلور و پوشش گیاهی ایران، پیش از هر چیز مدیون تضادهای گسترده اقلیمی، توپوگرافی، پیشینه پوشش گیاهی و همین طور پتانسیل تکامل آن است. ناحیه ایرانی-تورانی سه چهارم سطح ایران را در بر می‌گیرد و بخش عمده آن را منطقه ایرانی-آناتولی تشکیل می‌دهد. از آن جا که بررسی‌های فلوریستیک مانند شناسنامه‌ای است که نشان‌دهنده وضعیت گذشته و حال یک منطقه است و همچنین، در پیش‌بینی‌های آینده نقش به‌سزایی دارد، بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، مطالعه فلوریستیک، شکل‌های رویشی و پراکنش جغرافیای گیاهان موجود در منطقه راژان در راستای معرفی گیاهان مناسب مرتعی، دارویی و صنعتی منطقه و معرفی پتانسیل‌های طبیعی منطقه است.

 

مواد و روش‌ها.

موقعیت منطقه مورد مطالعه: حوزه آبخیز راژان با مساحت 3277 هکتار در استان آذربایجان غربی، در شهرستان ارومیه قرار گرفته و از نظر موقعیت جغرافیایی بین ²54، ¢46 و °44 تا ²57، ¢53 و °44 طول شرقی و ²53، ¢21 و °37 تا ²56، ¢23 و °37 عرض شمالی واقع شده است. حداکثر ارتفاع حوزه 3215 و حداقل ارتفاع برابر 1651 متر از سطح دریا است. از نظر هیدرولوژی، حوزه مطالعاتی راژان یکی از سرشاخه‌های رودخانه باران‌دوز از زیرحوزه‌های دریاچه ارومیه است (شکل 1). آب و هوای منطقه بر اساس ضریب خشکی دومارتن از نوع آب و هوای مرطوب فراسرد است و بر اساس روش آمبرژه جزو اقلیم ارتفاعات قرار می‌گیرد. میزان متوسط بارندگی سالیانه حوزه، 2/459 میلی‌متر و متوسط درجه حرارت برابر با 6/5 درجه سانتیگراد است که بر اساس روش آمبروترمیک یک دوره مرطوب دیده شده است که از مهر ماه آغاز و تا اوایل خرداد ماه ادامه دارد و سایر ماه‌های سال به عنوان دوره خشک، به شمار می‌آید (شکل 2). بنابراین، بیشتر بارش‌ها در در هشت ماه از سال صورت می‌گیرد و دارای شدت بالا و زمان تداوم کم است که خود مؤثرترین عامل در فرسایش خاک منطقه محسوب می‌شود. در ضمن، بر اساس آمار هواشناسی از مرکز تحقیقات منابع آب (تماب) وزارت نیرو، مناطقی که دارای بارندگی متوسط بین 200 تا 500 میلی‌متر هستند، جزو حساس‌ترین مناطق نسبت به فرسایش بوده و شدت فرسایش در این مناطق معمولاً زیاد است.

 

 

 

شکل 1- موقعیت منطقه حفاظت‌شده راژان در کشور و استان آذربایجان غربی

 

شکل 2- منحنی آمبروترمیک منطقه حفاظت‌شده راژان


 

روش تحقیق.

جمع‌آوری و شناسایی نمونه‌های گیاهی در پژوهش حاضر از روش پیمایش زمینی که یکی از روش‌های مرسوم مطالعات تاکسونومیک منطقه‌ای است، استفاده شد (Mesdaghi, 2001). در فصول رویشی مختلف از فروردین ماه 1392 تا شهریور ماه سال 1393 در چندین نوبت با مراجعه مستقیم به مناطق مورد بررسی، نمونه‌های گیاهی جمع‌آوری و خشک شدند. سپس، با مراجعه به منابعی مانند کوروموفیت‌های ایران (Ghahreman, 1994) ، فلور رنگی ایران (Ghahreman, 1979-1992)، فلور ترکیه (Davis, 1965-1988)، فرهنگ نام‌های گیاهان ایران (Mozaffarian, 2003)؛ رُستنی‌های ایران (Mobayen, 1975-1995) و فلورا ایرانیکا (Rechinger, 1963-2001) شناسایی شدند (پیوست 1). اختصار اسامی مؤلفان گونه‌ها با نمایه بین‌المللی نام‌های گیاهی (IPNI, 2013) جستجو و مقابله شد. شکل‌های زیستی منطقه از روش مرسوم Raunkiaer (1934) تعیین شد. در این روش، شکل‌های زیستی گونه‌های گیاهی بر اساس موقعیت جوانه‌های احیا کننده که در سال بعد بخش‌های مختلف گیاه را به وجود می‌آورند، تعیین و به پنج دسته: فانروفیت‌ها،کامه‌فیت‌ها، همی‌کریپتوفیت‌ها، ژئوفیت‌ها و تروفیت‌ها تقسیم می‌شود. پراکنش جغرافیایی گونه‌ها نیز بر اساس روش تقسیم‌بندی نواحی رویشی تعیین گردید (Zohary, 1973).

 

نتایج و بحث.

با توجه به نقش اساسی فلور هر منطقه که در حقیقت، نتیجه واکنش‌های جامعه زیستی در برابر شرایط محیطی کنونی و همچنین در ارتباط مستقیم با تکامل گیاهان در دوران گذشته است و با توجه به نقش شناسایی گیاهان در علوم زیستی و در شناخت توان طبیعی محیط و بهره‌گیری معقول‌تر از محیط زیست و به‌سازی آن، شناسایی علمی گیاهان چه از نظر پژوهشی و چه از نظر کاربردی، اهمیت بنیادی و کلیدی پیدا کرده است (Akbarzadeh, 2001). مطالعه فلور منطقه گویای وجود 21 تیره و 91 گونه است (پیوست 1).

از میان تیره‌های موجود تیره‌های Poacae،Asteraceae وFabaceaeبا داشتن21،16 و9 گونه بهترتیببیشترین سهم را در غنای گونه‌ای دارند.تیره‌هایJuncaceae،Hypericaceae، Papaveraceae، Plumbaginaceae، Ephedraceae، Euphorbiaceae،Malvaceae و Cyperaceae هر یک با یک گونه گیاهی کمترین سهم را در غنای گونه‌ای منطقه داشتند (شکل 3).

گیاهان منطقه بالغ بر 91 گونه هستند که در میان آنها، تیره‌های Asteraceae، Fabaceae و Poaceae به علت سازگاری بیشتر با شرایط اقلیمی نیمه‌خشک تا نیمه‌مرطوب منطقه در مقایسه با سایر تیره‌های گیاهی سهم بیشتری از رُستنی‌ها را به خود اختصاص داده‌اند (پیوست 1).

جنس‌های Acanthophylum،Bromus،Hordeum وAstragalus بزرگ ترینجنس‌های منطقه هستند.تیره‌های Poaceae، Asteraceae و Fabaceae به ترتیب با داشتن 14، 12 و 7 جنس بیشترین تعداد جنس را به خود اختصاص داده‌اند.

از نظر عناصر رویشی (کورولوژی)، گیاهان موجود به طور عمده به چندین سرزمین گیاهی تعلق دارند. در میان گیاهان، 59 گونه (65 درصد) به ناحیه ایرانی-تورانی، 12 گونه (13 درصد) به ایرانی-تورانی/اروپا-سیبری و 7 گونه (8 درصد) جهانی تعلق دارند. 5 گونه (5 درصد) به ایرانی-تورانی/مدیترانه‌ای/اروپا-سیبری تعلق دارند. 4 گونه (4 درصد) دارای پراکنش ایرانی-تورانی/مدیترانه‌ای هستند. 3 گونه (3 درصد) به ایرانی-تورانی/اروپا-سیبری/صحرا-سندی/مدیترانه‌ای و 1 گونه (1 درصد) به ایرانی-تورانی/ صحرا-سندی محدود می‌شوند.

از آنجا که گیاهان به طور مداوم تحت تأثیر عوامل اقلیمی و ادافیکی قرار دارند، رشد و نمو و تنوع آنها تحت تأثیر عوامل مذکور است، به طوری که هر گونه گیاهی در طول زمان دارای ویژگی اکولوژیک خاص خود بوده، از دامنه بردباری معینی نسبت به شرایط محیطی برخوردار است. شکل‌های زیستی گیاهان انعکاسی از سازش آنها با شرایط محیطی به ویژه عوامل اقلیمی است (Mobayen, 1975-1995). عوامل مختلفی در یک اکوسیستم باعث پیدایش تنوع گونه‌ای می‌شود. تأثیر این عوامل در یک محیط طبیعی حاصل تأثیرگذاری متقابل گونه‌های گیاهی و عوامل محیطی است. به بیان دیگر، می‌توان گفت که گونه‌ها و جوامع گیاهی هر منطقه در نتیجه ترکیب عوامل بوم‌شناختی در آن منطقه شکل می‌گیرند که هر کدام از آنها معرف یکدیگرند (Pourbabayi, 2006). از نظر شکل‌ رویشی گیاهان منطقه حفاظت‌شده راژان، بیشترین درصد متعلق به همی‌کریپتوفیت‌ها (58 درصد)، سپس تروفیت‌ها (17 درصد)، کامه‌فیت‌ها (11 درصد)، کریپتوفیت‌ها (8 درصد)، ژئوفیت‌ها (4 درصد) و فانروفیت‌ها (2 درصد) است. با توجه به این که منطقه دارای اقلیم کوهستانی سرد است، همی‌کریپتوفیت‌ها (58 درصد) بیشترین شکل زیستی گیاهان منطقه را تشکیل می‌دهند (شکل 5).

طیف رویشی گونه‌های گیاهی و درصد حضور هر یک از شکل‌های زیستی می‌تواند سیمایی از وضعیت آب و هوایی منطقه را تداعی کند. حضور بالای 50 درصدی گیاهان منطقه به شکل‌زیستی همی‌کریپتوفیت و کریپتوفیت نمایانگر ویژگی‌های یک اقلیم نیمه‌خشک با زمستان‌های سرد و کوهستانی بودن منطقه است که در مقابل سرمای زمستان مقاوم هستند. افزون بر این، با توجه به فصل خشک تابستان و کمبود میزان بارندگی سازگاری همی‌کریپتوفیت‌ها به چنین شرایط اقلیمی باعث شده است که این شکل‌های زیستی به عنوان مقاوم‌ترین عناصر گیاهی، درصد بالاتری از رُستنی‌های پایدار منطقه را به خود اختصاص دهند. در مقابل، سایر شکل‌های زیستی، تروفیت‌ها آستانه تحمل کمتری نسبت به شرایط خشکی و گرما از خود نشان می‌دهند و با افزایش درجه حرارت و کمبود رطوبت خاک چرخه زندگی خود را به سرعت تکمیل می‌کنند. در پژوهش حاضر، حدود 30 درصد از گیاهان دارویی منطقه متعلق به شکل زیستی تروفیت‌ها بود که چرخه زندگی خود را (بذر تا بذر) در زمان شرایط مرطوب حاکم بر منطقه که مصادف با دوره بارندگی موجود در منطقه است، به انجام می‌رسانند. بنابراین، در فصول خشک (تابستان) منطقه معمولاً تعداد تروفیت‌ها کم است و بقایایی از آنها باقی می‌ماند. شکل‌ زیستی کامه‌فیت‌ها نیز نقش تعیین‌کننده‌ای در تثبیت خاک به ویژه در نواحی شیب‌دار کوهستانی بر عهده دارند و پناهگاهی برای سایر عناصر زیستی همچون تروفیت‌ها فراهم می‌آورند. فراوانی بالای تروفیت‌ها در منطقه به علت عواملی نظیر کمی بارندگی، خشکسالی‌های اخیر و کوتاه بودن فصل رویش است. حضور فراوان همی‌کریپتوفیت‌ها به این علت است که گیاهانی با این شکل رویشی، نسبت به شرایط سخت محیطی مانند کمبود آب و کاهش رشد رویشی بهتر تطبیق یافته‌اند. درصد نسبتاً بالای کامه‌فیت‌ها نظیر Astragalusو وجود گونه‌هایی از گیاهان بوته‌ای نظیر Acanthophylum گویای اهمیت آنها در تثبیت خاک و تنظیم فرسایش آبی است.

در بررسی فلوریستیک منطقه راژان، 43 گونه گیاهی متعلق به 15 تیره گیاهی در منطقه جمع‌آوری و شناسایی شد که با نتایج تحقیق حاضر از نظر تعداد تیره‌ها و گونه‌های موجود متفاوت است (Motamedi et al., 2014).

با توجه به منابع علمی و استفاده‌های محلی و مشاهده‌های شخصی، گیاهان منطقه بر حسب نوع استفاده شرح داده شدند (شکل 6 و پیوست 1). بر اساس نتیجه مطالعه حاضر، گونه‌هایدارویی منطقه، 44 درصد، گونه‌های مرتعی، 26 درصد، گونه‌های علوفه‌ای، 28 درصد و گیاهان سمّی و صنعتی هر کدام 1 درصد از گونه‌ها را به خود اختصاص داده‌اند. بنابراین، گیاهان دارویی بیشترین سهم را در فلور منطقه دارند. حضور گونه‌های دارویی مفید در منطقه به علت سازگاری آنها با آب و هوای خشک و نیمه‌خشک است.

 

 

   

شکل 3- وضعیت فراوانی گونه‌ها در میان تیره‌های مختلف

شکل 4- پراکنش جغرافیایی عناصر رویشی منطقه حفاظت‌شده راژان (IT: ایرانی-تورانی، SS: صحرا-سندی، :Cosm جهانی، :ES اروپا-سیبری، :M مدیترانه‌ای)

   

شکل 5- شکل زیستی گونه‌های مطالعه شده

شکل 6- توزیع گونه‌های گیاهی بر حسب نوع استفاده از آنها

 


نتیجه‌گیری.

با توجه به تنوع بالای گیاهان دارویی منطقه، دستگاه‌های اجرایی در امر حفاظت از عرصه‌های منابع طبیعی بایستی قدرت نظارت بیشتری در فرآیند بهره‌برداری از این گونه‌ها اعمال نمایند تا فرصت تجدید حیات، زادآوری و بقای رُستنی‌های منطقه تداوم یابد. بنابراین، با قرق کردن، افزایش آگاهی اهالی منطقه، آموزش و ترویج شیوه‌های بهره‌برداری سازگار با حفظ منابع طبیعی، زمینه حفاظت و حمایت جامع تنوع زیستی را در رویشگاه‌های طبیعی فراهم آورد. به نظر می‌‌رسد راهبردهای کاربردی جهت نجات گیاهان ارزشمند دارویی در حال انقراض، شناسایی، کشت و اهلی کردن آن در سطح مزارع و در کنار آن حفاظت از ژرم‌پلاسم گیاه در محل و خارج از محل است. در غیر این صورت، با روند تصاعدی استفاده از آن، نابودی این گونه‌ها به وقوع خواهد پیوست. همچنین، چرای مفرط توسط دام‌ها نیز از عوامل مهم آسیب‌پذیری این گیاهان به شمار می‌آید. بنابراین، جلوگیری از ورود و چرای دام و بهره‌برداری‌های بی‌رویه و غیر اصولی اهالی منطقه از گیاهان به ویژه گیاهان دارویی بایستی محدود گردد.

 

سپاسگزاری.

نگارندگان از همکاری‌های مهندس امیرفتحی کارشناس آزمایشگاه دانشکده منابع طبیعی دانشگاه ارومیه برای شناسایی گیاهان، قدردانی می‌نمایند.

 

 

پیوست 1- فلور، شکل‌های زیستی، پراکنش جغرافیایی و نوع مصرف گیاهان منطقه حفاظت‌شده راژان. IT:ایرانی-تورانی، SS: صحرا-سندی، Cosm: جهان‌وطن، ES: اروپا-سیبری، M: مدیترانه‌ای، He: همی‌کریپتوفیت، Th: تروفیت، Ph: فانروفیت، Ge: ژئوفیت، Ch: کامه‌فیت

نام تاکسون

نام فارسی

شکل زیستی

پراکنش جغرافیایی

نوع مصرف

Apiaceae

.

 

 

 

Chaerophyllum macropodum Boiss.

جعفری فرنگی کوهستانی

He

IT

دارویی

Dorema ammoniacum D.Don.

-

He

IT

دارویی

Eryngium bungei Boiss.

زول خراسانی

He

IT

دارویی

Ferula ovina Boiss.

کما

He

IT

مرتعی- دارویی

Prangos cheilanthifolia Boiss.

جاشیر آذربایجانی

He

IT

مرتعی- دارویی

Asteraceae

.

 

 

 

Achillea millefolium L.

بومادران البرزی

He

IT, ES

دارویی - مرتعی

Anthemis austriaca Jacq.

گل قاصد

He

IT

علوفه‌ای- مرتعی

Artemisia aucheri Boiss.

درمنه کوهی

Ch

IT

دارویی - مرتعی

Artemisia austriaca Jacq.

درمنه

He

IT, ES

دارویی

Centaurea behen L.

گل گندم طلایی

He

IT

دارویی

Centaurea virgata Lam.

گل گندم بوته‌ای

Ch

IT

علوفه‌ای- مرتعی

Centaurea gaubae (Bornm.) Wagenitz.

گل گندم سفید

He

IT

علوفه‌ای- مرتعی

Cirsiuma arvense (L.) Scop.

کنگر هرز

Cr

Es,  IT

دارویی

Cirsium lappaceum M.B.

کنگر خاردار

He

IT

مرتعی- علوفه‌ای

Echinops polygamus Bunge.

شکر تیغال چند جنسی

He

IT, ES

دارویی

Echinops ritrodes Bunge.

شکر تیغال مشهدی

He

IT, ES

دارویی

Gundelia tournefortii

کنگر علوفه‌ای

He

IT, M

دارویی

Onopordum heteracanthum C.A. Mey.

خار پنجه ناجور خار

Ch

IT

دارویی

Scariola orientalis Boiss.(Sojak.)

گاو چاق کن

He

IT

مرتعی- علوفه‌ای

Tanacetum abrotanifolium (L.) Druce.

-

He

IT

دارویی

Taraxacum austriacum Jacq.

گل قاصد

He

IT

علوفه‌ای- مرتعی

Taraxacum montanum (C. A. Mey.) DC.

گل قاصد کوهی

He

IT

دارویی

Tragopogon Bornmuelleri M. Ownbey & Rech. F.

شنگ

He

IT

دارویی

Boraginaceae

.

 

 

 

Myosotis alpestris Schmidt.

فراموشم نکن

He

IT

دارویی

Nonnea persica Boiss.

ماسوره

He

IT

دارویی

Onosma microcarpum DC.

زنگوله‌ای زرد

He

IT

دارویی

Brassicaceae

.

 

 

 

Alyssum dasycarpum Steph. ex Willd.

قدومه میوه کرکی

Th

IT

دارویی

Alyssum lanceolatum Baumg.

قدومه سرنیزه‌ای

He

IT, ES

دارویی

Cardaria draba (L.) Desv.

کنگر اوتی- خار مشک

He

Cosm

دارویی- مرتعی

Caryophyllaceae

.

 

 

 

Astragalus lagopoides Lam.

گون

He

IT

علوفه‌ای- مرتعی

Cicer oxyodon Boiss. & Hohen.

نخود تیز دندان

He

IT

دارویی - مرتعی

Lotus gebelia Vent.

آهوماش

He

IT

علوفه‌ای- مرتعی

Medicago sativa L.

یونجه

He

IT, ES

دارویی- علوفه‌ای

Melilotus officinallis (L.) Lam.

شبدرک

He

IT,  ES

دارویی- علوفه‌ای

Onobrychis cornuta (L.) Desv.

اسپرس پشته‌ای

He

IT

دارویی

Sophora alopecuroides L.

تلخه بیان

He

IT

دارویی

Ephedraceae

.

 

 

 

Ephedra procera Fisch. Et Mey.

افدرا

Ch

IT

مرتعی- دارویی

Euphorbiaceae

.

 

 

 

Euphorbia denticulate Lam.

فرفیون دندانه‌دار

He

IT

دارویی

Fabaceae

 

 

 

 

Astragalus brachyodontus Boiss.

گون

He

IT

علوفه‌ای- مرتعی

Astragalus gossypinus Fisch.

گون پنبه‌ای

Ch

IT

دارویی

Astragalus lagopoides Lam.

گون

He

IT

علوفه‌ای- مرتعی

Cicer oxyodon Boiss. & Hohen.

نخود تیز دندان

He

IT

دارویی - مرتعی

Lotus gebelia Vent.

آهوماش

He

IT

علوفه‌ای- مرتعی

Medicago sativa L.

یونجه

He

IT, ES

دارویی- علوفه‌ای

Melilotus officinallis (L.) Lam.

شبدرک

He

IT,  ES

دارویی- علوفه‌ای

Onobrychis cornuta (L.) Desv.

اسپرس پشته‌ای

He

IT

دارویی

Sophora alopecuroides L.

تلخه بیان

He

IT

دارویی

Juncaceae

.

 

 

 

Juncus lampocarpus Ehrh.

سازو

Ge

IT

مرتعی- علوفه‌ای

Hypericaceae

.

 

 

 

Hypericum helianthemoides (Spach) Boiss.

گل راعی زاگرسی

He

IT

دارویی

Lamiaceae

.

 

 

 

Mentha longifolia (L.) Hudson.

پونه

Ge

IT

دارویی

Marrubium astracanicum Jacq.

فراسیون بنفش

He

IT, ES

دارویی

Nepeta laxiflora Benth.

پونه سای تنک

Th

IT

دارویی

Phlomis olivieri Benth.

گوش بره

He

IT

دارویی

Salvia limbata C.A.Mey.

مریم گلی لبه‌دار

Th

IT

دارویی

Stachys inflata Benth.

سنبله بادکنکی

Ch

IT

دارویی – مرتعی

Stachys lavandulifolia Vahl.

چای کوهی

He

IT, M, ES

دارویی

Teucrium polium L.

مریم نخودی اسپانیایی

He

Cosm

دارویی

Thymus fallax Fisch. & C.A. Mey.

آویشن آناتولی

He

IT

دارویی

Thymus migiricus Klokov. & Des-Shost.

آویشن آذربایجانی

Th

IT

دارویی

Ziziphora tenuior L.

کاکوتی

Th

IT, ES

دارویی

Liliaceae

.

 

 

 

Allium rubellum M.B.

پیاز

Cr

IT

مرتعی- علوفه‌ای

Iris pseudocaucasica Grossh.

زنبق

Cr

IT

مرتعی- علوفه‌ای

Malvaceae

.

 

 

 

Alcea glabrata Alef.

ختمی بدون کرک

Th

IT

دارویی

Papaveraceae

.

 

 

 

Papaver orientale L.

شقایق

He

IT

دارویی

Plumbaginaceae

.

 

 

 

Acantholimon bracteatum (Giard.) Boiss.

کلاه میر حسن

Ch

IT

دارویی

Poaceae

.

 

 

 

Bromus danthoniae Trin. ex C.A.Mey.

جارو علفی هرز

Th

Cosm

علوفه‌ای- مرتعی

Bromus tectorum L.

جارو علفی باغی

Th

Cosm

مرتعی- علوفه‌ای

Bromus tomentellus Boiss.

جارو علفی چندساله

He

IT, M, ES, SS

علوفه‌ای- مرتعی

Boissiera squarrosa (Sol.) Nevski

دیز سیانج

Th

IT, M, ES, SS

علوفه‌ای- مرتعی

Cynodon dactylon (L.) Pers.

مرغ

Cr

Cosm

مرتعی، دارویی علف هرز، سمی

Dactylis glomerata L.

علف باغی

He

IT, ES, M

دارویی

Festuca ovina L.

علف بره

He

IT, ES, M, SS

علوفه‌ای- مرتعی

Heteranthelium piliferum Hochst. ex Jaub. & Spach.

دگر گل گندم

Th

IT

مرتعی- علوفه‌ای

Hordeum bulbosum L.

جوی پیازک‌دار

Ge

IT, M

دارویی

Hordeum violaceum Boiss. & Hohen.

جوی بنفش

He

IT

علوفه‌ای- مرتعی

Hordeum marinum L.

جوی یک‌ساله

Th

IT

علوفه‌ای- مرتعی

Melica persica Kunth.

ملیکا

Cr

IT

مرتعی- علوفه‌ای

Phragmites australis (Cav.) Steud.

نی

Cr

Cosm

دارویی

Poa bulbosa L.

چمن پیازک‌دار

Cr

IT, ES, M

علوفه‌ای- مرتعی

Stipa barbata Desf.

استپی ریش‌دار

He

IT

علوفه‌ای- مرتعی

Taeniatherum crinitum (Schreb.) Nevski

گیسو چمن

Th

IT, ES, M

مرتعی- علوفه‌ای

Polygonacae

.

 

 

 

Rheum ribes L.

ریواس

Ge

IT

دارویی

Rumex scutatus L.

ترشک واریزه‌ای

He

IT ,  ES

دارویی

Rosaceae

.

 

 

 

Amygdalus lyscioides Spach.

بادام خارآلود

Ph

IT

دارویی

Rosa iberica Stev. ex M.B.

رز قفقازی

Ph

IT, ES

دارویی

Sanguisorba minor Scop.

توت روباهی

He

IT, ES, M

دارویی

Rubiaceae

.

 

 

 

Crucianella gilanica Trin.

صلیبک

He

IT

مرتعی- علوفه‌ای

Galium aparine L.

پی تی راخ

Th

IT

دارویی

Scrophulariaceae

.

 

 

 

Pedicularis sibthorpii Boiss.

سنبل باتلاقی تیز دندان

He

IT

دارویی

Verbascum speciosum Schrad.

گل ماهور تماشایی

He

IT

دارویی

 

منابع.
Akbarzadeh, M. (2001) Ordination of plant communities of Watershed rangelands of Mazandaran (Vaz Protected Area). Research and Development in Natural Resources 53: 98-103 (in Persian).
Assareh, M. H. (2006) Plant diversity of Iran. Research Institute of Forests and Rangelands, Tehran (in Persian).
Davis, P. H. (ed.) (1965-1988) Flora of Turkey. vols. 1-10. Edinburgh University Press, Edinburgh.
Ferrari, C., Bona feede, F. and Alessandrini, A. (1993) Rare plants of the Emilia-Romagna region (Northern Italia): A aata bank and computer mapped Atlas for conservation purpose. Biological Conservation 64: 11-188.
Ghahreman, A. (1979-1992) Colorful flora of Iran. Research Institute of Forests and Rangelands, Tehran (in Persian).
Ghahreman, A. (1994) Iran chromophytes (systematic plant). vol. 4, Tehran University Press, Tehran (in Persian).
IPNI, The International Plant Names Index. Retrieved from http://www.ipni.org. On: March 2013.
Kerguelen, M. (1993) Index synonymique de la flore de France. Muséum national d'Histoire naturelle, Paris.
Lemee, G. (1978) Précis d Écologie vegetale. Masson et cie, Paris.
Mesdaghi, M. (2001) Analysis of plant vegetation. Mashhad Academic Center for Education, Culture and Research Publishers, Mashhad (in Persian).
Mobayen, S. (1975-1995) Vegetation of Iran. Tehran University Press, Tehran (in Persian).
Motamedi, G., Bahrami, B., Dannandeh, Gh. and Kamali, P. (2014) Evaluation of rangeland ecosystems, species composition and functional groups of Razhan region of Urmia. Second National Conference on climate change and its impact on agriculture and the environment. Urmia, Agriculture and Natural Resources Research Center of West Azerbaijan Province.
Mozaffarian, V. (2003) A dictionary of Iranian plant names. Farhang Moaser Publication, Tehran (in Persian).
Pourbabayi, H. (2006) Diversity of wooden plant species in series 3 forests of Kalardasht of Mazandaran. Journal of Environmental Research 18(4): 307-322 (in Persian).
Raunkiaer, C. (1934) The life form of plant and statistical plant geography. Clarendon Press, Oxford.
Rechinger, K. H. (ed.) (1963-2001) Flora of Iran. vols. 1-175. Akademische Druck-u. Verlag., Graz.
Stace, C. A. (1989) Plant taxonomy and biosystematics. 2nd edition, Cambridge University Press, Cambridge.
Zohary, M. (1973) Geobotanical foundation of Middle-East. vols 1-2. Department of Botany, Gustav Fischer Verlag, Stuttgart.
Rechinger, K. H. (1977) Plants of the Touran protected area, Iran. Iranian Journal of Botany 1(2): 155-180.
Mobayen, S. (1975-1995) Vegetation of Iran. Tehran University Press, Tehran.